سلام
سوالی که دارم نمیخوام بازخورد منفی بگیره چون سوالم در مورد افرادیه که خودشون پاسخ هاتون رو میبینن پس لطفا مثل همیشه بهترین جواب هاتون رو بنویسید
من ... ای دارم 30 ساله که شرایط مساعدی برای ازدواج دارن و واقعا از هیچ نظری کم و کسری ندارن اما این بین چیزی باعث میشه که ما برای ایشون قدم جدی ای بر نداریم اون هم مساله روابط دوران مجردی ایشونه . اما مساله جدی تر رابطه ایه که 3 ساله با خانومی دارن که نمیتونن تمومش کنن . میگن دوستش دارن در حالی که به هیچ وجه امکان ازدواج با ایشون رو ندارن .میگن دوسش دارن و در مقابل همسر و بچه های اون خانوم با عذاب وجدان میجنگن ، میگن دوسش دارن و از ما میخوان براش دنبال همسر مناسبی بگردیم تا از این شرایط رها بشه و ...
خب منو ایشون زیاد راجع به این مساله صحبت کردیم، من معتقدم از دوست داشتن واقعا نشئت نمیگیره و بیشتر به عادت گرایش داره و گله ای از اون خانوم هم ندارم، چون تا مرد های جامعه نخوان زن ها فاحشه نمیشن ...
اما سوال اصلی اینه، آیا در این شرایط صحیحه که برای ایشون دنبال همسری بگردیم؟ چطور میشه این خانوم رو فراموش کرد و بطور جدی باهاش قطع رابطه کرد؟ چطور میشه واقعیت هارو بهشون نشون داد و صرفا با دل پیش نرفت ؟
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه)
- ۲۱۳۶ بازدید توسط ۱۶۴۵ نفر
- دوشنبه ۲۰ آذر ۹۶ - ۱۸:۴۲
