ادامه نامه حضرت علی علیه السلام به مالک اشتر
بدترین وزیران تو و کسی را که بر شئون مملکت گماشته ای
و از رای و اندیشه اش کمک می طلبی ،
وزیری است
که پیش از تو وزیر اشرار و بدکرداران
و در گناهان و کارهای ناشایسته انها شریک و انباز بوده
پس چنین کس نباید از خواص و نزدیکان تو باشد
زیرا انان یار گناهکاران و برادر و همراه ستمگران هستند
در حالی که تو به جای انها
در کسانی که دارای اندیشه ها و کاربُری های نیکو مانند انها در امور مملکت هستند
میتوانی
بهترین وزیر را بیابی
که چنان گناهان و کارهای زشت انان که در حکومت اشرار مرتکب شده اند بر او نیست
و ستمگر را بر ستم
و گناهکار را بر گناهش
همراهی و یاری نکرده اند
و هزینه ایشان برای تو سبک تر
زیرا اندک نعمت تو را بسیار دانسته ،
از ان قدردانی نموده و سپاس گزار می باشند
و یاری شان برایت نیکوتر
و میل و رغبتشان به تو از روی مهربانی بیشتر
و دوستی شان با غیر تو کمتر است
پس ایشان را در خلوت ها و مجلس های خود از نزدیکان قرار ده
و باید برگزیده ترین ایشان نزد تو
وزیری باشد که سخن تلخ حق به تو بیشتر گوید
و کمتر تو را در گفتار و کردارت که خدا برای دوستانش نمی پسندد بستاید
اگر چه سخن تلخ و کمتر ستودن خواهش و ارزوی تو سبب دلتنگی ات شود
هر چند گفتار و کردارتلخ او بر تو گران اید
و از روش او خشنود نباشی .
و خود را به پرهیزگاران و راستگویان بچسبان ،
همیشه با ان ها همنشین باش
و انان را وادار و بیاموز که بسیار تو را نستایند
و از اینکه نادرستی به جا نیاورده ای و شایسته بیان نیست تو را شاد نگردانند
تا تو را به خود متوجه سازند
زیرا بسیاری اصرار در ستایش ،
شخص را خود پسند ساخته و سرکشی بار می اورد .
ادامه دارد ...
- ۸۶۰ بازدید توسط ۵۹۷ نفر
- جمعه ۸ ارديبهشت ۹۶ - ۲۱:۵۴
