سلام
پسری ۲۰ ساله هستم الآن میرم ترم سه دانشگاه رشته مهندسی یکی از دانشگاه‌های خوب تهران.
چند وقتی هست دوست دارم ازدواج کنم و شروع کردم براش که مقدمات کار رو فراهم بکنم تدریس می‌کردم و می‌کنم توی تابستون، امسال هم توی یه شرکت مربوط به رشته ام استخدام شدم و مجموعاً با تدریس می تونم ماهی ده تومن حقوق داشته باشم (طبیعتاً توی تابستون یا زمانی که درس دانشگاه نداشته باشم خیلی می تونم بیشتر کار کنم و حداقل تا ۱۵ تومن برسونمش) .
البته چون اول کارم هست می تونم توی ماه‌های آینده کم کم با خوب کار کردن حقوقم رو بیشتر هم بکنم این از این ماشین و خونه ندارم من خودم دنبال زندگی کردن هستم و دنبال این هم توی این وضعیت اقتصادی مملکت ساده شروع کنم مهریه مد نظرم ۱۴ تا هستش و چون دوست دارم ساده شروع کنم جهیزیه رو اصلاً سخت نمی‌گیرم نه تخت می خوام نه تلویزیون در حدی که بشه یه زندگی رو شروع کرد برام کافیه بقیه ش رو میشه بعد سر و سامون گرفتن خودمون دوتایی کم کم بخریم.
ولی خب انتظار دارم طرف مقابل هم از من عروسی بریز بپاش و خرج‌های زیاد و الکی برای شروع نخواد درباره پدر عروس من نه می‌خوام پولدار باشه نه ریالی کمک بکنه نه می‌خوام خانواده کم جمعیّت باشه که به همسرم ارث برسه نه هیچی کلاً دنبال پول خانواده همسرم نخواهم بود و گفتم زندگی کردن و با هم بودن و با هم تلاش کردن برام مهمه.
درباره ظاهر خیلی از دخترها دیدم اینجا میگن خواستگار هاشون خیلی براشون ظاهر مهم بوده من خودم قدم ۱۶۰ هست و وزنم ۵۸ قبول دارم قدم کوتاهه ولی ارثیه و خدادادی، درباره ظاهر طرف مقابل طبیعتاً یه آدمی که خیلی از من قد بلند تر و چاق‌تر باشه نمی خوام که خیلی هم فاصله ظاهری نداشته باشیم درباره چهره هم همین که به دلم بشینه کافیه اندام و اینها خیلی مهم نیست برام.
البته مهم که هست ولی این جور نیست که بگم چون این این طوره پس نمی خوامش اصلاً یه جورایی خط قرمزم نیست چون من نمی خوام با جسم همسرم زندگی کنم در کل همین که از لحاظ سایز خیلی بزرگ‌تر نباشه و چهره ش به دلم بشینه کافیه من خودم آدم نماز خونی هستم اهل حلال حروم هستم دنبال دوستی با جنس مخالف به هیچ عنوان نرفتم (با اینکه نیاز شدید داشتم) .
دوست دارم طرف مقابلم هم با ایمان باشه و دنبال دوستی نرفته باشه اخلاق هم مهمه برام ولی یه اعتقادی که من دارم اینه که اگه من فلان ویژگی رو از همسرم بخوام اول باید خودم این ویژگی رو داشته باشم چند وقته روی اخلاقم کار می‌کنم تا بهترش کنم و قطعاً روی اون اعتقادم پایبند خواهم بود.
همین کلاً من مهم برام اینه که اگه من برای طرف دو تا قدم برداشتم و کوتاه اومدم اون هم حداقل یه قدم برداره و به خاطر من از حقش کوتاه بیاد و دوست دارم زندگی مون رو دو تایی با هم بسازیم و باز هم میگم ته ته هدف من زندگی کردنه نه چیز دیگه ای.
حالا بگید اگه فردی مشابه من به خواستگاری شما بیاد قبول می کنید یا نه و اگه قبول نمی کنید دلیل تون رو بگید ببخشید خیلی طولانی شد ممنون که خوندید.
← رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۶۰۴ مطلب مشابه)
- ۴۴۵۹ بازدید توسط ۳۴۶۱ نفر
- پنجشنبه ۲۴ آذر ۰۱ - ۰۷:۰۷
