سلام دوستان عزیز
مدتی هست که در پروسه مستقل شدن و قوی شدن قدم برداشتم و کم کم سعی میکنم تمام کارهای شخصیم رو خودم انجام بدم ولی در این راه دچار بدبینی شدیدی به آقایون شدم، حس میکنم افرادی منفعت طلب هستند و قلباً تا چیزی به نفعشون نباشه، کمک نمی‌کنند. و یا افرادی هستند که از استقلال زن بیزارند و زن قوی رو خرد میکنند.
علتش از زمانی در من ایجاد شد که هر چی من قوی‌تر میشدم، سرزنش‌ها و سرکوفت‌ها و توقعات پدرم بیشتر میشد، در مواقعی که به کمکش نیاز دارم، تنهام می ذاره، ولی اون زمانی که سنم کمتر بود، درسته که چیزی که می خواستم و برام فراهم میکرد البته با منت و التماس، امّا الآن به ساده‌ترین مسله مثلاً یه دردو دل سادم گوش نمی ده و میگه خودت می دونی.
مورد بعدی دومادمون هست که به شدت فرد پرتلاش و خانواده دوستی هست، که به اصطلاح فردی نمونه ست، امّا با توجه به رفتارهایی که با مادر و پدرم داشته، متوجه شدم که این محبتش صرفاً برای زن و بچه ش هست و برای پدر و مادرم در این زمینه بسیار خسیس هست و رفتارهای بسیار زننده ای نشون میده.
بماند از اقوام مون که اون ها هم به همین منوال رفتار میکنند و به چشم غریبه بهمون نگاه میکنند. در دانشگاه هم پسرها هم همین طور بودن و صرفاً هدف شون جزوه گرفتن بود.
خلاصه اینکه روح و جسمم خسته هست و اصلاً فکر نمی کردم یه زمانی این مسئله بشه دغدغه م.
چرا باید افراد این قدر منفعت طلب باشند و احترام شون در گرو نفعی باشه که بهشون می رسه.
در حالی که این رفتارها رو در دخترها کمتر دیدم، و واقعاً وقتی به کمکی احتیاج داریم بهم دلسوزانه کمک میکنیم، حتی دخترها جزوه‌ها رو بی منت به همه میدن، یا مثلاً مادرم کافیه متوجه بشه به چیزی احتیاج دارم از زیر سنگم شده برام فراهم می کنه، یا مثلاً کافیه یه لحظه ساکت باشم ثانیه‌ای یه بار میاد تو اتاقم و میگه چی شده بهم بگو و تا مشکلم رو حل نکنه ول کن نیست. واقعاً این دوگانگی رفتارها در آقایون و خانم‌ها هضمش برام سخته.
← رفتار شناسی پسران (۹۹ مطلب مشابه)
- ۲۰۲۸ بازدید توسط ۱۵۹۶ نفر
- دوشنبه ۲۳ خرداد ۰۱ - ۰۸:۱۷
