سلام
من تقریبا از سال ۹۴ اینجا هستم، اون زمان ۲۳ سالم بود، پر انرژی و تمام فکرم درس و ادامه تحصیل بود، البته خواستگار هم راه میدادم ولی تو این وادی زیاد نبودم، بعد که با سختی ها و فشارهای جامعه و خانواده بر دختران مجرد بالای ۳۰ سال آشنا شدم ترسیدم.
خواهرانم که دهه شصتی بودن همه قبل ۲۰ ازدواج کردن و برادرهایم هم حداکثر تا ۲۳ مزدوج شدن و من الان ۲۷ سالمه و افرادی که برای آشنایی بهم معرفی میشوند همه سنتی و ۹۹ درصدشون بی نتیجه و فقط یک جلسه تشکیل میشه .و گاهی انقدر ناامید میشم که افکار خودکشی به ذهنم میرسه ، احساس بی ارزشی و طرد شدن بهم دست میده.
این پست زدم و خواستم از افرادی که بالای ۳۰ سال تونستن ازدواج کنند دغدغه ها و تجارب شون را به اشتراک بگذارند و اینکه چطور تونستند روحیه شون رو حفظ کنند و موفق شدند. شاید برای امثال من راهگشا باشه، بخصوص قدیمی های خانواده برتر که بالای ۳۰ ازدواج کردند مثل خانم ها ... و ... ، البته اگر خودشون دوست داشتن
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج و مسائل گوهران کشف نشده (۱۳۳ مطلب مشابه)