خانواده برتر

خوب اجازه که نمیشه اسمشو گذاشت منو همسرم تو این 8 سال هر کدوم هر جایی بخوایم بریم میگیم

البته خریدو اینا نه ها  بعد وسیع تر مثلا انقدر دور باشه که بخوام ماشین ببرم

همسرم هم همین طور مثلا میگه فردا دانشگاه میرم بعدش یه سرم میرم سازمان یا اگه نرفت شب که میاد خونه میگه همش دانشگاه بودما

منم میگم فردا میرم بیرون اونم میگه کجا یا میگه خوش بگذره از این دو حالت عموما خارج نیست

یه وقتایی هم نه میگه که اگه دلیلش قانع کننده باشه نمیرم مثلا امروز میخواستم برم پیرهن مبل بخرم گفت نرو دور هم نشستیم چه عجله ایه گفتم رو جف چشمام

اما 5 شنبه گفت کلاس نرو گفتم چرا گفت همینجوری که منم گفتم شرمنده باید برم  و رفتم  کلا این چیزا بحث برانگیز نیست مگر اینکه شما مثل جواب هایی که تو این پست دادی بخوای تخس بازی دربیاری خوب اونم لج میکنه یا ناراحت میشه یا دلش میشکنه کلا مرد خوبه زبون چربو نرم داشته باشه

ازین که کامنتمو با دقت خوندین و جواب دادین خیلی خوشحالم. 

منم با جوابت به شماره 1 و 2 و 3 موافقم. تو شماره سه : بهتره که اگه زن دوس نداره مرد نره و اگه مرد دوس نداره زن نره. ولی اگه رفت هم طرف مقابل نباید بازخواستش کنه چون فرض این شماره اینه که زن و مرد از نظر اعتقادی مشکلی با این قضیه ندارن و فقط یه مانعی(مثل جلسه کاری) باعث شده مثلا مرد نتونه بره.

خب این پیش فرض شما – شاغل نبودن خانومت – رو نگفتی و از طرفی قبل از اینکه درباره محل کار مرد بنویسی گفتی زن با مرد فرق داره. طبیعیه که خواننده ی مطالب فک کنه شما فقط این حقو واسه مرد قائلی نه واسه زن. با این حال کامنت من بیراه نبوده ولی با توضیحات بعدیتون درست شد.

بعد خیلی ممنونم که تصور خوبی از من داشتی که با اون جمله گفتی انتظار نداشتی. این نظر لطفته.

گفتی از من بعیده این جمله رو  "دختر مردمو بدبخت نکن که یه عمر حسرت یه شوهر خوب به دلش بمونه" بگم ، ببین من که شما رو نمیشناسم، اون جمله رو درمورد برخی جمله هایی که گفتی نوشتم که در بالا توضیح دادم. شما گفته بودی مرد و زن فرق دارن و بعد گفته بودی مرد این حقوق رو داره. خب مخاطب با خودش فک میکنه شما این حقوق را واسه زن قائل نیستی. در ادامه میگم چرا این جمله رو گفتم. به خاطر نمونه ای که عینا شاهدش بودم.

همه ی حرف من اینه که کیفیت اطلاع دادن زن و مرد تو زندگی ، فرقی باهم نداره. همون طور که زن باید اطلاع بده ، مرد هم باید اطلاع بده. و به نظر من معنی دیکتاتوری این میشه که مرد از زن بخواد چیزی رو بهش اطلاع بده ولی تو همون زمینه خودش به زن اطلاع نده.

اگه یک طرفه باشه ، دیکتاتوریه چه از طرف زن چه از طرف مرد.

ببینید اصلا بحث شخصی نیس که شما میگی پس فلانی هم دیکتاتوره یا نیس. بحث یک " نگاه " هست. به نظر من از نظر اطلاع دادن، زن و مرد هیچ کدوم نباید همدیگرو بی اطلاع بذارن. و هردو باید به همدیگه اطلاع بدن تا هردو از همدیگه خبر داشته باشن.

بازم امیدوارم ناراحت نشده باشی. من قصدم از نظردادن کمک کردن بود نمیدونم چقد موفق بودم.

به نظر من اگه شما  برای " اطلاع دادن " حق بیشتری واسه مرد قائلی نسبت به زن، اینو حتما به طور خیلی جدی مطرحش کن. چون دخترای امروز با دخترای گذشته فرق دارن. هرچند هنوزم دخترایی هستن که نظرات شما رو قبول کنن.هرچند کم اند ولی هنوز هم هستن چنین آدمایی. ولی  تا جایی که من دیدم، غالبا اینجور موارد به مشکل برمیخورن و زن نسبت به زندگیش دلسرده و بچه هم مشکلات خاص خودشو داره ... که اینجور خانم ها تو جمع های زنونه ازش مینالن و ابراز نارضایتی و دلسردی نسبت به زندگیشون میکنن!!!!! - البته من سه چهار مورد دیدم و فک نمیکنم زیاد باشه - شاید بعضی خانوما هم راضی باشن ازین وضعیت !!!!!!

