به نام کسی که زن و مرد را برای آسایش یکدیگر آفرید
سلام
من پسری 18 ساله هستم . خانواده ای نسبتا سنتی دارم. تقریبا از 12 سالگی دلبسته ( شایدم عاشق ) یکی از بستگان شدم. اونم 18 سال دارد ( البته 2 ماه کوچکتر ).
قصد ندارم قبل از مهیا شدن شرایط ازدواج با او حرفی درباره ی این علاقه بزنم .نمیدانم از علاقه ی من به خودش خبر دارد یا نه .البته آلارم های مثبتی از خواهرم درباره ی ازدواج با اون دریافت کردم ( خواهرم نسبتا رابطه ی خوبی با او دارد و با هم تو مهمونیا هم صحبتن ) این آلارم ها عمدتا بعد از مهمونی هایی است که اونا (طرف) هم هستن.
زیبایی متوسطی دارد. تقریبا تا 10 سالگی ارتباط نزدیکی با هم داشتیم (البته خانوادگی) تقریبا با هم بزرگ شدیم، که الان این ارتباط ها کم رنگ شده .( شاید علتش حجم بالای درس ها باشد).
هر وقت در مهمونی ها اونو میبینم تا مدت ها پر انرژی هستم.(البته این مهمونی ها با رعایت تمام موازین شرعی برگزار میشود) اما وای به روزی که تاریخ مهمونی ها تغییر کنه ،تمام برنامه هام به هم میریزه. باید اقراق کنم ،کم قصد خیانت (دوست شدن با یک دختر) نداشتم (که از حرصم بود ،حرص از این که هر بار در باره ی هدفش می گفت ( و البته فکر کنم به من میگفت ،هدفش برای تحصیل در تهران را غیر مستقیم ما من در میان می گذاشت تا واکنشم را ببیند) و من این هدف رو باعث دور شدنش از خودم میدیدم دست به این کار می زدم) ولی در هر بار «انگار» جلوم ظاهر میشد تا من را شرمنده کند.تقریبا وضعیت مادی بالا تری از ما دارند.خیلی سعی کردم فراموشش کنم اما نشد که نشد.
تشابه های رفتاری فراوان با هم داریم :او کم حرف هست من هم همینطور او چپ دست و من هم همینطور ( البته خیلی هم ربط نداشت ) و... همچنین تشابه های خانوادگی.
سوالات من این جاست:
1- آیا این علاقه اسمش عشق است؟
2- آیا با توجه به فاکتور وضعیت مادی ما به درد هم میخوریم؟
3- آیا نباید نگران از دست دادنش باشم با توجه به این که دختر ها نسبت به پسر ها زودتر ازدواج می کنند؟ ( که اگر از دستش بدهم ضربه ی بزرگی می خورم.در حالی که انگیزه ی تقریبا تمام زندگیم اوست )
4- حس می کنم با هم تلپاتی داریم خوابش را زیاد میبینم، حتی یک بار در خواب از من درخواست کمک کرد.آیا این حس ها قابل اعتماد اند؟
5- درباره ی علاقه ام ، به او بگویم؟ ( در ضمن به دلایل مختلف اعم از دانش آموز بودن من و خودش،نداشتن استقلال مالی و حساسیت خانواده ها و خودم نسبت به استقلال مالی،سنتی بودن خانواده ها و... اصلا شرایط در میان گذاشتن این موضوع با خانواده ام را ندارم)
6- از 12-13 سالگی افت تحصیلی شدیدی داشتم این در حالی است که تا قبل از آن جزو نفرات اول بودم و از سطح هوشی خوبی برخوردارم.حال با توجه به در پیش بودنه کنکور سر نوشت ساز باید چه کار کنم؟ چگونه از این حالت حداقل به طور موقت دور شوم؟
در آخر به خاطر صبوریتان تشکر میکنم.
