سلام
می خوام ببینم چه برداشتی از برخورد طرف مقابلم داشته باشم. ( هر دو بالای 25 سالیم ) مدتیه که در محیط کار با اقایی همکار شدم و حس می کنم که رابطمون کم کم داره از یه همکاری ساده خارج میشه.
ایشون وقتی تو جمع دارن صحبت می کنند بیشتر من رو مخاطب قرار میدن و نظر می خوان، بیشتر نگاهشون رو به منه و بعضی وقت ها هم که به هم نگاه می کنیم، نگاهمون در هم قفل میشه و من نگاهم رو بر میگردونم.
حتی زمانی که بقیه همکارها هستند و می تونند کارشون رو بهشون ارجاع بدند، بازم میان سراغ من.
البته شاید به این خاطر باشه که آشنایی من با ایشون بیش از بقیه است. تو دیالوگ هایی که با هم برقرار می کنیم یا پیامکها ایشون خیلی از خودشون تعریف می کنند و با این ترفند از منم امار میگیرند.
مثلا می پرسند شما چطور ؟ یا حتی گاهی اوقات خیلی مستقیم ازم سوالات شخصی می کنند. روی تک تک حرفهام حساسند و حتی گاهی میگن فلان حرف رو نباید می گفتی. در کنار همه اینا، وقتی کنار هم نشستیم و داریم کار می کنیم به طور کاملا ناگهانی از من فاصله میگیرند، یا بعد که کار تموم شد، سریع میذارن میرن، انگار که نمی تونن نزدیک من باشن.
منم آدم سر و سنگینی هستم، ولی موقع کار -مخصوصا کاری که بهش علاقه دارم-خیلی پر شور و شر میشم و هیجان زیادی دارم!
خواستم بپرسم رفتارهای ایشون رو چجوری برداشت کنم؟ ناشی از علاقه یا عادته؟ یا حالت عادیشونه ( چون با بقیه ندیدم این جوری رفتار کنند )؟ یا اینکه در مورد من فکر بد کردن؟
مثلا فکر کردن ادم ناجوری هستم -بیشتر به این خاطر میگم که ما از دو شهر گاملا متفاوت هستیم، و این دید در بین مردمان شهر ایشون وجود داره که دخترهای شهر من زیادی در روابط آزادن!
← مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)
- ۱۴۶۰ بازدید توسط ۱۱۲۸ نفر
- چهارشنبه ۲۰ خرداد ۹۴ - ۲۲:۳۰