چن نکته :

1 ))  اینکه نگاه آدما به این قضیه چیه چندان ربطی به مذهبی و غیرمذهبی بودن نداره. ینی فکر نکنید اگه رفتید خواستگاری یه آدم مذهبی نیازی به طرح این مسئله نیس. ممکنه مذهبی باشه ولی افکارش غیرمذهبی باشه و برعکس... .ولی با این حال حتما برید خواستگاری کسی که از نظر مذهبی همسطح شما باشه چون سر مسائل ارتباط با محرم و نامحرم راحت تر میتونید همدیگرو متقاعد کنید.

2 )) من خونواده ی سنتی و خیلی پاکی دارم. اگه شوهرم نباشه و خواهرم زنگ بزنه که بیا بریم فلان چیزو بخریم یا بیا خونمون مثلا بچمو بگیر یا ....، خیلی مسخرس که نرم ! ینی اصلا تو عرف ما معنی نداره که زن بخواد اجازه بگیره ! همون موقع یه اس ام اس میدم به شوهرم که من رفتم خوبه آبجی. دیگه لازم نیس شوهرم اجازه بده. دوست هم همینطور . و اگه شوهرم بگه اجازه نمیدم !!! همونجوری که تو کامنت قبلیم گفتم برخورد میکنم. ببینید اصلا مشکل این چیزا نیست. در ادامه میگم مشکل کار چیه.

3 )) همونطور که یه مرد ممکنه از رابطه ی خانومش با خانم دیگه ای احساس خطر کنه، زنی هم ممکنه از ارتباط شوهرش با مرد دیگه ای احساس خطر کنه. تو همین وبلاگ هم نمونه داشته که خانمی نوشته شوهرم به خاطر دوستای ناباب از دست رفته. پس این قضیه هم دو طرفس. و اگه بنا به اینه که زن و شوهر دوستای همدیگرو تأیید کنن، این حق هم واسه زنه هم واسه مرد . نه فقط واسه مرد.

همونطور که خودتون هم متوجه شدین، اگه مذهبی هستین بهتره با آدم مذهبی ازدواج کنین. بعد از ازدواج به ضرورت این مسئله بیش از پیش واقف میشین. ولی نه فقط به خاطر اجازه گرفتن. حداقل من که دوستام همه مدلی هستن از مذهبی و غیر مذهبی، می بینم دیدگاهای خیلی متفاوتی دارن گاهی یه نفر یه نظری داره که اصلا به ظاهرش نمیخوره. برا همین این مسائلو حتما حتما حتما حتما جداگانه طرحش کن. من دختر طلبه ی خیلی مذهبی دیدم که تعریف میکرد شوهرش زیادی چک میکنه کی میره خونه مامانش اینا و حتی شوهرش منعش کرده از اینکه بره خونه آبجیش! و مشکل هم از شوهرشه نه از خودش – حالاجزئیات ماجراشون بماند- . خب دختر بیچاره خودش میگفت تا آخر عمر حسرت یه ازدواج خوبوو میخوره ! میگفت هروقت ببینه یه خانمی خوشبخته ، آه میکشه و دلش نسبت به زندگی سرد شده. طبیعیه که وقتی ازین چیزا دیدم ، بگم که نظرتو کامل بگو تو خواستگاری. این چیزا به فرهنگ خونوادگی هم بستگی داره . تو خونواده ی ما اصلا چیز مسخره ایه که مرد بگه نرو فلان جا !!!

ببین پسر خوب، شما میری خواستگاری میگی من مذهبی ام. طرف مقابلم میگه من مذهبی ام. ولی مذهبی تا مذهبی هزار درجه فرق داره. باید سر جزئیاتش با هم حرف بزنید.

شما با کسی ازدواج کن که شخصیتش مثل خودته. اونوقت اگه شما تشخیص بدی به صلاح نیس خانومت بره فلان جا ، خود خانومتم تشخیص میده در نتیجه نمیره. و اگه حواسش نباشه با توضیحات منطقی شما متقاعد میشه که نره.

