سلام
مشکلی که من دارم در واقع مسئله ایه که خیلی‌ها مشکلی باهاش ندارن و به راحتی باهاش کنار اومدن و زندگی می کنن و خیلی هم راضی هستن!
سبک زندگی مدرن و پیشرفت روز افزون تکنولوژی تغییرات خیلی زیادی تو زندگی بشر به وجود آورده و یکی از این تغییرات هم کمتر شدن فعالیت‌های فیزیکی افراد، تغییر ساعت خواب، تغییر تغذیه و به طور کلی ویران شدن سبک زندگی شده!!! سبک زندگی که الآن برای خیلی از ما عادی شده اصلاً طبیعی نیست!
من مخالف استفاده از تکنولوژی نیستم، کسب و کار خودم هم واقعاً به همین امکانات وابسته است، به طوری که به طور متوسط حداقل ۸ ساعت از روزم رو برای کار پشت کامپیوتر یا لپ تاپ یا موبایل هستم. و خب ممکنه استفاده های دیگه ای هم داشته باشم مثلاً دیدن فیلم، پیام دادن به دیگران، خرید کردن یا ...
تقریباً تمام زندگی من درگیر با تکنولوژیه، در حدی که قبلاً اگر موبایلم نبود حتی نمی تونستم بدون برنامه‌ی ورزشی که توی موبایلمه، ورزش کنم!، خب من این حقیقت رو که زندگی بشر تغییر کرده رو به قبول می‌کنم و این رو نمی گم که بریم از کبوتر نامه بر استفاده کنیم امّا...
اینکه حتی تفریحات مون رو هم ویدیوگیم ها یا فیلم دیدن یا موسیقی گوش کردن قرار دادیم، یا اینکه تو مهمونی ها پدربزرگ و مادر بزرگ بیچاره باید زل بزنن به دیوار و ما تو گوشیمون با هم جک بخونیم یا بهم پیام بدیم، به نظرم این صحنه‌ها واقعاً رقت انگیز و تامل برانگیزه! با تکنولوژی مخالف نیستم امّا وقتی تکنولوژی و تنبلی بشر رو به خدمت خودشون در میارن این مشکلات به وجود میاد.
از بین این همه دوستی که دارم شاید فقط تا الآن ۳ نفر رو تونستم قانع کنم تا بتونیم با هم یه تفریحی که مورد علاقه من باشه مثل: فریزبی، بدمنیتون، فوتسال، فوتبال، کوه نوردی، شنا و... داشته باشیم، امّا در عوض همه ی دوستانم منو دعوت به بازی های آنلاین می کنن!
وقتی فکر می‌کنم که چرا یه دانشجوی دکتری باید به یه بازی آنلاین اعتیاد داشته باشه هم خندم می گیره و هم متاسف میشم.
به جز از بین رفتن نشاط و انگیزه به خاطر این نوع سبک زندگی هزاران بیماری جسمی و روانی هم در انتظار ماست، فرقی هم نداره در هر فرهنگی و در هر طیفی این افراد استعمار شده توسط تکنولوژی وجود دارن، افرادی که همیشه توی دنیای مجازی زندگی می کنن، افرادی که روابط شون و نقش هاشون رو در زندگی فراموش کردن، افرادی که اصلاً هدف شون از زنده بودن رو گم کردن، تقریباً تمام افرادی که تو دور و برم میشناسم این مدلی زندگی می کنن.
یه زمانی فکر می‌کردم افرادی وجود دارن که به این شکل زندگی نکنن امّا هر چه قدر بیشتر گشتم ناامیدتر شدم، در واقع منی که آدم خیلی برونگرا و اجتماعی هستم اگه بخوام به نحوی که دوست دارم زندگی کنم باید دیگران رو بیخیال بشم، و باید سعی کنم که از تنهایی لذت ببرم امّا تقریباً این موضوع با توجه به شخصیتیم برام غیر ممکنه، دیگه راه حلی به فکرم نمی رسه.
پیشنهاد:
بین شما کسی هست که واقعا خوب زندگی کرده باشه؟
از لحظات خوب و ناب زندگی مون صحبت کنیم
با توقع کم زندگی خوبی داشته باشیم
در زندگیم همه چی خوبه، فقط این ازدواج برام شده یه معما
تجربیات خوب تون رو از صبر کردن در برابر ناملایمات زندگی بگید
- ۹۷۵ بازدید توسط ۷۶۰ نفر
- پنجشنبه ۳۰ مرداد ۹۹ - ۰۹:۴۹
