ادامه نامه ی حضرت علی علیه السلام برای مالک اشتر ....
...
پس برای قضاوت و داوری میان مردم
بهترین رعیتت را انتخاب کن
کسی که کارها بدو سخت نیایید
و از عهده ی هر حکمی براید
نه انکه ناتوان باشد
و نزاع کنندگان در ستیزه و لجاج رای خود را بر او تحمیل ننمایند
و در لغزش پایداری نکند
و از بازگشت به حق هر گاه ان را شناخت درمانده نشود
چون به خطای خود اگاه شد
یا او را به ان لغزش اشنا نمود
بازگردد ، نه انکه بر اشتباه خویش ایستادگی نماید
و نفس او به طمع و از مایل نباشد
زیرا اگر طمع داشته باشد نمیتواند به حق حکم کند
و در حکم دادن
به اندک فهم بدون به کار بردن اندیشه کافی اکتفا نکند
بلکه جست و جو نماید
تا منتهی درجه ی انچه لازمست به دست اورد
و کسی که
در شبهات تامل و درنگش از همه بیشتر باشد
و در امر مشتبه تا حقیقت را به دست نیاورد حکم ندهد
و حجت و دلیل ها را بیش از همه فرا گیرد
و کمتر از همه از مراجعه دادخواه دلتنگ گردد
و بر رنج بردن در اشکار ساختن کارها از همه شکیبا تر
و هنگام رد شدن حکم از همه برنده تر باشد
چون به مطلب پی برد فوری حکم ان را بدهد و تاخیر نیندازد
که موجب سرگردانی نزاع کندگان شود ،
کسیکه بسیار ستودن او را به خود بینی وا ندارد
و برانگیختن و گول زدن او را مایل به یکی از دو طرف نگرداند
و حکم دهندگان اراسته به این صفات کم به دست میایند
باید در طلب ایشان بسیار سعی و کوشش نمود
پس از ان از قضاوت او بسیار خبر گیر
و وارسی کن
مبادا خطایی از او سر زند که نتواند جبران نمود
و ان قدر به او بخشش و زندگی اش را فراخ ساز
که عذر او را از بین ببرد
و نیازش به مردم با ان بخشش کم باشد
تا بهانه ای برای رشوه گرفتن نداشته باشد
و به راستی و درستی در کارها حکم نماید
و نزد خویش منزلت و بزرگی به او بده
که دیگری از نزدیکان تو در از بین بردن او طمع نکند
تا به این سبب از تباه کردن ناگهانی مردم
او را نزد تو ایکن و اسوده باشد
زیرا دشمن و رشک بر قاضی بسیار است
و اگر مقام و منزلتی نداشته باشد
اسوده نبوده
و از بیان حکم حق می ترسد
پس درباره ی برگزیدن قضاوت
و صفاتی را که برای انها شمردم
از هر جهت اندیشه کن
زیرا این دین در دست اشرار و بدکرداران گرفتار بوده
که در ان از روی هوا و خواهش رفتار میشده
و با ان دنیا میخواسته اند .
ادامه دارد ...
- ۱۳۴۳ بازدید توسط ۷۴۶ نفر
- سه شنبه ۱۶ خرداد ۹۶ - ۲۲:۰۱
