سلام دوستان عزیز
یک سوال ناجور ذهن بنده رو درگیر کرده هر چند جواب اش رو تا حدودی میدونم ولی حتما شما هم نظراتی دارین که بهم کمک کنه که جواب کامل تری داشته باشم .
سوال من درباره جایگاه فداکاری در عصر حاضر زندگی ما انسان هاست !! فداکاری کلمه قشنگ و بامحتوایی هست شکی نیست و در گذشته افراد فداکار مورد تقدیر بودن ولی الان برعکس شده .
اطرافم فقط و فقط یک نگاه میندازم می بینم جایگاه فداکاری رنگ باخته البته نظر شخصی خودم اینه که خیلی هم مخالف نیستم به هر حال ما یکبار به دنیا میایم و باید از این فرصت استفاده کنیم ولی خب گاهی احساسات و عشق باعث میشه که فداکاری هم باشه و متاسفانه می بینم که الان بازتاب فداکاری نتیجه معکوس داره و حتی میتونه فرد رو داغون بکنه . یعنی تقدیر و ستایشی در کار نیست که هیچ تازه باید جواب یک عده طلبکار رو هم داد .
دو مثل عینی میزنم از بستگان خودم:
مثال اول یکی از دوستان خانوادگیه دختری با کمترین امکانات وارد یک زندگی مشترک میشه و زندگی با مادر شوهر رو هم قبول میکنه بعد از سالها و با تحمل همه کاستی ها مرگ مادر شوهر به گردن او می افتد و خواهر شوهر هایش با او قطع رابطه ابدی میکنند .
مثال دوم: زنی نگران فرزند و شوهرش بعد مرگش هست البته طبیعه ولی به خاطر این نگرانی دم مرگ خودش رو زجر کش میکنه هر چند که اصلا مردنی نبود و زن دیگری که وارد زندگیش شد با وجود شرایط عالی برای ازدواج به خاطر اعتماد و فداکاری زن اول وارد یک زندگی بی حاصل میکنه و آرامش و ازدواج موفق رو از خودش می گیره و خواسته در واقع فرزندانی که در آستانه بی مادر شدن هستن رو تر و خشک کنه تا بی مادر شدن رو حس نکنن و از اول تا به الان فقط از این نگاه فداکارانه جز بدی چیزی ندیدن و کسی هم نگفت که حالا حداقل نگاهتون فداکارانه بود فداکارانی که بدبخت شدن .
خودتون در زندگی مشترک و به طور کلی در سایر مسائل دیگه چقدر فکر می کنید که در این دوره زمونه فداکاری جواب خوبی میده خودم حس میکنم که الان کارهای فداکارانه جوابگو نیست و بازخورد خوبی نداره چون جامعه باید پذیرا باشه یک دست صدا نداره .
یک سوال ناجور ذهن بنده رو درگیر کرده هر چند جواب اش رو تا حدودی میدونم ولی حتما شما هم نظراتی دارین که بهم کمک کنه که جواب کامل تری داشته باشم .
سوال من درباره جایگاه فداکاری در عصر حاضر زندگی ما انسان هاست !! فداکاری کلمه قشنگ و بامحتوایی هست شکی نیست و در گذشته افراد فداکار مورد تقدیر بودن ولی الان برعکس شده .
اطرافم فقط و فقط یک نگاه میندازم می بینم جایگاه فداکاری رنگ باخته البته نظر شخصی خودم اینه که خیلی هم مخالف نیستم به هر حال ما یکبار به دنیا میایم و باید از این فرصت استفاده کنیم ولی خب گاهی احساسات و عشق باعث میشه که فداکاری هم باشه و متاسفانه می بینم که الان بازتاب فداکاری نتیجه معکوس داره و حتی میتونه فرد رو داغون بکنه . یعنی تقدیر و ستایشی در کار نیست که هیچ تازه باید جواب یک عده طلبکار رو هم داد .
دو مثل عینی میزنم از بستگان خودم:
مثال اول یکی از دوستان خانوادگیه دختری با کمترین امکانات وارد یک زندگی مشترک میشه و زندگی با مادر شوهر رو هم قبول میکنه بعد از سالها و با تحمل همه کاستی ها مرگ مادر شوهر به گردن او می افتد و خواهر شوهر هایش با او قطع رابطه ابدی میکنند .
مثال دوم: زنی نگران فرزند و شوهرش بعد مرگش هست البته طبیعه ولی به خاطر این نگرانی دم مرگ خودش رو زجر کش میکنه هر چند که اصلا مردنی نبود و زن دیگری که وارد زندگیش شد با وجود شرایط عالی برای ازدواج به خاطر اعتماد و فداکاری زن اول وارد یک زندگی بی حاصل میکنه و آرامش و ازدواج موفق رو از خودش می گیره و خواسته در واقع فرزندانی که در آستانه بی مادر شدن هستن رو تر و خشک کنه تا بی مادر شدن رو حس نکنن و از اول تا به الان فقط از این نگاه فداکارانه جز بدی چیزی ندیدن و کسی هم نگفت که حالا حداقل نگاهتون فداکارانه بود فداکارانی که بدبخت شدن .
خودتون در زندگی مشترک و به طور کلی در سایر مسائل دیگه چقدر فکر می کنید که در این دوره زمونه فداکاری جواب خوبی میده خودم حس میکنم که الان کارهای فداکارانه جوابگو نیست و بازخورد خوبی نداره چون جامعه باید پذیرا باشه یک دست صدا نداره .
← مسائل متفرقه (۷۵۸ مطلب مشابه)
- ۱۹۸۳ بازدید توسط ۱۳۷۷ نفر
- جمعه ۲۹ مرداد ۹۵ - ۲۰:۳۰