خیلی حس بدیه که بعضی آقایون فک کنن بیشتر از خانوما می فهمن! و میخوان زنا رو مدیریت کنن!!!درحالیکه خانوما هم حق زندگی و تصمیم گیری واسه زندگی خودشونو دارن. با تفاهم هم میشه زندگی کرد. حتما نباید مردی به خانومش بگه فلان جا نرو تا احساس اقتدار کنه. اقتدارو میشه جورای دیگه هم ارضا کرد.

برای من عجیبه که شما تنها دلیلی که دارین برای حرفتون اینه که مرد تجربه اش از زن بیشتره چون بیرون از خونه بوده ! و به خاطر همین حق میدین که مردی به زنش اجازه نده بره خونه خواهرش !!!!!!! جایی سراغ دارین پیامبر یا امامی به زنش اجازه نداده باشه بره خونه خواهرش ؟ اگه پیدا کردین لطفا بذارید اینجا منم استفاده کنم.

پیشنهاد میکنم تو این زمینه مطالعه تون رو بالا ببرید اینکه زن باید به مرد اطلاع بده توی اسلام معنیش این نیس که مرد حق داره اجازه نده. اینو از خودم نمیگم . خواهش میکنم مطالعتو تو این زمینه بالاتر ببر.  

حتی تو همین سایت خانمی نوشته بود من و شوهرم مذهبی هستیم ولی شوهرم با آدمایی رفت و آمد میکنه که روش اثر بد گذاشتن. اونوقت این آقا چه برتری ای داره نسبت به زنش که تعیین تکلیف کنه زنش بره خونه آبجیش یا نه !!!!!!!

شما با کسی ازدواج کن که قابل اعتماده و شخصیتش به اندازه ای شکل گرفته که دوستاشو عاقلانه انتخاب کنه. اونوقت این مشکلات پیش نمیاد که منعش کنی از ارتباط با دوستاش یا خانوادش. چرا باید کسی رو واسه ازدواج انتخاب کنی با شخصیتی که به خودش اجازه بده دوستای ناباب داشته باشه ؟ اصلا میگن هر کسی رو از دوستاش بشناس.

بازم این واسم عجیبه که اولش گفتی منظورت از اجازه گرفتن ، اطلاع دادنه ، ولی بعد گفتی مرد میتونه اجازه نده زنش بره خونه آبجیش!!!

من اگه خواستگارم به خودش این حقو بده که نذاره برم خونه آبجیم، اولا گل و شیرینی رو میدم دستش و محترمانه در خروجی رو باز میکنم تا وقتش برای حرف زدن با من گرفته نشه. و اگه شوهرم ازم چنین چیزی بخواد اولین چیزی که ازش میخوام اینه که همون چیزی که از من میخواد خودش عمل کنه تا به غیرمنطقی بودنش پی ببره!!! مگه اون موقع که این آقا اومد خواستگاری ندید خواهر زنش کیه که حالا میگه خواهر زنت گمراهت میکنه !!!!! چرا قبل از عقد این حرفو نزد میخواست چشماشو باز کنه که نخواد زن رو از طبیعی ترین حقوقش محروم کنه به اسم اینکه مصلحتش رو میخواد. 

نوشتی : " اگر مرد، بدونه که، شوهر خواهر زنش (فکر کنم باجناق باشه!) آدم سالمی نباشه، یا مثلا خواهرش، دوستانی رو هم،  همزمان با دعوت خانم (همسر) دعوت کنه که مرد "نه" از بابت خواهر زنش، بلکه از بایت دوست های خواهر زنش، اعلام نارضایتی کنه، تکلیف چیست؟ "

خب چن تا جواب دادم به این سوال:

 1) وقتی شما آب از سرت نگذشته و در موضع "خواستگاری و انتخاب" هستی، پس "شخصیتی" رو انتخاب کن که به خودش اجازه ی ارتباط با باجناق ناسالم و دوست آبجیای ناسالم رو نده.تا شما نگران ارتباطش با اونا نباشی. اگه همسر شما اینقد راحت به خودش اجازه ی ارتباط با آدمای ناسالم رو بده، ضعف های شخصیتی جدی داره که تو جاهای دیگه ی زندگی هم مشکل ساز میشه. و همچین آدمی با نهی کردن و اجازه ندادن شما، هیچ وقت به شخصیت سالمی دست پیدا نمیکنه. تازه اتفاقا شخصیتای ناسالم از محدود شدن بیشتر جری میشن ، ازین خانوما دیدم که هر کس رو گیر میارن شروع میکنن به درد دل که شوهرشون نمیذاره برن خونه آبجیشون و دیگه آبرویی واسه شوهر و...نمی مونه. حق هم دارن. چون هر کس باید با کسی در حد شخصیت خودش ازدواج کنه.

