سلام
من دختری هستم که به تازگی ازدواج کردم . با همسرم توی محیط کار آشنا شدم و بعد استعفا دادم و الان خانه دارم .
مشکل من یه اخلاق بد هستش که از مادرم یاد گرفتم. تا وقتی بیرون قضیه پدر مادرم بودم همش به خودم میگفتم من این مدلی نمیشم یا مادرمو نصیحت میکردم ولی الان که وقت آزمایش خودمه شکست خوردم.
تا وقتی همکار بودیم به خاطر فضای کاری همیشه قبل حرف زدن فکر میکردم چون طرفم همکارم بود و مسلما جدی بودم .
الان که ازدواج کردیم چون ایشون همسرم شده من باز واسه خودم یه پا مرد هستم. یعنی نمیتونم با ناز حرف بزنم نمیتونم خودمو لوس کنم یا قربون صدقش برم. تو هر کاری باید نظر بدم اگه خلاف حرفم عمل کنه حتما باید مخالفت و ناراحتیمو بگم
بابام میگفت مادرت همیشه از من طلبکاره هیچ وقت یه تشکر نمیکنه مدام ازم ایراد میگیره . برام خیلی ناراحت کننده بود که شوهرم دیروز این حرفو در مورد خودم بهم گفت .گفت که همیشه با همه کارام مخالفی
حالا سر چی گفت، سر اینکه گفت میخوام ماهواره بخرم من گفتم نه . من بهش میگم عصر برو جارو بخر از سر خیابون میگه نه با کلی غر زدن من رفت خرید اومد ، بهش گفتم اینو چرا خریدی این که خوب نیست ....
تا وقت عقد و نامزدی و ... طرف برای بدست آوردن دل طرف مقابل خیلی راه میاد ولی بعدش دیگه خودش میشه .. راحت میگه نه یا ایراد میگیره....
شما با اختلاف نظر های بین خودتون و همسرتون چطور کنار میاید؟ اگه همسرتون از نظر شما کار اشتباهی بکنه ( در مورد یه چیزی مثل جارو یا مسائل کوچیک) چه عکس العملی نشون میدید؟
چطور اخلاقی که از مادرتون یاد گرفتید رو در خودتون از بین بردید؟
من میدونم کارم اشتباهه به خدا ناراحتم ... ولی چیکار کنم همین رفتارو بلدم ...واقعا نمیدونم باید چه عکس العملی نشون بدم .... چون اختلاف نظر همیشه به وجود میاد سر همه چیز
اینکه روز تعطیل کجا بریم اینکه کدوم لباس بهتره اینکه ....
← مشورت در شوهرداری (۸۱۱ مطلب مشابه) ← مسائل زناشویی خانم ها (۵۴۹ مطلب مشابه)
- ۱۷۴۶ بازدید توسط ۱۳۷۶ نفر
- يكشنبه ۵ مهر ۹۴ - ۲۰:۱۰
