دعای امام سجاد علیه السلام در وداع با ماه مبارک رمضان (1):

 خداوندا

ای که بر عطا عوض نمی طلبی و از بخشش پشیمان نمی شوی

و به بنده ی خود مانند او رفتار نمیکنی

بی سبب می بخشی و بی استحقاق عفو میکنی

عقوبت تو عدل است و حکم تو خیر و مصلحت

اگر ببخشی عطای تو امیخته با منت نیست

و اگر منع کنی ستم نکرده ای

هر که سپاس تو گزارد جزای وافر میدهی با انکه تو خود سپاس گزاری را به او الهام کرده ای 

و هر که حمد تو گوید پاداش وی را کامل عطا میکنی با انکه تو خود به او حمد اموخته ای

عیب کسی را میپوشی  که شایسته ی رسوایی است و اگر میخواستی رسوایش میکردی

و بر کسی بخشش میفرمایی که سزاوار حرمان است و اگر میخواستی محرومش میساختی

اما تو بنای خویش بر تفضل نهاده

و قدرت خود را در تجاوز و عفو به کار میبری

 ان را که نافرمانی کند به حلم فرا پیش آیی

و انکه بر خویش ستم کند مهلت دهی شاید فرصت یابند و بازگردند

و درعقوبت شتاب نمی فرمایی تا توبه کند و بدبخت نگردد

مگر دیر  زمانی تو او را مهلت داده و حجت بر وی تمام کرده .

ای خدای کریم

این همه بزرگواری و بخشندگی و مهربانی و بنده نوازی توست ای پرودگار حلیم  

 برای بندگان دری سوی امرزش خود گشودی و ان را توبه نام نهادی

دلیلی از قران اوردی که بندگانت ان در را گم نکنند

فرخنده باد نام تو

 گفتی  سوی خد ا توبه کنید  توبه خالص  شاید پرودگار شما گناهان شما را محو کند

و به باغ هایی دراورد که از زیر درختان ان ، جوی ها روان است

 روزی که خداوند، پیغمبر و مومنین با او را رسوا نکند

روشنایی در پیشاپیش و از دست راست انها میرود

میگویند ای پرودگار ما

نور ما را کامل کن

و ما را بیامرز که تو بر هر چیز قادری

بهانه ی ان کسی که پس از گشودن  این در و گماشتن این راهنما به خانه  درنیاید چیست؟

و تو در این سودا از خود بر سود بندگان افزودی

 خواستی  در این بازرگانی نفع بسیار برند

و از رسیدن خدمت تو رستگار شوند و فزونی یابند

پس تو که نامت فرخنده و بلند باد

گفتی هر کس عمل نیکو به جا ارد ده برابر ان عوض گیرد

و هر کس یک کردار زشت به جای ارد جز به اندازه ی همان یکی کیفر نبیند

و گفتی مَثل انها که مال خود را در راه خدا انفاق میکنند

مثل دانه است که هفت خوشه از ان روید و در هر خوشه صد دانه بود

 و خدای برای هر کس چند برابر فزون کند

و گفتی کیست به خدا قرض نیکو دهد و خداوند ان را چندین برابر گرداند

و مانند این در قران بسیار فرستادی و نوید تضاعف حسنات دادی

و تو به سخن خود و از باطن علم خویش برای ترغیب انان

به چیزی که سود انهاست بر رازی اگاهشان کردی

که اگر پنهان کرده بودی به چشم نمی دیدند و به گوش نمی شنیدند

و اندیشه ان ها به ان نمیرسید

گفتی مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم

و مرا شکر گویید و ناسپاسی مکنید

و گفتی اگر مرا سپاس گزارید نعمت شما را افزون کنم

و اگر ناسپاسی کنید عذاب من سخت است

و گفتی مرا بخوانید تا من اجابت کنم شما را

و اگر سرکش باشید و بندگی من نکنید زود باشد که به دوزخ دراید

پس دعای خود را بندگی خواندی و ترک ان را سرکشی نام نهادی

که اگر ترک دعا کند به خواری در جهنم روند

پس بندگان تو نعمت تو را یاد کردند و فضل تو را سپاس گفتند

و مطابق فرمان ، تو را خواندند

 و در راه تو صدقه دادند تا نعمت ان ها را افزایش دهی

و بدین سبب از خشم تو رهایی یافتند و به خشنودی  تو رستگار شدند

و اگر یکی از افریدگان تو  دیگری را راهنمایی کرده بود

به مانند انچه تو انان را ره نمودی

 سزاوار ستایش بسیار بود و او را به نیکی  یاد میکردند ومنت داشتند  و به هر زبان ثنا میگفتند