 2) اگه خانومت بافرهنگ و باشخصیت باشه حتی ممکنه بعضا تو جمع هایی قرار بگیره که آدم های چندان سالمی اونجا نیستن. ولی یهویی کل شخصیتش که دگرگون نمیشه. شخصیت آدما به تدریج در طول زندگی شکل گرفته و با یه بار دیدن آدمای ناسالم، ناسالم نمیشه. واسه همینه که به نظرم به جای رفتارای چکشی (منع کردن و اجازه ندادن) بهتره عاقلانه برخورد شه با این مسائل. شما گفته بودی فرصت نمیشه همیشه آقا توضیح بده چرا نرو. خب اون لحظه آقا میتونه اجازه بده خانومش بره و بعد از برگشتن واسش توضیح بده که من به این دلایل سختمه بری فلان جا. اونوقت اگه حرفای آقاهه منطقی باشه و خانومه آدم منطقی باشه می پذیره.

3) گفتی تکلیف چیه؟ تکلیف اینه که آقاهه واسه خانومه توضیح بده که رفتن اونجا این پیامدا رو داره. بدون اینکه امر و نهیی تو کار باشه. چون اصولا زن طبیعی و سالم خودشم دنبال دردسر نمیگرده و نیازی به امر و نهی شوهر نداره.اما زن و مرد هیچ کدوم بی نیاز از مشورت و نظرات همدیگه نیستن. تکلیف اینه: اینقد به زنت شخصیت بدی و واسش احترام قائل باشی که خودشو مسئول حفظ و نگهداری خودش و زندگیش بدونه و واسه نظراتت ارزش قائل بشه. و شما مجبور نباشی دائم چکش کنی نکنه زندگیتو به باد بده !

4) ببین شما دقیقا با نهی کردن دنبال چی هستی. خواهش میکنم عاقلانه به موضوع نگاه کن.فرض کن که خانومت یه جایی دعوته که آدمای ناسالم توشن و خانومت میخواد بره و شما نهیش میکنی از رفتن. اگه با نهی کردن و اجازه ندادن دنبال گمراه نشدن خانومتی، صد در صد تضمین میدم که نمیتونی این مسئله رو محقق کنی و فقط زندگی خودتو خراب میکنی.عاَلم هستی و پدیده های اون رو نباید با نگاه " مکانیکی " نگریست. شما تو زندگی مشترک با یه " انسان " طرف هستی با همه ی پیچیدگی های یک انسان.

 از دو حالت که خارج نیس : یا همسرت شخصیتش شکل گرفته که با نهی کردن نمیتونی از گمراهی محفوظش کنی چون شخصیت ناسالمی داره که نه حرف منطقی متوجه میشه نه خودش مراقب خودش هست. زندگی با شخصیت ناسالم آسیب های خیلی جدی تر از چیزی که شما فک میکنی داره. و با اجازه ندادن تو، شخصیت اون که تغییری نمیکنه و یهویی سالم نمیشه !

ولی اگه شخصیتش شکل نگرفته، بازم نهی کردن غلطه چون " تربیت انسان " اصول خاص خودشو داره. میخواستم این مقوله رو توضیح بدم ولی حس میکنم اختلاف نظرات ما با چن تا جمله حل نمیشه چون مسئله ی ما تفاوت چند نوع " نگاه " هست. نه اینکه تو بعضی گزاره ها باهم اختلاف نظر داشته باشیم.فقط ازین جهت که حس میکنم مذهبی هستین بگم آدمای مذهبی،نگاه های مختلفی دارن. 1)بعضیاشون نگاه مکانیکی دارن –شاید شبیه نگاه شما البته نگاه شما هنوزم واسم مبهمه- ، تا جایی که من دیدم این افراد تو تربیت انسان ناکام موندن مثلا دوستی داشتم که بچه شو از 7 سالگی "مجبور" میکرد به روسری پوشیدن (میگم مجبور میکردا ولی اگه "خود بچه" دلش بخواد باید بهش روسری بدن )، همین دوستم دخترش تو 9 سالگی، بدون روسری بود و مگفت از روسری متنفره چون همیشه مجبورش کردن. 2)بعضی مذهبیام نگاه وجودی و غیراعتباری به مسئله دارن که اینا تو تربیت انسان موفق بودن. این دسته ی دوم هرچند فرزندشون یه جاهایی کارای اشتباهی کرده، ولی بیشتر از اینکه به چن تا کار اشتباهش گیر بدن، توجهشون رو معطوف " شخصیتی " کردن که این کار اشتباه ازش سر زده. و با سعه صدر و اصول تربیتی و غیرمستقیم، بچه شون رو کمک کردن. ما انسانها معصوم نیستیم و خودمون هم پر از اشتباهیم و نمیتونیم انتظار داشته باشیم همسر یا فرزندمون هرگز تو زندگی اشتباه نکنه. و برخوردای چکشی با اشتباهات اونا نتیجه عکس میده و زندگی رو به کام همه تلخ میکنه.

