از دعاهای انحضرت است هر گاه مبتلا میشد یا مبتلایی میدید :
خداوندا
سپاس تو را
که میدانی و میپوشی
و اگاهی و در میگذری .
همه ی ما دست به گناهی الوده ایم و تو اشکار نکردی
و عمل زشتی مرتکب شده ایم ، رسوا نساختی
تبهکاری ها در نهان انجام داده ، تو ان را به کس ننمودی .
چه بسیار عملی که تو نهی فرمودی و ما به جا اوردیم
یا بدان امر کردی و ما را اگاه گردانیدی و ما تجاوز کردیم
و چه بدی ها که کردیم و خطاها که مرتکب شدیم
تو از ان اگاه بودی و کسی ندید
و بهتر از هر کس میتوانستی ان را هوایدا سازی
اما ؛
عافیت تو ، پیش چشم انان پرده اویخت
و نزدیک گوش ان ها سدی کشید ،
عیب ما را پوشیدی
و راز ما را پنهان داشتی
این همه ما را پندی بود
که از خوی بد و کار زشت بازدارد
و سوی توبه کشاند
که محو گناه کند
و به راه پسندیده بدارد .
هنگام ان را نزدیک گردان
و ما را به غفلت از خود مبتلا مکن
چونکه ما ، روی سوی تو اورده ایم
و از گناه بازگشته .
خداوندا
بر برگزیده خلقت ،
محمد (ص)
و بر عترت پاک او
که گزیدگان خلایقند
درود فرست
و ما را چنانکه امر کرده ای
شنوا و فرمانبردار انها بگردان
امین یا رب العالمین.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اندکی برای تامل
ادامه نامه حضرت علی علیه السلام به مالک
....
و بر حذر باش از برابر داشتن خود با خداوند در بزرگواری اش
و مانند قرار دادن خویش با او در توانایی اش
زیرا خداوند هر گردن کش متکبری را خوار و پست میگرداند .
با خداوند به انصاف رفتار کن
اوامر او را به کار بند
و از نواهیش بپرهیز
و از جانب خود و خویشان ِنزدیک
و هر رعیتی که دوستش میداری و درباره ی مردم
انصاف را از دست مده
نه به انها ستم نما
و نه بگذار خویشان و دوستانت به نام تو ستم نمایند
که اگر جانب انصاف را رعایت ننمایی
ستمگار باشی
و کسیکه با بندگان خدا ستم کند
خدا به جای بندگانش با او دشمن است
و خداوند با هرکه دشمن باشد
برهان و دلیلش را نادرست میگرداند
و عذرش را نمیپذیرد
و انکس در جنگ با خدا است
تا اینکه از ستم دست کشد
و توبه و بازگشت نماید
و تغییر و از دست رفتن نعمت خداوند
و زود به خشم اوردن و دوری از رحمت او را
هیچ چیز موثر تر از
ستمگری بر بندگان خداوند نیست
زیرا خداوند دعای ستم دیدگان را شنوا
و در کمین ستمگاران است
و انتقام انان را خواهد کشید
و کاری که باید بیش از هر کاری دوست داشته باشی ،
میانه روی در حق است
و همگانی کردن ان ،در برابری و دادگری
که بیشتر سبب خشنودی رعیت میگردد .
در هر کار ان را اختیار کن که به صلاح حال همه باشد
هر چند بر خواص گران امده ، از ان راضی نباشند
زیرا خشم همگان رضا و خشنودی چند تن را پایمال میسازد
و خشم چند تن در برابر خشنودی همگان اهمیت ندارد
خواص و نزدیکان کسانی هستند
که به هنگام فراخی و آسایش بر دوش والی باری گران‌اند
و چون حادثه‌ای پیش آید کمتر از هر کس به یاریش برخیزند
و خوش ندارند که به انصاف درباره آنان قضاوت شود
اینان همه چیز را به اصرار از والی می‌طلبند
و اگر عطایی یابند، کمتر از همه سپاس می‌گویند
و اگر به آنان ندهند، دیرتر از دیگران پوزش می‌پذیرند
در برابر سختیهای روزگار، شکیباییشان بس اندک است
اما ستون دین و انبوهی مسلمانان و ساز و برگ در برابر دشمنان، عامه مردم هستند
پس، باید توجه تو به آنان بیشتر
و میل تو به ایشان افزونتر باشد
ادامه دارد....
- ۱۰۶۱ بازدید توسط ۷۹۳ نفر
- يكشنبه ۳ ارديبهشت ۹۶ - ۲۲:۰۶
