دعای انحضرت در طلب عاقبت نیکو :
ای که یاد کنندگانِ ترا ،یادِ تو ارجمند گرداند
و ای که سپاس گزاران تو را ،سپاسِ تو رستگار سازد
و ای که مطیعان تو را، فرمانبرداری تو نجات بخشد،
بر محمد و خاندان او درود فرست
و دل ما را ،به یاد خود از یاد دیگران مشغول فرما
و زبان ما را به سپاس گزاری خود ،از سپاس دیگران بازدار
و اعضای ما را در اطاعت خود ، از عبادت دیگران منصرف فرما
و اگر برای ما فراغتی مقدر کرده ،
ان فراغت را چنان به سلامت بگذران که وبال نیاورد و ملال نرساند،
نویسندگانِ گناهان ،با نامه سفید باز گردند
و نویسندگانِ طاعات ،از نوشتن حسنات شادمان باشند
و چون روزهای عمر سپری شود
و مدت زندگی به سر اید
و دعوت تو ،حضور ما را لازم شمرد
و ما ناچار ان دعوت را اجابت کنیم ؛
پس بر محمد و خاندان او درود فرست
و چنان مقدر فرما
که وقتی نویسندگان اعمال ، یک یک کارهای ما را بر ما شماره کنند،
اخرین عمل ما توبه ای باشد مقبول
و پس از ان ما را بر گناهی که مرتکب شده باشیم واقف نسازند
و بر نافرمانی که از ما صادر شده باشد، اگاه نکنند.
در ان روز ؛
که راز نهانی بندگان را بازرَســـی ،
در پیش حاضران ،پرده ای که بر ما پوشیده ای را مدر ،
هر کس تو را خواند بر وی ببخشای
و هر که تو را ندا کند اجابت فرمای
امین یا رب العالمین .
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اندکی برای تامل
امیرمومنان حضرت علی علیه السلام ، هنگامیکه شنیدند مردی دنیا را نکوهش میکند ،در ستودن دنیا فرمودند :
ای نکوهنده ی دنیا ،که به نیرنگ او فریفته شده ای
و به ناراستی هایش گول میخوری
ایا به دنیا فریفته شده ای و ان را نکوهش مینمایی؟!
تو بر ان جرم و گناه مینهی یا دنیا بر تو جرم مینهد؟!
از کجا و چه وقت دنیا تو را سرگردان نمود ،یا کی فریبت داد ؟!
ایا به جاهای بر خاک افتادن پدرانت و پوسیده شدن انها یا به خوابگاه های مادرانت زیر خاک ؟!
چه بسیار با دست های خود ،به تنهایی، برای بهبودِ درد بیمارانت یاری نمودی
و چه بسیار با دست هایت بیماران را پرستاری کردی
برای انان بهبودی طلبیدی
و پس از تشخیص و به دست اوردن درد از اطبا فایده دارو پرسیدی
امداد و داروی تو ایشان را بی نیاز نمی کرد و بهبودی نمیداد
و گریه و رنج تو بر انان سود نداشت
و ترس تو ،هیچ یک از ان ها را فایده نبخشید
و درباره ی او به خواست خود نرسیدی و شفا نیافت
و به توانایی خویش بیماری و مرگ را از او دور نساختی
و دنیا او را (که هر چند کوشش نمودی از چنگ مرگ نرست )برای تو سرمشق قرار داد
و هلاک شدن او را هلاک شدن تو (تا بدانی با تو ان خواهد کرد که با او نمود )
محققا دنیا سرای راستی است برای کسی که گفتار ان را باور دارد
و سرای ایمنی از عذاب الهی است برای کسیکه فهمید و انچه را که خبر داد دریافت
و سرای توانگری است برای کسیکه از ان توشه بردارد و پیرو خدا و رسول باشد
و سرای پند است برای کسیکه از ان پند گیرد
جای عبادت و بندگی دوستان خدا و پرهیزگاران
و جای نماز گزاردن (درود فرستادن ،و طلب امرزش نمودن )فرشتگان خدا
و جای فرود امدن وحی و پیغام خدا
و جای بازرگانی دوستداران خداست ،
که در ان رحمت و فضل او را به دست اورده و سودشان بهشت بود
پس کیست دنیا را نکوهش میکند ؛
در حالیکه مردم را به دوری خود از انها اگاه ساخت
و به جدایی خویش ندا داد
و خود و اهلش و مردم را به فنا و نیست شدن خبر داد
پس برای ایشان به گرفتاری خود گرفتاری اخرت را نشان داد
و انان را به شادی خویش به شادی اخرت ارزومند گردانید
شب میکند با تندرستی که شخص بر اثر ان در اسایش و خوشی است
و بامداد کند در سختی و اندوه برای ترغیب و خواستاری طاعت و کار اخرت
و ترسی و بیم و بر حذر بودن از معصیت و نافرمانی
پس در بامداد ِپشیمانی (رستاخیز که اعمال اشکار میگردد)
گروهی از مردم (بدکاران )ان را نکوهش مینمایند و از ان در رنج و افسردگی باشند
و دیگران(نیکوکاران)روز قیامت ان را بستایند و از ان خشنودند ،
که دنیا ،اخرت را یاداوریشان کرد و انان هم ان را به یاد اوردند
و ان ها را خبر داد و ایشان هم تصدیق نمودند
و ان ها را پند داد و ان ها هم پذیرفتند ،
و به سعادت جاوید رسیدند .
← مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه)
- ۱۰۰۸ بازدید توسط ۷۲۶ نفر
- شنبه ۳۰ بهمن ۹۵ - ۲۲:۰۱