5) لطفا شما همین سوالی که خودت پرسیدی رو در نسبت با زن جواب بده. اگه زنی ببینه شوهرش خونه داداشش دعوته که آدمای ناسالم هستن اونجا، آیا به زن حق میدی که به شوهرش اجازه رفتن به اونجا رو نده ؟؟ زن حق " نهی کردن به شوهر" تو همین موردی که خودت گفتی داره به نظرت ؟ حق میدی زن به شوهرش اجازه نده بره فلان جا که به صلاحش نیس ؟ اگه آره که هیچی. اگه نه ، چرا این حقو ندی ؟ چون "مرده" منحرف نمیشه ؟ اون باجناق ناسالمی که گفته، زنش حق داره بهش اجازه نده بره خونه خواهر زنش یا نه ؟

نوشتی : " جمله آخر غیر منطقی بود؛ تو خواستگاری آدم ممکنه کامله کامله کامل همسرش رو نشناسه (که قطعا همینطوره) بعد شما میگی موقع خواستگاری، خواهر همسر رو باید بشناسی!؟ " ،

درسته که تک تک اعضای خونواده رو نمیشه شناخت ولی فرهنگ عمومی خانواده و شخصیت خود زنو که میشه شناخت.یه خواهر ناسالم تو خونواده ی بافرهنگ و سالم، خود به خود طرد میشه و اگه توانایی تأثیر گذاشتن رو زندگی شمارو داشت ، قبل از ازدواج شما با دختره به اندازه کافی اثراتشو گذاشته. اگه یک ساله با تو ازدواج کرده، 20سال با آبجیش زندگی کرده. خداییش اینو جواب بده دختر خوب و سالمی که بعد از ازدواج با تو، راحت زندگیشو تقدیم حیله های خواهرش کنه، واقعا این دختر ارزش زندگی کردن داره ؟ اصلا فرض کن با نهی تو دیگه نرفت آبجیشو ببینه. چه بچه ای میخواد تربیت کنه ؟ حاضری اصلا با چنین دختری ازدواج کنی؟

6) چه تضمینیه که مرد قلدری خودشو تحمیل نکنه،مثلا با باجناق مشکل داشته باشه الکی بگه اون ناسالمه و حق نداری بری پیشش. اگه زبان، زبان زور باشه نه تفاهم، تضمینی برای تحمیل خشونت نیس. اینجا چن صد نفر خواننده ی خاموش ان، همه که مثل شما آدمای باشخصیتی نیستن و خیلیاشون ممکنه ازین حرفا سواستفاده کنن.

7) خانومت اگه سالم باشه، خودش نمیره جایی که آدمای ناجور ریختن اونم تنهایی بدون شوهر! خانومتم یه انسانه و دوس داره زندگیشو حفظ کنه(مردی هم که سالم باشه نمیره اینجور جاها اونم بدون زنش) . خانوما اگه بهشون محبت و توجه کنی، حتی بدون رضایت(رضایت نه اجازه) تو آب هم نمیخورن چه برسه که برن بیرون. باید قلق خانوما دستت بیاد تا با محبت و بدون خشونت، بتونی زندگیتو مدیریت کنی.بعضی مردا که خوشبختانه خیلی کمتر شدن-دوز از جون شما- فک میکنن فقط خودشونن که زندگیشونو دوس دارن و میخوان حفظش کنن و فک میکنن فقط خودشون می فهمن که چه جوری میشه زندگی رو حفظ کرد. کاش به درک و شعور زن هم اعتماد کنن و بدونن زنها بیشتر از اونا نگران حفظ زندگیشون هستن حداقل تو شرایط کشور ما که مردا شرایط حقوقی و اجتماعی بیشتری برای ضربه زدن به زندگی دارن. لطفا به خودت نگیر که ناراحت و ناامید بشی. من اینا رو کلی میگم چون این وبلاگ چن صد مخاطب داره ... واقعا نمی بینید دور و برتون بعضی مردا ازین چیزا سواستفاده کردن ؟

** خیلی ممنون همچنین درود بر شما

**ناامیدی چیز خوبی نیس، همیشه امیدوار باش خخخ . خیلی هم عالیه که شما سمت این چیزا نمی ری، لایک داری. و وظیفته که نری یه موقع فک نکنی لطفی در حق زن میکنی که نمیری سراغ زن دوم.درود بر شما.