سلام بر دوستان
من دختری هستم که با توجه به تک دختر بودنم،از کودکی با برادرانم همبازی بوده و چون کلا در فامیل تعداد پسرها بیشتر از دخترها بوده،ناخودآگاه من در صحبت کردن و ارتباط برقرار کردن با آقایون نسبت به دختران هم سنم راحت تر هستم و کمتر خجالت میکشم.
حتی این محیط رشد نسبتا مردانه باعث شده که علاقه مندی های من بیشتر به دنیای مردان باشد،به طوری که در یک مهمانی یا جلسه و... من به شرکت در بحثهای آقایان تمایل بیشتری دارم و به محیط های کاملا زنانه و بحثهای آنان علاقه خیلی زیادی ندارم و لذا با هر دختری نمیتوانم ارتباط برقرار کنم و بیشتر در جمع بزرگترها شرکت میکنم.تا قبل از نامزدیم چون عمده فامیل ما زیاد معتقد نیستند،من اونجا مشکلی نداشتم حتی مرا خجالتی و مذهبی و مثبت و خانم میدونن.
در دانشگاهم با توجه به اینکه رشته فنی عمران خوندم،اکثر همکلاسی هایم پسر بودند،ما کاری با آنها نداشتیم و چون همکلاسی های دخترم از نظر سلیقه و تفکری مثل من بودند،دوستان صمیمی برای هم شدیم،البته آنجا هم چون کمی نسبت به بقیه رویم بازتر بود برای صحبت با پسران، بنابراین به پیشنهاد دوستان نماینده دختران بودم و تقریبا مشکلی نبود.اما الان که با یکی از همکلاسی هایم نامزدم کردم. او و خانواده اش مذهبی هستند و دختران در خانواده آنان جلوی غریبه ها زیاد حرف و اظهار نظر نمیکنند. از لحاظ پوششی در مهمانی هم چادر میپوشند و.....چند روز پیش به پسر دایی نامزدم بر اساس سوالی که از تخصصش داشتم،پیام دادم و خب پرسش و پاسخ منجر به رد و بدل شدن چند پیام شد ( با محتوای کاملا رسمی ). نامزدم به من میگوید در خانواده آنها این کار قشنگی نیست و باید زنگ میزدم. چون هنوز تو را کامل نمیشناسند، این حرکات (صحبت کردن زیاد با مردان، سر زبان داشتن و حاضرجوابی کردن، پیام دادن،....) باعث میشود تو را دختری جلف و سبک بدانند.
البته این توضیح را بدهم من دختری کاملا محجبه ام (البته مانتویی ساده) و تقریبا موبادی آداب،در خانواده و فامیل خودم به دختری خانم و محجبه و مثبت و کم رو!!!!!!!معروفم و حال برایم خیلی سخت هست که در فامیل همسرم دختری جلف و سبک جلوه کنم.نامزدم میگوید تو خوب هستی چون بقیه کم رو هستند،تو رودار جلوه میکنی، ولی باید جلوی مذهبی ها و غریبه ها بیشتر کنترل کنی.
من انسانی پرانرژی هستم که واقعا سکوت در یک مهمانی و جمع برایم سخت هست و دوست دارم صحبت کنم و به جمع شادی و شور بدهم.گاهی خاطرات و اتفاقات بامزه تعریف کنم و یا پیشنهاد بازی های گروهی بدهم. صحبت با مردان را به خاطر علاقه مندی مشترکمان دوست دارم. آیا من حجاب رفتاری ندارم؟ آیا من سبکم؟ آیا چون دختران فامیل همسرم ساکتند من هم ساکت باشم؟ میشه بگید سنگین و با وقار بودن دقیقا یعنی چی؟ با مردان غریبه دقیقا باید چه طور برخورد کرد؟ ملموس توضیح بدبد لطفا .
من واقعا نمیخوام سبک باشم. آیا این علاقه من به هم صحبتی با مردان، نشانه بیمار دلی من است؟
← مسائل رفتاری دوران عقد (۴۷۲ مطلب مشابه) ← حجاب (۱۱۱ مطلب مشابه)
- ۱۸۲۸ بازدید توسط ۱۵۰۵ نفر
- يكشنبه ۱۶ شهریور ۹۳ - ۱۵:۳۱
