سلام
من متولد 72 هستم و شرایط ازدواج دارم و خیلی این ازدواج واسم مهمه ، مهمه که چون بحث یه عمر زندگیه و میخوام واقعا با کسی که ازدواج میکنم دوسش داشته باشم و اونم دوسم داشته باشه ، از ته دل ، یه زندگی عالی عاشقانه ، از اونجایی که این رابطه ها کم شده ، دختر خوبم کم شده ، و از همه چیز مهم تر برای من پاکی نجابت و عشق دختره برای ازدواج . من تصمیم گرفتم با یه دختر ناشنوا ازدواج کنم ... و چون رابطه قبلی نداشتم میدونم میتونم عاشق شم و دوست داشته باشم طرفمو . من آدم فوق العاده زن دوستیم و مهربون ، میدونم میتونم طرفمو خوشبخت کنم .
و از اون جایی که من با این قضیه مشکلی ندارم اینکه کیس ازدواج من ناشنواست ، حس میکنم اونم میتونه منو دوست داشته باشه چون میدونه من یه مرد سالمم و با وجود این همه دختر اونو انتخاب کردم و خب بیش از حد معمول میتونه عشقه وجود داشته باشه . مشکلی با شرایط جسمی دختر ندارم میدونم میتونم خوشبختش کنم جوری که احساس کمبود نکنه . همه اینا به خاطر اینه چون فکر میکنم یه دختر با این مشخصات خیلی سالم تر عاقل تر از بقیه میتونه باشه .
و این حس زن دوستی و محبت من هدر نمیره ... و میتونم واقعا دوسش داشته باشم ... خواستم نظرتونو بدونم دوستان ... همه نظر بدن ، مهمه واسم بحث زندگیه
مرسی...
مرتبط:
کی قراره بعضی از مردم دید شون رو نسبت به معلولان عوض کنن؟
به خاطر معلولیتم اعتماد به نفس کمی دارم
چرا ما معلولان رو دست کم میگیرن ؟
من با کاستی ام چگونه میتونم کار پیدا کنم
من همون ماهم که کسی یارای رسیدن بهش رو نداره
← مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه) ← مسائل و ازدواج توانمندان خاص (۲۸ مطلب مشابه)
- ۱۶۲۸۳ بازدید توسط ۱۰۸۳۶ نفر
- يكشنبه ۱۹ آذر ۹۶ - ۱۹:۱۵
