سلام خدمت همه دوستان
من 24 سالمه و شاغلم . متاسفانه حدود 1 ساله خیلی افسرده شدم چون به شدت احساس تنهایی میکنم و تنها چاره ی مشکل خودمو ازدواج میبینم ، چون به دلایل شغلی با هر کسی دوست نمیشم و اعتقادی هم به دوست شدن با جنس مخالف ندارم.
اما با اینکه بیشتر از یک ساله به خانوادم با جدیت گفتم که به دنبال گزینه ازدواج باشند اما در عمل این کارو نمیکنند و این باعث شده روابطم با خانوادم سرد بشه و کلا به جایی رسیدم که مسبب تمام مشکلات روحیم رو خانوادم میدونم و به ندرت با هم همکلام میشیم و اصلا موقعیت منو درک نمیکنند.
به قدری افسرده شدم که با اینکه به عنوان نیروی نخبه از همون 19 سالگی بورسیه شدم اما الان نمیتونم ذهنمو برای مطالعه ده صفحه کتاب متمرکز کنم. خودم هم به دلیل شرایط کاری و ... برخورد زیادی با دختر ها نداشتم و نمیتونم دختری که از نظر اعتقادی و ... که مناسبم باشه رو پیدا کنم.
از نظر خودم که بهترین روش معرفی دختر خانم از طرف خانوادم هستش اما اون ها هم اصلا انگار نه انگار و پاشون رو از محل زندگیمون بیرون نمیذارن و روابط زیادی ندارند. به نظر شما من چکار کنم توی زندگیم به پوچی رسیدم و اصلا هدفی ندارم.
← مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)
- ۱۹۴۱ بازدید توسط ۱۴۴۳ نفر
- دوشنبه ۱۳ شهریور ۹۶ - ۱۶:۳۰
