ادامه
نامه حضرت علی علیه السلام به مالک اشتر :
....
پس سفارش درباره ی سوداگران و صنعتگران را بپذیر
و درباره ی نیکی کردن به انان به گماشتگان خود سفارش کن
که به طمع مال و دارای ایشان بهانه ها نیاورده
ان ها را نرجانند تا دلسرد نشوند
کسی را از ایشان
که مقیم است در شهری میخرد و می فروشد
یا شریک و همکار او کالایی از جایی دیگر میفرستد و او میفروشد
و انکه با مال و دارایی خود در رفت و امد است
و انکه از بدن خود سود میرساند
(صنعتگران که با دست باز حوائج مردم را اماده مینمایند )
زیرا ایشان سبب و ریشه های سودها هستند
و به دست اورنده ی ان از راه های سخت
و جاهای دور در بیابان
و دریا و زمین هموار و کوهستان قلمرو تو ،
و از جاهایی که مردم در ان گرد نمی ایند
و به رفتن ان مواضع جرات نمیکنند .
اینان مردمی مسالمتجویاند
که نه ازفتنه گری هایشان بیمی است
و نه از شر و فسادشان .
در کارهای ایشان در حضور خود
و ودر گوشه های شهرهایت وارسی کن
از دور و نزدیک اسودگی انها را بخواه
تا ظلم و ستمی بر انها رخ ندهد .
و با همه این سفارش ها که درباره ی ایشان شد
بدان
که در بسیاری از انان سخت گیری بی اندازه
و بخل ورزی زشت و نکوهیده
و احتکار و نگاهداری اشیا برای گران فروشی
و به دلخواه نرخ نهادن در فروختنی ها می باشد
و این کارهای ایشان
سبب زیان رساندن به همگان
و زشتی حکمرانان است
پس از احتکار جلوگیری کن
که رسول خدا صل الله علیه و اله وسلم از ان منع فرموده است
و داد و ستد باید اسان تر از ارزوهای بی کم و کاست و نرخ هایی باشد
که به فروشنده و خریدار اجحاف و زیاده روی نشود
پس کسی را که بعد از نهی تو احتکار کند به کیفر رسان
کیفری که سبب رسوایی او و عبرت دیگران باشد
ولی از اندازه تجاوز نکند
و کیفر زیاده از گناه نباشد
و ان نسبت به طبقات جامعه مردم مختلف است
پس بسا کسی را که اندک سرزنش کیفر باشد
و بسا به حبس و شکنجه متنبه نگشته و به خود نیاید
در این صورت تشخیص حکم هر کس با حکمران است .
ادامه دارد ....
- ۱۱۴۲ بازدید توسط ۷۷۸ نفر
- چهارشنبه ۳۱ خرداد ۹۶ - ۲۲:۲۷