سلام
من یک پسر 30 ساله هستم، وضع مالی زیاد خوبی ندارم ولی یک خانه میتونم برای شروع زندگی جور بکنم، یک دختر در همسایگی ما زندگی میکنه که ایشون هم از خانواده فقیر هستند، من میخوام برم خواستگاری شون و بگم که من هیچ چیز خاصی ندارم، زندگیمون رو با هم بسازیم و ... اگه قبول کرد زندگیم ام رو شروع بکنم.
نمیدونم این ایده جواب میده یا نه، ولی من تا این سن تلاش زیادی کردم شاید نداشتن یک همدم و همدرک و همسفر باعث شد که نتونم به دستاوردهای زیادی برسم و نتونستم تمامی پتانسیل وجود خودم رو کشف کنم و بروز بدم، اصلا تنبل نیستم اهل کارم ولی با توجه به شخصیت خودم آدم متعهدی هستم و تن به کار میدم، یعنی اگر در شرایط قرار بگیرم از زیر بار مسئولیت شانه خالی نمیکنم و تمام تلاشم رو برای همسرم انجام میدم.
فقط تنها ترسی که دارم اینه که خانواده دختر بهم بگن که تو هیچ چیز خاصی جمع نکردی و نداری، بیکاری، فقط یه کم پس انداز داری که باهاش یک خونه فراهم میکنی، ولی من قرار نیست بیکار بمونم، فقط میخوام برم صحبت بکنم و بعدا فورا میرم دنبال کار.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۲ مطلب مشابه) رفتارشناسی دختران برای ازدواج (۶۰۴ مطلب مشابه) ازدواج و مسائل پسران حدود ۳۰ سال (۴۲ مطلب مشابه) قصد ازدواج بدون داشتن امکانات (۱۱ مطلب مشابه)