سلام
من به این نتیجه رسیدم که نمیشه گفت هر کسی که درس خونده داره از درس خوندن لذت میبره یا هر کسی که داره کار یدی میکنه و ادامه تحصیل نمیده لزوما کم هوش و بی استعداده!
راستش اصلا دلم نمیخواد سطحی نگری کنم در امر ازدواج، میگم چرا باید حتما دنبال کیس با تحصیلات بالا باشم، آخه خودم مسیر تحصیلیم جوریه که علاقه مندم تا مقطع دکترا بخونم و اغلب هم با خودم میگم همین که یه شریک هم راه و با درک داشته باشم کافیه. اما گاهی اینجا میخونم که نمیشه به مشکل میخورین از این داستان ها.
راستش در تعریف سواد این اومده که بتونی از دانش خودت در زندگیت استفاده کنی، حالا خواستگار من یه پسر آچار فرانسه است به اصطلاح که مهارت داره، ولی من صرفا درس خوندم. خودش میگه درست رو بخون تا هر جا که خواستی، منم مشکلی با اختلاف مدرک مون ندارم ولی میگم نکنه دو روز دیگه خودش احساس سرشکستگی بکنه.
من همین که وظایف ام رو قبالش انجام بدم و از من راضی باشه و اونم منو درک کنه مثلا مهمونی خواستیم بریم من امتحان داشتم و ...، برام کافیه. تا بوده مرد از زنش سر تر بوده خب چی میشه اگه من مدرکم بالاتر بره ولی این بار یه مرد یه جور دیگه حامیه من باشه؟!
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تفاوت تحصیلی در ازدواج (۳۵ مطلب مشابه) تحصیل دختران (۹ مطلب مشابه)