سلام
من میخوام امر به معروف و نهی از منکر کنم ولی میترسم.
راستش چند وقت پیش احادیثی در این باره خوندم که خیلی تکان دهنده بود برام. من مسلمونم شیعه ام نماز میخونم روزه میگیرم. ولی تا حالا از این واجب دینی غافل بودم. یعنی راستش راهشم درست بلد نیستم.
مثلا حدیثی رو خوندم از امیرالمومنین که:" امر به معروف و نهى از منکر را ترک نکنید زیرا در این صورت افراد نادرست بر شما مسلط مى گردند آنگاه دعا مى کنید و دعایتان مستجاب نمى شود."
یا مثلا از پیامبر که :" کسى که نهى از منکر نکند مورد غضب خداوند قرار مى گیرد و ایمانش ضعیف است و از عقل بهره اى نـدارد". یا" امر به معروف کنید و از کارهاى زشـت نهى کنید وگرنه عـذاب خدا همه شـما را فراخواهد گرفت."
خوب مثلا فرض کنید من یه گناهی رو انجام نمی دم. ولی وقتی یه سری افراد اون رو انجام میدن من برام مهم نیست و میگم ضررش رو خودش می بینه. به من چه. من مثلا حجاب دارم. با جنس مخالف ارتباط ندارم. ولی طبق این احادیث من نباید انتظار داشته باشم زندگی من بدون تاثیر از اون ها باشه مثلا شوهرم حتما پاک و سالم باشه در شرایطی که به خاطر انجام ندادن این حکم الهی توسط من (و بقیه) جامعه دچار فساد شده و خیابون ها و فضای مجازی پر از عوامل محرک شده.
الان اگر بریم خیابون انواع و اقسام مدها و پوشش هایی رو می بینیم که متاسفانه روز به روز داره بدتر میشه. مثلا ده سال پیش هیچ کس مانتو جلو باز نمی پوشید یا ساپورت و شلوار لی چسبون نمی پوشید و مچ پاش رو به نمایش نمی گذاشت. یا اگرم بودن عده خیلی کمی بودن. ولی الان تو خیابون خیلی از افراد از جوون گرفته تا پیر اولین چیزی که ازشون دیده میشه پاهاشون هست که فرمش در شلوار لی کاملا مشخصه. یعنی یه جوری همه گیر و عادی شده این پوشش.
شاید من اون طوری لباس نپوشم و حجابم کامل باشه ولی هنر نکردم. چون از اول خانوادم اینطوری به من یاد دادن. البته الان کاملا با عشق و ایمان بهش رعایت میکنم ولی از کجا معلوم من اگر در خانواده دیگری بودم که اصولا اعتقادی به حجاب درش وجود نداشت و یا حتی در کشوری دیگر به دنیا اومده بودم و یا مدام تصاویر ماهواره جلوم بود الان اصلا معتقد به حجاب نبودم؟
خیلی از دخترا واقعا خوبن. بد حجابی شون به علت دشمنی شون با خدا و یا به هم زدن عشق بین خانواده ها و دلسرد کردن مردها از زنانشون یا به گناه انداختن پسرها نیست. من چون دخترم و دوستان زیادی با پوشش های متفاوت دارم دخترها رو میشناسم. خیلی از دخترها در خانواده ای بزرگ شدن که اعتقادی به حجاب نداشتن و هیچگاه پیش خودشون تصوری از باحجاب بیرون اومدن ندارن.
خیلی ها به خاطر ذات خودنمایی و زیبا به نظر رسیدن که در خانم ها هست، و دیدن دوستان شون که چه زیبا بیرون میان و خیلی ها به علت کم بودن اعتماد به نفس ( که این هم ویژگی ذاتی خیلی از خانم ها هست البته در موارد متعدد) حجاب رو رعایت نمیکنن. مثلا بعضی وقتا شنیدم دختری چادر رو کنار گذاشته و علتش رو این گفته که با چادر شبیه پیرزن ها میشم. زشت میشم. یا دختری رو میشناختم که از انواع رنگ ها به صورت افراطی روی صورتش استفاده میکرد و می گفت وای من اصلا نمی تونم تصور کنم با حجاب باشم چون اعتماد به نفسم به شدت میاد پایین.
خلاصه اینکه من و دوست بدحجابم شاید از لحاظ فطرت هیچ فرق و برتری نسبت به هم نداشته باشیم و تفاوت در ظاهرمون صرفا به خاطر محیط و شرایط زندگی بوده باشه.
ولی شاید خدا من رو با حجاب آشنا کرده نه برای اینکه فقط خودم رعایت کنم و از مزایاش بهره مند بشم. این نعمت خدا مسئولیت من رو چند برابر کرده و خدا از من انتظار داره که بقیه رو هم با خوبی های حجاب آشنا کنم. اگر من به وظیفه ام عمل نکنم هیچ فرق و برتری نسبت به اون دوستم ندارم چون من چیزی از خودم ندارم. حتی شاید گناهم از اون هم سنگین تر باشه و خودم از این گناه غافلم.
