سلام
من یه دختر ۱۹ ساله هستم و چیزی که منو آزار میده اینه که شدیداً مخالف عمل های زیبایی یا سوراخ کردن صورت و تتو و... هستم
با اینکه هیچ وقت با این افراد تند برخورد نکردم و کاری به کسی نداشتم ولی دیدن این چیزا خیلی تو دلم سنگینی ایجاد می کنه
راستش نمی دونم این حس چرا باید تو وجودم باشه چون وقتی حتی ۸ ساله بودم ابن ذهنیت رو داشتم یعنی عمیقاً احساس می‌کردم گناه هست و خب خیلی جالبه کسی تو خانواده و حتی فامیل هم نظر من نیست
احساس می‌کنم کسی که خودباوری نداره و شخصیت درونی تو خالی داره میره سراغ عمل کردن و به قیمت عذاب خودش نگاه‌های دیگران رو میخره و عمیقاً احساس می‌کنم تو سن بزرگسالی وقتی که اون زیبایی جوونی به چشم نیومد میفهمن که کاش کارهای بهتری رو انجام می‌دادن حس جهالت بهم میده این کارا و اینکه خود فرد قبول کرده زیبا نیست و من با دیدن چهره عملی نمیگم این فرد زیبا شده بلکه ته دلم این حرف می گذره که اون فرد زیبا نبوده و این آزارش داده از طرفی این افراد به خاطر یک بیماری روانی خفیف یا شدید دچار وسواس در چهره خودشون میشن و بعداً هم این وسواس از بین نمیره و بیشتر خودشون رو مجاز به تغییر میدونن و در پایان بیماری‌های شدیدتر وسواس و افسردگی و بدبینی و اسکیزوفرنی میاد سراغ شون
کم احساس می کنن هیچی ندارن و صرفاً زیبایی اکتسابی و گذرا بوده که به عنوان دارایی داشتن
مخصوصاً تو سنی قرار گرفتم که اکثراً عین نقل و نبات انجام میدن و انگار براشون چیز عادی هست
من به خدا قبول دارم کسی که فرضا بینی کج و دارای انحراف داره حق عمل کردن داره ولی منظورم اینه چرا باید سر یه سری چیزهای بیهوده ریسک عمل و چیزهای مصنوعی رو به جون بخرن مگه چی با ارزش تر از سلامتی آدمه؟ خب یه قرص معمولی هم ضرر داره چه برسه به تیغ جراحی و کارهای وحشتناک... و چرا باید به جایی برسیم که یک سوم لوازم آرایشی رو ایران به مصرف برسونه؟
خلاصه این فکرها زده بود به سرم که یه جست و جویی تو گوگل زدم و از چند مسیحی و مسلمان غیر ایرانی نظرخواهی کردم برام خیلی جالبه فرد مسیحی گفت تو انجیل اومده خودتون رو دستکاری نکنید و خلقت تون رو تغییر ندین و ما هم باور تو رو داریم و اون فرد غیر مسلمان هم گفت تا وقتی که هدف جلب توجه برای نامحرم نباشه حلال هست ولی تو حالت کلی قرآن وقتی تاکید می کنه آفرینش مون رو تغییر ندیم این کار مجاز نیست و حتی گفت تتو حرامه
ولی یک سؤال دارم این عمل‌ها به جز برای جلب توجه هست؟ آیا واقعاً اکثراً به خاطر سلامتی، فرد عمل رو به جون میخره؟
من واقعاً خسته شدم از ذهنیت مردم کشورم
زیبایی شده اولویت زندگی خیلیا در حالی که تقوا و عمل صالح و کار حلال خیلی مهمتر از این چیز هاست
حتی به نظر من مومن واقعی اون قدر این آرامش رو با خود و خدای خودش پیدا کرده که هیچ وقت دست به این کارها نمی زنه
من به شخصه کاری به کار کسی نداشتم و حرفی از این موارد هم به کسی نگفته بودم تا اون روزی که دیدم یه سری از همین اطرافیان به من گفتن برو بینی خودت رو عمل کن
چند روز بابت این حرف گریه کردم و از ته دلم ناراحت شدم من ایراد ظاهری تو بینی خودم نمی بینم فقط صرفاً عملی نیست. متاسفم برای جامعه خودم که معیار زیبایی رو داره به عملی بودن پیش میبره
باید گریست به حال جامعه ای که؛
شهوت رو برای مردان و بیماری رو برای زنان آماده کرده
← مسائل اجتماعی روز جامعه (۶۳۴ مطلب مشابه) ← فرهنگ سازی (۱۲۳ مطلب مشابه) ← جراحی های زیبایی (۲۵ مطلب مشابه)
- ۱۰۵۶ بازدید توسط ۸۳۰ نفر
- شنبه ۱۶ ارديبهشت ۰۲ - ۲۰:۵۲
