سلام به همه اعضای خانواده برتر 

دختری ۲۰ ساله هستم، دوستان من یه مشکل خیلی بزرگ دارم که دست و پاگیرم شده من خیلی دلم می خواد آدم مهمی باشم و تحسین بشم امّا ظرفیتش رو ندارم، مشکل من اینه که خیلی زود مغرور میشم و احساس می‌کنم کار مهمی کردم با اینکه واقعاً کار مهمی نکردم.

اصلاً ظرفیت تشویق شدن ندارم، حاضر جوابی می‌کنم، تا یه کم چیز جدید یاد می‌گیرم هوا برم می داره اصلاً فکر می‌کنم کی هستم حالا ... مثلاً مطمئنم که استادم نظرش اشتباهه به روش نمیارم ولی تو دلم میگم این هیچی حالیش نیست و فکر می‌کنم با اینکه بیان نمی‌کنم چیزی رو ولی اون کوچک شمردن یا نادیده گرفتن از چشمام معلوم میشه و طرف خجالت زده میشه.

واقعاً دست و پا گیرمه ظرفیت دیده شدن ندارم ولی با این حال از دیده شدن و مورد تحسین واقع شدن خوشحال میشم.

الآن خیلی به خاطر پر ادعا بودنم ناراحتم میگم من که هیچی نیستم چرا مثلاً اون روز اون حرف های قلمبه سلمبه رو زدم. باورتون میشه اینکه پیشرفت نکنم راحت تره برام تا اینکه پیشرفت کنم و خیال کنم آدمی شدم.


↓ موضوعات مرتبط ↓ :
روابط اجتماعی دختران (۲۶۴ مطلب مشابه)