سلام
من پسری 18 ساله هستم . خانواده ای نسبتا سنتی دارم. تقریبا از 12 سالگی دلبسته ( شایدم عاشق ) یکی از بستگان شدم. اونم 18 سال دارد ( البته 2 ماه کوچکتر ).
قصد ندارم قبل از مهیا شدن شرایط ازدواج با او حرفی درباره ی این علاقه بزنم .نمیدانم از علاقه ی من به خودش خبر دارد یا نه .البته آلارم های مثبتی از خواهرم درباره ی ازدواج با اون دریافت کردم ( خواهرم نسبتا رابطه ی خوبی با او دارد و با هم تو مهمونیا هم صحبتن ) این آلارم ها عمدتا بعد از مهمونی هایی است که اونا (طرف) هم هستن.
زیبایی متوسطی دارد. تقریبا تا 10 سالگی ارتباط نزدیکی با هم داشتیم (البته خانوادگی) تقریبا با هم بزرگ شدیم، که الان این ارتباط ها کم رنگ شده .( شاید علتش حجم بالای درس ها باشد).
هر وقت در مهمونی ها اونو میبینم تا مدت ها پر انرژی هستم.(البته این مهمونی ها با رعایت تمام موازین شرعی برگزار میشود) اما وای به روزی که تاریخ مهمونی ها تغییر کنه ،تمام برنامه هام به هم میریزه. باید اقراق کنم ،کم قصد خیانت (دوست شدن با یک دختر) نداشتم (که از حرصم بود ،حرص از این که هر بار در باره ی هدفش می گفت ( و البته فکر کنم به من میگفت ،هدفش برای تحصیل در تهران را غیر مستقیم ما من در میان می گذاشت تا واکنشم را ببیند) و من این هدف رو باعث دور شدنش از خودم میدیدم دست به این کار می زدم) ولی در هر بار «انگار» جلوم ظاهر میشد تا من را شرمنده کند.تقریبا وضعیت مادی بالا تری از ما دارند.خیلی سعی کردم فراموشش کنم اما نشد که نشد.
تشابه های رفتاری فراوان با هم داریم :او کم حرف هست من هم همینطور او چپ دست و من هم همینطور ( البته خیلی هم ربط نداشت ) و... همچنین تشابه های خانوادگی.
سوالات من این جاست:
1- آیا این علاقه اسمش عشق است؟
2- آیا با توجه به فاکتور وضعیت مادی ما به درد هم میخوریم؟
3- آیا نباید نگران از دست دادنش باشم با توجه به این که دختر ها نسبت به پسر ها زودتر ازدواج می کنند؟ ( که اگر از دستش بدهم ضربه ی بزرگی می خورم.در حالی که انگیزه ی تقریبا تمام زندگیم اوست )
4- حس می کنم با هم تلپاتی داریم خوابش را زیاد میبینم، حتی یک بار در خواب از من درخواست کمک کرد.آیا این حس ها قابل اعتماد اند؟
5- درباره ی علاقه ام ، به او بگویم؟ ( در ضمن به دلایل مختلف اعم از دانش آموز بودن من و خودش،نداشتن استقلال مالی و حساسیت خانواده ها و خودم نسبت به استقلال مالی،سنتی بودن خانواده ها و... اصلا شرایط در میان گذاشتن این موضوع با خانواده ام را ندارم)
6- از 12-13 سالگی افت تحصیلی شدیدی داشتم این در حالی است که تا قبل از آن جزو نفرات اول بودم و از سطح هوشی خوبی برخوردارم.حال با توجه به در پیش بودنه کنکور سر نوشت ساز باید چه کار کنم؟ چگونه از این حالت حداقل به طور موقت دور شوم؟
در آخر به خاطر صبوریتان تشکر میکنم.
← مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)
- ۱۵۷۶ بازدید توسط ۱۲۳۰ نفر
- شنبه ۳ بهمن ۹۴ - ۱۶:۵۸