خلاصه این که من خیلی دوست دارم امر به معروف و نهی از منکر کنم. احساس میکنم این که حجاب و حیا در جامعه داره روز به روز بدتر میشه یکی از علت هاش انجام ندادن این وظیفه توسط مسلمان ها و بی همتیشون و درعوض تلاش بی وقفه و هزینههای گزاف غرب برای تغییر فرهنگ، مسلط شدن بر افکار جامعه و گرفتن حیا و غیرت از مردم هست.
ولی میترسم. میترسم فرد مقابلم فکر کنه من احساس خودبرتربینی یا نگاه از بالا نسبت بهش دارم. همین چیزی که خیلیا درباره باحجابا میگن و اتفاقا به خاطر همین تفکر اشتباه حس بد و یا حتی تنفر نسبت بهشون پیدا میکنن.
میترسم نتونم احساس واقعیم رو برسونم. احساس اینکه از روی دوست داشتن و اینکه دوست دارم اونها هم این لذت و آرامش رو بچشن دارم اینو بهشون میگم.
می ترسم مثلا تو خیابون سرم داد بزنه یا حرف زشتی بزنه و آبروم رو جلوی مردم ببره و یا حتی بلایی سرم بیاد (چون من که همه رو نمیشناسم چه شخصیتی دارن)
خیلی ها در واکنش به این موضوع میگن به شما چه. این مساله شخصیه و به شما ربطی نداره
ولی واقعا ما انسان ها داریم در جامعه با هم زندگی اجتماعی میکنیم و همه رفتارهامون روی هم اثر داره. همه قانون ها در همه کشورها به همین خاطر وضع شدن. حتی رعایت محدوده ای از حجاب در همه کشورها مخصوصا در دانشگاههای بزرگ قانون هست. ولی چون حجاب منشأ مستقیم در دین داره و البته خلاف لذت جویی های بی حد و مرز عده ای هست و بی حجابی منشأ بسیاری از فسادها و ضعیف شدن مسلمون ها هست اینطوری باهاش مبارزه میشه. میگن چرا حجاب اجباری نمیگن چرا چراغ قرمز اجباری، چرا دزدی نکردن اجباری، چرا اختلاس نکردن اجباری
بعضی خانم های بدحجاب میگن مردا باید چشمشون رو بپوشونن و به هر چی مرد هیز و تجاوزگره لعنت میفرستن. ولی با همین استدلال مردها میتونن اعتراض کنن چرا هیز نبودن اجباری؟ چرا تجاوز نکردن اجباری؟ چرا قانونی باید باشه که آزادی رو از ما بگیره و نذاره ما به هر زنی میبینیم تجاوز کنیم؟
وقتی معنای نادرست برای آزادی و معنای دروغ و البته باهدف برای لفظ حجاب اجباری رو امثالی مثل مسیح علی نژاد در جامعه به سر زبون ها میندازن، من میترسم که با امر به معروف ، متهم بشم به کسی که داره سلب آزادی میکنه. به نظرم یکی از ناحق ترین اتهام هایی که جمهوری اسلامی به خودش دیده همین موضوعه. کشور ما یک کشور اسلامی یعنی حق ترین دین جهان هست. دینی که تمام رفتارهای فردی و اجتماعی رو براش قانون میده و یک حکومت اسلامی براساس قوانین اسلام پایه گذاری میشه. یعنی اسلام میگه مردم، قوانین موجود در همه جای جهان برای زندگی بشر کافی نیست. ناقصه. قانون ها باید رنگ و بوی اسلام داشته باشن تا یک حکومت علاوه بر پیشرفت در علم و امکانات و زندگی مادی فاسد نباشه. مردم جهان از دستش در آسایش باشند.
خوب حجاب یک قانون الهی و البته اجتماعی هست که باید در جامعه اسلامی رعایت بشه تا راه رسیدن به سعادت و خوشبختی دنیا و آخرت برای همه مردم اعم از مرد و زن فراهم بشه. و بسیاری از کشورهای غیرمسلمان به همین موضوع دارن پی میبرن. مثلا یکی از هنرپیشه های هالیوودی در مصاحبه ای می گفت دخترش رو به مدرسه دخترونه میفرسته و مجری با تایید این موضوع می گفت این از زرنگی شماست. یعنی همه انسان ها در فطرتشون این قانون الهی و حدود بین مرد و زن رو قبول دارند.