پس سپاس تو را به هر طریقی  که توان سپاس تو گفت 

و به هر لفظی  که شکر تو توان گذارد 

و به هر معنی که اندیشه بدان راه یابد

ای که به احسان و فضل سزاوار ستایش بندگان گشتی

و انان را به نعمت و بخشش فرا گرفتی

چه بسیار نعمت های تو بر ظاهر حال ما پیداست

و عطای تو برما وافر و به احسان خاص تو سرافرازیم

ما را سوی دین برگزیده ی خود هدایت فرمودی

و به شریعت پسندیده ات راه نمودی و در راه هموار سالک گردانیدی

و ما را بینا کردی تا به تو تقرب جوییم و به کرامت تو رسیم

خدایا تو ماه رمضان را از بزرگترین تکالیف و عظیم ترین واجبات قرار دادی 

و از ماه های دیگر به برکتش مخصوص داشتی 

و از سایر اوقات برگزیدی و بر همه ازمنه برتری دادی

 چون قران و نور هدایت را  در این ماه فرستادی

ثواب ایمان را در ان چند برابر کردی 

و روزه را فریضه گردانیده و شب زنده داری را مرغوب شمردی

و شب قدر را بزرگ داشتی که بهتر از هزار ماه است

و ما را بر امم دیگر برگزیدی و رمضان را مخصوص ما گردانیدی

و فضل این ماه را به ما عنایت کردی نه به اصحاب شرایع دیگر

پس به فرمان تو روز ان را روزه گرفتیم و به یاری تو شب به پا خواستیم

 بدین روزه و شب زنده داری ما را در معرض بخشایش خویش اوردی

و ما را به ریسمان ثواب تو چنگ فرا بردیم

هر کس روی سوی تو اورد امیدش را بر می اوری

و انکه از فضل تو چیزی خواهد بی دریغ میبخشی

و هر کس به تو تقرب جوید تو هم بدو نزدیک میشوی

این ماه در میان ما چندی بماند و خوب هم نشینی بود 

و بهترین سودهای جهان را  برای ما اورد

و چون وقت او به سر امد و مدتش به انجام رسید 

و شماره ی روزهایش پایان یافت

اهنگ جدایی کرد پس او را بدرود گوییم

اما جدایی او بر ما سخت ناگوار است

 بازگشتن او ما را اندوهگین ساخت و به وحشت افکند

حق صحبت او بر عهده ی ما بماند و رعایت حرمتش واجب امد و ادای حقش لازم 

پس گوییم  سلام بر تو باد ای ماه بزرگ خدای و جشن دوستان او

سلام بر تو ای که در زمانه بهترین هم نشین بودی

 و روز و ساعت های تو  بهتر از هر ماه دیگر بود

سلام برتو ، چه ارجمند ماهی بودی که ارزوها نزدیک شد و اعمال خیر روایی یافت

سلام بر تو  چه ارجمند همدمی بودی تا بودی

و چه غم انگیز است فراق تو  چون از ما جدا شوی

چه مایه ی امیدی تو که فرقتت  این همه دردناک است 

سلام بر تو که یار مونس ما بودی ان گاه که امدی ما را شاد کردی

و اکنون که میروی رفتن تو سهمگین ودل خراش است

سلام بر تو  که در مجاورت تو دل ها نرم شد و گناهان کاهش یافت

 سلام بر تو ای یاوری که  ما را بر شیطان چیره کردی

و رفیقی که راه های خیر را هموار ساختی

سلام بر تو چه بسیارند ازاد شدگان خداوند در تو

و چه نیکبخت است به سبب تو انکه رعایت حرمت تو کرد

سلام بر تو چه بسیار زنگ گناهان را از صفحه جان ها زدودی و

 عیب های گوناگون را فروپوشیدی

ادامه دارد ....