سلام
من یه دختر ۲۱ ساله هستم، موضوع این هستش که واسه بقیه عقل کل و مشاورم به خودم که می‌رسم ... باید بگم می دونم هر آدمی خوب یا بد با رسالتی به زندگی مون میاد و میره ولی بعضی اوقات منطقم نمی تونه از پس احساسم بر بیاد.
مثلاً من با یه پسری که یه سال از خودم بزرگتر بود مدتی دوست بودم، رل نه البته دوست معمولی. ولی ایشون این اواخر همه ش از من عکس میخواست با اینکه منو دیده، منم گفتم من نمی تونم این کار رو بکنم و استدلال‌های من براش فکر نکنم هیچ معنایی داشت! بی توجهیش دلم رو شکست.
به این نکته رسیدم دوستان خوب همیشه کنارت هستند ولی دوستان فیک هر وقت خودشون بهت نیاز دارن میان طرفت! الآن رابطه‌ای نداریم ولی با وجود همه اینها که می دونم باید ارزش به خودم بدم که با آدمی باشم که بهم بها بده، اینکه تنها بودن از با کسی که احساس تنهایی بهت بده بهتره در باب دوستی میگم.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
قطع رابطه با جنس مخالف (۷۴ مطلب مشابه) ارتباط با جنس مخالف (۸۸ مطلب مشابه) خودسازی در دختران (۵۳۷ مطلب مشابه) دوستی با جنس مخالف (۱۳۰ مطلب مشابه)