حالا جالب اینجاست در کشور ما بدحجابی به نهایت حد خودش رسیده و باز هم میگن حجاب اجباری. برای همین میگم کشور ما مظلومه. چرا چون نه تنها در این موضوع بلکه در همه موضوعات دیگر اگر بخواد شدت عمل نشون بده متهم میشه به برخورد غیرانسانی و شدید و اگر نرمی نشون بده متهم میشه به عدم برخورد با مفسدین.
در غرب روزانه بسیاری افراد توسط پلیس کشته میشن ولی در کشور ما اگر یک قاضی حکم بریدن انگشت یک دزد سابقه دار که عامل بدبختی بسیاری از روستاییان شده رو صادر کنه چه میکنن که جمهوری اسلامی را پر از خشونت نشون بدن. به نظر من یکی از عوامل اصلی گسترش فساد و دزدی در کشورمون همین عدم سختگیری هست که برای دزدان ریز و درشت عرصه رو باز میکنه. در زمینه حجاب هم همین طور شده مخصوصا به نظر من در دانشگاه ها باید حدود و قوانین با جدیت بیشتری رعایت بشه تا شاهد بی بندوباری های عجیب و غریب نباشیم.
در صحبت های آقای پناهیان بحثی بود درباره دختری در یکی از دانشگاه های خارج که موقع ارائه سمینار لباس پوشیده ای نداشت. استاد بهخاطر این موضوع چند نمره از او کم کرد. اون دختر به مسئولین دانشگاه معترض شدهبود. اونها هم استاد رو خواسته بودن. استاد گفته بود من به میزانی که سمینار این خانم از لحاظ علمی تاثیرگذار بود نمره دادم. پوشش ایشون از بار علمی سمینار کم میکرد و حواسهارو بهجای تمرکز بر موضوع ارائه شده به حاشیه میکشوند. مسئولین دانشگاه هم خیلی منطقی حق رو به استاد دادهبودند. منظور اینکه در هرجای دنیا رعایت یک سری اصول با جدیت انجام میشه و همین باعث پیشرفت اونهاست.
خلاصه اینکه می خوام کمکم کنید تا راه درست وظیفه اسلامیم رو یاد بگیرم.
من حتی بعضی وقت ها از کنار چند تا دوست دختر دوست پسر که رد میشم احساس میکنم دخترها جلوی دوست پسرشون بهم متلک میندازن نمی دونم چرا بعضی دخترها اینقدر حس بدی درباره خانم های چادری دارن. از اونجا که من اعتماد به نفس زیادی برای بحث در خیابان و جلوی افراد غریبه ندارم و خیلی آروم و بی حاشیم نه جواب میدم نه میتونم چیزی بگم. همین موضوع هم کار امر به معروف رو برام سخت میکنه.
می خوام راهی رو یاد بگیرم که افراد رو با دلشون جذب کنم. اگر راهکاری دارید پیشنهاد بدید. مثلا دادن یک نوشته یا جمله ای زیبا و تاثیرگذار که آدم هارو مشتاق به حجاب میکنه
از خانم ها یا آقایون معتقد به حجاب می خوام اگر تا حالا تجربه ای داشتن که موثر بوده و نوع رفتار و برخوردی که باید در اینجور مواقع داشت رو بگن... یا اگر خودشون قبلا اعتقادی نداشتن و از طریق یک دوست یا یک جمله تاثیرگذار معتقد به حجاب شدن توضیح بدن اون چی بوده.... مثلا وصیت شهدا تاثیر گذاری بیشتری داره یا ذکر دلایل منطقی حجاب یا هر چیز دیگه .
همین طور از خانم ها یا آقایون که به حجاب معتقد نیستند می خوام بگن تاحالا چه حرف یا رفتاری اون ها رو آزرده کرده و باعث نفرت اون ها شده، البته خواهش میکنم به دور از تعصب و غرض ورزی پاسخ بدید.
و البته یه چیز دیگه اینکه میگن اگر آدم احتمال اثر نده واجب نیست امر به معروف کنه، ولی از یه نظر دیگه هم بعضی ها میگن اگر خیلی از دخترا یا پسرای بسیار بدپوشش در خیابان مدام از طرف مردم تذکر میگرفتن شاید به قبیح بودن کارشون پی میبردن و نه از روی اعتقاد بلکه از روی زشت بودن اون نوع پوشش کمی بهتر رعایت میکردن و روز به روز پوشش ها بدتر نمیشد. میخوام نظرتون در این باره رو هم بدونم.
خواهش میکنم دوستان نظرات حاشیه ای و بحث ساز ندن و شروع به دعوا نکنن. آقای نجفی هم اگر نظرات خارج از بحث بود تایید نکنن تا من واقعا به راهکار برسم.
با نهایت تشکر
← مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه)
- ۱۸۳۷ بازدید توسط ۱۴۱۹ نفر
- دوشنبه ۸ مرداد ۹۷ - ۱۴:۵۰
