سلام
من پسر هستم ، میخواستم نظر کاربرای محترم این جا رو در مورد شرایطم بدونم . احساس نیاز به همسر و داشتن یک زندگی عالی رو مثل همه تو خودم می بینم . و هر روز هم با سوال های خانواده ام در این مورد رو به رو میشم .
اما شدیدا به این نتیجه رسیدم واقعا آمادگی ازدواج رو ندارم مخصوصا وقتی خودم رو در معرض سوالات طرف مقابل میبینم مثلا در مورد خونه و اینا ... فرض کنین موارد پایین رو تو جلسه خواستگاری دارم میگم . اول شرایط مادی رو میگم بعد سایر شرایطم رو ؛
چند روز میشه ۲۸ ساله شدم ، کارمند هستم ، خونه اصلا ندارم ، ماشین ندارم ، پس انداز برای خرید یک خونه خوب دارم اما نصف پولم نقد نیست برای همین اگر به خودم باشه تا دو سال دیگه یا زودتر نقد بشه یعنی ۳۰ سالگی شاید بتونم خونه بگیرم . مادرم خانه دار هستن و کارهای دستی میکنند و میفروشن برای سرگرمی خودشون و نیاز مالی ، پدرم کارمند هستند ، وضعیت خونه مون متوسط و تو یک محله ی متوسط هست .
شرایط دیگه هم اینکه کاملا آدم به روزی هستم تو همه زمینه ها ، در مورد پوشش و آرایش اصلا سخت گیر نیستم اما آراسته و شیک پوشیدن و لباس های مارک پوشیدن رو دوست دارم ، شدیدا اهل مسافرت و خرید و خوردن و درست کردن غذاهای مختلف هستم . به خاطر تجربه ای که تو زندگی داشتم میدونم که باید تو هر زمینه ای صادق باشم حتی اگر سخت باشه . یک آدم عادی هستم با بلند پروازی های خودش که میخوام خانواده موفق تشکیل بدم و برای تربیت بچه هام هم برنامه دارم .
میدونم که پسرهای بهتر و موفق تر از من زیاد هستن که بخاطر وضعیت مالی نمیتونن پا پیش بذارن ولی واقعا اگر امروز برم خواستگاری یه خانم معلم ( گزینه مورد نظرم ایشون هستن ) بگم که شرایط اساسی رو حداقل تا دو سال دیگه ندارم ، به نظرتون علی رغم اصرار خانواده ام باز شرایطش رو دارم ؟
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) ← رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۶۰۴ مطلب مشابه)
- ۲۴۰۶ بازدید توسط ۱۸۷۲ نفر
- سه شنبه ۱۴ فروردين ۹۷ - ۱۹:۰۷
