سلام
خیلی زود میرم سر اصل مطلب؛
من وسواس دارم فکری و عملی (ocd) و کمالگرام و گاهی امیدوار گاهی نا امید و گاهی هم حس خلاء. دانش آموز فرزانگان بودم با معدل بالا امّا تو کنکور نتونستم رشته مورد نظرم رو قبول شم امّا رتبه م اونقدا هم بد نبود تونستم یکی از دانشگاه‌های دولتی تهران روزانه قبول بشم.
بگذریم مرخصی گرفتم که دوباره کنکور بدم. چون خوشحال نبودم با درسی که می خوندم و در حد پاس شدن می گذروندم. دیگرانم همه ش بم میگفتن لیاقتت بیشتره و خلاصه منم گفتم یه بار امتحان کنم. که البته نمی دونم هنوزم کار درستی کردم یا نه.
بودن تو دانشگاه هر چند حس میکردم متعلق به اونچا نیستم ولی باز هم حس بهتری بم میداد و از طرفیم دوری از خانواده سخت بود. در مورد اینک تصمیمم درست بوده یا نه سؤالی ندارم زمان مشخصش می کنه.
سؤالم در واقع در مورد اینکه من با وجود شکستی که قبلاً خوردم و سرخورده شدم راجع به کنکور اون مشکلاتی که گفتم خیلی پررنگ‌تر شدن. به فرض اینکه بنده رتبه خوبی آوردم منهای دندانپزشکی که علاقه‌ای ندارم می تونم پزشکی بخونم؟ آیا همه کسانی که پزشکی می خونن روح و روان سالمی دارن؟ یا داروسازی برای من خوبه؟
علاقه من داروسازیه ولی از طرفی در مورد مواد شیمیایی دچار وسواس شدم شاید باورتون نشه ولی ترم قبل یکی از واحدای آزمایشگاهم رو حذف کردم. من عاشق شیمی هستم عاشق ابتکارم حتی بعضی‌ها میگن داروسازی حالت فروش دارو داره اینجا ولی من حتی اون هم دوست دارم عاشق سازمانبندی و مشاوره دادنم.
یکی از دلایل شکستم تو کنکور عدم انگیزه قوی و شناخت علاقه م بود وقتی فهمیدمش خرداد بودو و نتوستم داروسازیه دانشگاه مورد علاقه م رو قبول شم فقط تونستم خود اون دانشگاهو بدست بیارم. از طرفی به خاطر کار و ادامه زندگیمم به شغل نیاز دارم. نمی دونم واقعاً برای همین به پزشکی فکر کردم. قبلنم مشاور داشتم افاقه نکرد البت زیاد بهش در مورد خودم نمی‌گفتم حس میکردم دید بههدی ب طرف میده. حس میکنم استعدادام دارن به خاطر این افکار و احساسای غلط بباد میرن. لطفاً راهنماییم کنید.
← رفع وسواس (۱۶ مطلب مشابه)
- ۸۶۴ بازدید توسط ۶۸۳ نفر
- سه شنبه ۱۶ اسفند ۰۱ - ۲۱:۱۷
