خانواده برتر

باور می کنید یکی از آرزوهای منم اینه

منم همیشه دوست دارم حتی اگه مجرد موندم و واقعا خواست خدا نبود که ازدواج کنم ی دختربچه ی 6 -7 ساله رو به فرزندی قبول کنم.

یعنی من عاااااااااااااااااشق کار خیرم.

بعضی وقتا به سرم میزنه برم پرورشگاه داوطلبانه کار کنم

سلام دوست عزیز

من یه دخترم که کار خیر دوس دارم ولی اگه بعدا خواستگارم همچین کاری کرده باشه نمیتونم قبولش کنم  تحت هیچ شرایطی.خب شما که اینقد دوس داری میتونی بهشون سر بزنی براشون کادو بگیری بری پیششون یه جوری دیگه بهشون محبت کنی مطمئن باش شرایط خودتم سخت میشه نمیتونی خیلی براشون وقت بذاری وبهشون برسی

موفق باشید

اما ی چیزی به ذهنم رسید

 من  درسته دوست دارم اگه مجرد موندم ی دختر بچه رو به فرزندی قبول کنم.

اما نمی تونم بپذیرم که ی پسربچه ی نامحرم هر روز توی خونه مون باشه.

یا اگه متاهل باشم بنظرم درست نیست دختربچه ی  نامحرم همیشه جلوی چشم شوهرم باشه

یا طفلی بعد از ی سنی مجبورباشه همش لباس پوشیده و روسری بپوشه توی خونه.

نامحرم نامحرمه!

بچه ی غیر هم جنس ممیز هم  دیگه نامحرم محسوب میشه

البته برای نوزاد میشه محرمیت ایجاد کرد که شرایط خاص خودش رو داره

.................

به نظرم کار خیر تا حدی خوبه که به آینده ی زندگی فرد خیر لطمه نزنه.

توی قرآن هم آیه هست نه اون قدر دست ها تو سفت ببند و نه اونقدر گشاده(البته مضمون آیه رو گفتم).

شما بهتره توی خواستگاری اینو مطرح کنید.

اگه پذیرفتن، بعد از ازدواج با مشورت ایشون در مورد تحت سرپرستی گرفتن چطور فرزندی (از لحاظ سن و جنسیت)اقدام کنید.

الان هم می تونید برید پرورشگاه.به بچه ها سر بزنید.خرجشونو بدید و......

یا توی طرح اکرام ایتام بچه یا بچه هایی رو تحت تکفل بگیرید....

موفق باشید:) 

من یه دخترم و این کارو قبول نمیکنم  اما بکل مخالف نیستم پیشنهادم اینه که

فعلا این کارو نکن اول ازدواج کن بعد بچه خودت بزرگ کن بعد که اون ازدواج کرد  یا مستقل شد  و تو و خانمت  سرتون خلوت شد

1 بچه بیا ر از پرورشگاه  و به اون محبت کن  وباباش بشو

سلام.
به خاطر نظرای که دادین ممنون.
اما شرح موضوع:

به متاهل:من هیچ وقت تو زندگیم  ناسنجیده و فکر نکرده کاریو انجام نمیدم.اول در مورد کاری که میخوام دنبالش برم همه جوانبو میسنجم بعدم با توکل به خدا انجامش میدم و واسه این موضوعم دو و سه سالی هست که دارم بهش فکر میکنم و سعیم دارم موانعی که سر راهم هستنو و برطرف کنم.

به کوش طلا:ممنون. تو رنج سنی سه و چهار ساله ولی در کل سنش واسم مهم نیست.

به شکوه: اما دلیلش:من عاشق این کارام. من عاشق عشق بازیم.همیشه دوست دارم تا اونجای که خدا بهم توون داده به دوربریام و به همه ادمای که دستم میرسه عشق و ارامش هدیه بدم مخصوصا به بچه های بد سرپرست و یا بی سرپرست.من اعتقاد دارم همه اون نعمتهای که خدا بهمون داده اعم از سلامتی و زیبای ظاهری و مال و ثروت و خیلی چیزای دیگه... یه امانت دست ما پس سعی کنیم امانت دار خوبی باشیم(حرف دل بود نه یه شعار). خودمم خداروشکر هیچ مشکلی ندارم و اتفاقا خیلیم دوست دارم ازدواج کردم از همسر خودمم بچه دار شم تا هم بچه های هم خونمو داشته باشم و هم بچه های که به سرپرستی گرفتم. در مورد اجرشم یه معامله هست دیگه بین من و خداجونم البته اگه مورد پسندش قرار گرفت!!!
ولی چه جوری به مجردا بچه میدن: اولا شرایط سخت و خاصی دارن و باید از صد نوع فیلتر رد بشی که بخوان بهت بچه بدن.بعدشم اگرم موفق شدی از این مراحل رد شی نمیونی با خود بچه تا قبل از اینکه ازدواج کنی و زن بیاری خونه در یک منزل زندگی کنی.پس اگه من بخوام بچه هارو به سرپرستی بگیرم باید یه خونه جدا و همراه با پرستارارای جدا.مثل یه پرورشگاه.اما تفاوتش در اینجاست که هم باید تمام و کمال خرجشونو بدم و هم میتونم واسه بچه ها با اسم و فامیلی خودم شناسنامه بگیرم و اون وقته که بدون زن میشم بابا.

بله مطمعنن اون دختری که بخواد با من ازدواج کنه حق داره این شرایط قبول نکنه منم زور ندارم اگه قبول کرد که بچه هارو میارم باهم زندگی کنیم اگه قبولم نکرد جدا زندگی میکنن.مهم اینکه یه پدر بالا سرشون هست. ولی میترسم روز خواستگاری اگه قضیعه بچه هارو بگم و یا شناسناممو نشون بدم دختره یا سکته کنه یا با دمپای دنبالم کنه!!!

چه آرزوی زیبایی !! احسنت بر این ایده شما که به عنوان یک مرد میخواین مسئولیت تمام و کمال فرزند رو به عهده بگیرین و براشون وقت بذارین و متحمل زحمات زیادی بشین .

خانومی که به روح زیبا در کالبد شما پی ببره افتخار میکنه همسر شما بشه و مادر چند فرزندتون .... انشاالله آرزوی بسیار زیبای شما به تحقق بپیونده و همسری بزرگوار نصیب تون بشه و شما رو در این هدف الهی و خدا پسندانه همراهی کنه .

البته به نظر من بهتره که حداقل دو سالی از ازدواج تون بگذره و بچه خودتون رو در آغوش بگیرین بعدش بچه تون که 4 ساله شده اقدام به فرزند خواندگی کنید .

 من بچه رو دوس دارم از چند ماهگی به فرزند خواندگی بگیرم شیر بهش بدی باهاش بازی کنی شیرین زبونی کنه ..... وای خدا نـــــــــــــــی نـــــــــــــی!! 

 تا خاطراتش از همون نوزادی شکل بگیره و به عنوان پدر و مادر واقعیش بشناسمت

مطمئن باش با دمپایی میفته دنبالت. پس زره پوش برو خواستگاری.(شکلک خنده لطفا)

ولی اینکه نیت خیر داری خوبه. خدا به هممون کمک کنه بتونیم دست نیازمندا رو بگیریم

بله دیگه باید با امادگی جسمانی کامل و مسلح بریم خواستگاری که حداقل تلفات کمتری بدیم.
بله انشالله همه بتونیم کار خیر کنیم.ممممنون