سلام
دوستان من پسری حدود 30 و چند ساله ام. تو زندگیم یک بار عاشق شدم و 3 سال نامزد بودیم، ولی به دلایلی نشد و تمام شد برای همیشه، و الان 2 سال گذشته از اون ماجرا. اما هنوز اثرش در روح و روان من باقیه.
وقتی میخوام به خانومی پیشنهاد آشنایی بدم، یعنی اصلا وقتی چنین فکری میاد توی ذهنم، یک جور احساس گناه و عذاب وجدان در ناخودآگاهم شکل میگیره. و یا وقتی کسی رو توی ذهنم فرض میکنم که مثلا اگر همسر آینده ی من باشه چطور میشه، سریعا خاطراتی که با عشق سابقم داشتم مثل نوار از مغزم عبور میکنه. تمام دوستت دارم هایی که بهش گفتم. تمام قول ها و آرزوها و خیالات مون واسه آینده ....
انگار یه حس بدبینی و تنفر نسبت به خودم پیدا کردم. یعنی حس میکنم من لیاقت عاشقی رو ندارم. با اینکه من به عشق سابقم بد نکردم و کلا آدم بدی نیستم. اون رابطه هم اصلا رابطه ی بدی نبود. فقط ما به درد هم نمیخوردیم و انتخاب مناسبی نبودیم برای هم. و جدایی مون هم اصرار اون خانوم بود و منم هر چقدر تلاش کردم بمونه بی فایده بود.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) فراموش کردن عشق قبلی (۶۰ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل پسران حدود ۳۰ سال (۴۲ مطلب مشابه) مسائل پسران دهه شصتی (۴۳ مطلب مشابه)