ادامه نامه حضرت علی علیه السلام به مالک اشتر
.....
و باید از رعیت کسی را بیش از همه دور و دشمن داشته باشی
که به گفتن زشتی های مردم اصرار دارد
زیرا مردم را عیوب و زشتی هایی است
که سزاوارترین کس برای پوشاندن انها ،حاکم است
پس انچه از زشتی های مردم به تو پوشیده است
پی مکن و کنجکاوی منما
که بر تو است پوشیدن انچه از زشتی های ایشان بر تو اشکار میشود
و خدا بر انچه از تو پنهان است حکم میفرماید
پس تا میتوانی زشتی های مردم را بپوشان
که خدا بپوشاند زشتی تو را که دوست میداری از رعیت پنهان داری .
از مردم گره هر کینه را بگشا
و کینه انان را در دل راه مده
و از خود رشته هر انتقام و بازخواستی را جدا کن
و از هر چه که تو را نادرست در نظر اید ،خود را نادان بنما
و در تصدیق و باور داشتن گفتار بدگو و سخن چین شتاب منما
زیرا سخن چین خیانتکار و فریب دهنده است
هر چند خود را به صورت پند دهندگان دراورد،
پس شتاب در قبول گفتار او شاید باعث خطایی شود
که پشیمانی بعد از ان را سودی نباشد
و در کنکاش کار خود
بخیل را راه مده
که تو را از نیکی و بخشش باز داشته
و از بی چیزی و درویشی می ترساند
و نه بیدل و ترسو را
که تو را از اقدام در کارها سست میگرداند
و نه حریص را
که از بسیاری حرص و اندوختن جهت نیازمندی
ستمگری به مردم را در نظرت جلوه میدهد ؛
پس بخل و ترس و حرص ، طبیعت های گوناگونی میباشند ؛
که بدگمانی به خداوند ، ان ها را گرد می اورد ،
زیرا بخیل اگر او را بسیار بخشنده داند ،
به دیگران بخل نمی ورزد
و ترسو اگر او را نگهدار خواند ،
از اقدام در کار خدا پسندیده نمی ترسد
و حریص را
اگر او را روزی دهنده داند
برای اندوختن حرص نمیزند .
ادامه دارد ...
- ۱۵۵۷ بازدید توسط ۱۰۳۴ نفر
- چهارشنبه ۶ ارديبهشت ۹۶ - ۲۲:۰۹
