سلام خانواده برتری های عزیز

مشکل من که فکر کنم تعداد زیادی از آدم ها دچارش هستن مشکل تو تصمیم گیری و انتخاب راهه، واضح بگم تا الآن هیچ هدف یا علاقه ای از خودم نداشتم که دنبالش برم. 

رشته و راه زندگیم رو هر چیزی به انتخاب خانواده م بوده طوری که می تونم بگم وقتی می گفتم مثلا به موسیقی علاقه دارم پدرم می گفت به درد نمی خوره و ...، به طور کل بخوام بگم من عادت کردم برام تصمیم گرفته بشه هدف تعیین بشه. 

و حالا که بهم میگن دیگه بزرگ شدی و زندگیت با خودته انگار یک دفعه پوچ شدم، چون نمی دونم باید چه کار کنم من از خودم و علایق خودم هیچ ذهنیتی ندارم، یعنی در واقع این قدر خواسته هام رو فدا کردم که الآن انگار منی وجود نداره، کسی هست که این طوری بوده باشه، یا بتونه راهنمایی کنه؟