سلام
من یه پسر مجرد ۳۹ ساله هستم. دانشجوی دکتری دانشگاه آزادم. کار و خونه و ماشین و پول دارم. مشکلم اینه که تا حالا خواستگاری نرفتم.
نمی دونم دخترها چه خواسته هایی دارن. نمی تونم تشخیص بدم موقع آشنایی با یه دختر کدوم خواستش معقوله و کدومش نامعقول. ارتباط عاطفی یا جنسی نداشتم. اعتماد به نفسم در این زمینه خیلی کمه. البته دارم از مشاور کمک می گیرم ولی بعضی سوالات رو مشاور نمی تونه جواب بده.
با ملاکای حقیقی دخترها آشنا نیستم. متأسفانه علاقه به بچه دار شدن ندارم. حال و حوصله ش رو ندارم. نمی دونم دختری هست که نخواد مادر بشه یا براش مهم نباشه؟ توی یکی از پست های همین جا دخترها می گفتند هدف شون از ازدواج مادر شدنه.
آیا همه شون برای مادر شدن ازدواج می کنن؟برام مهم نیست که دختر زیر ۳۵ باشه یا بالای ۳۵. زیر ۳۰ باشه یا بالای ۳۰. یه همدم و هم صحبت و همراه می خوام. از دخترهای بی استعداد و باری به هر جهت خوشم نمیاد.شخصیت و سطح تحصیلی هم لول برام مهمه.زیبایش در حد معمولی باشه چون خودم هم معمولی هستم.
زن زیبارو نمی تونم جمع و جور کنم. از نظر جنسی یه کم سردم.این تو زندگی برام مشکل ساز میشه؟ آیا دخترهای سن بالا که بالای ۳۰ یا بالای ۳۵ هستن رابطه جنسی و گرم بودن براشون مهمه؟، می تونن باهام کنار بیان؟
میگن دخترها خیلی به داشته های مادی پسر اهمیت میدن. من به اندازه خودم همه چی دارم ولی توقع دارم همسرمم یه داشته های مادی داشته باشه. میگن دخترها اهل پول جمع کردن نیستن و دنبال یه پسر همه چی تمومن که همه چی حاضر آماده براشون فراهم کنه. این صحت داره؟ دخترها هر پولی دست شون بیاد خرج می کنن؟ دخترها دنبال پول پسرن؟
اگه ازشون بپرسم که چه داشته های مادی دارن کار اشتباهیه؟ واقعاً دخترهای سن بالا هیچی ندارن یا دارن و پنهان می کنن؟ من دوست دارم تفریح کنم برم گشت و گذار. از یه طرف دوست دارم زن داشته باشم و با زنم برم تفریح و گشت و سفر.
از یه طرف خیلی ها میگن دخترهای تحصیلکرده اهل تفریح و لذّت بردن نیستن و همه ش سرشون توی درس و کتاب بوده. این حرف درسته یا غلطه؟، از کجا میشه فهمید که روحیه دختر چطوریه؟
یه چیزی که اینجا دیدم حساسیت دخترها نسبت به شروط ضمن عقده.این حقیقت داره که دخترها شروط ضمن عقد می خوان یا از سر لجبازی تو مجازی این ها رو میگن؟
من از مهریه وحشت دارم.مهریه دخترهای تحصیلکرده چقدره؟، این قدر زیاده که دردسر بشه برام؟ من می خوام خانواده همسرم کم جمعیّت باشن. حوصله رفت و آمد و شلوغی ندارم. اگه پشت تلفن مادرم تعداد خواهر برادرارو بپرسه کار غلطیه؟ این صحت داره که شهرهای مختلف رسم شون برای جهیزیه و شیربها و عروسی خیلی با هم فرق داره؟ اگه با یه همشهری ازدواج نکنم به مشکل می خورم؟
از کاربران خواهشمندم اگه خودتون تجربه دارید یا وضعتون مشابه یا در اطراف داشتید کامنت بذارین و سوالاتم رو جواب بدین.
متشکرم
← رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۶۰۴ مطلب مشابه) ← بررسی معیارهای ازدواج پسران (۷۱ مطلب مشابه)
- ۳۴۸۱ بازدید توسط ۲۴۳۴ نفر
- يكشنبه ۳۱ مرداد ۰۰ - ۲۱:۱۹
