خانواده برتر

سلام

ببینید همه اینها یه سری راهکار داره

اول تربیت درسته نه تربیتی که من بگم درسته نه   تربیتی که واقعا درست باشه

وقتی شما پدرت درست تربیتت کنه میتونی خوب رو از بد تشخیص بدی 

پس برای بچه هات هم همین کار رو میکنی و بچه هات هم برای بچه هاشون و همه خانواده میدونن از زندگی چی باید بخان

مورد دوم لقمه حلال خوردنه

من خودم  بخام چیزی بخورم حتی حساب میکنم ایا طرف مقابلی که بهم چیزی رو مثلا 

تعارف میکنه حلال خوره یا براش فرقی نمیکنه

لقمه حلال از همه چیزی واجب تره

میگن لقمه حرام از تخم حرام بد تره

چون لقمه حرام دسته خوده ادمه که نخوره و تخم حرام نه دسته دو نفره دیگه بوده

نشنیدی میگن عجب صبری خدا دارد؟!

عزیزم. بازم توکل بابد کرد. ته تهش خدایی داریم. ولی نظر من اینه که اصلا خودمون رو تسلیم مشکلات و ناراحتی ها نکنیم. یه جوری سرمون رو بلند کتیم و با شجاعت راه بریم که انگار چیزی کم نداریم. اگه اشتباه نکنم خدا خودش تو قرآن گفته هر کسی رو به اندازه ظرفیتش می سنجیم و امتحان می کنیم. پس ظرفیتمون رو تغییر بدیم. مثلا خود من چقدر سختی کشیدم اینقدر که اشکم در میاد تعریف کنم. پوستم کنده شد. منم یه دختر بودم که تا س و سه سالگی بختم باز نشد. خیلی زجر کشیدم. خواهر کوچکم زودتر از من عقد کرد. اون موقع تو فامیلمون رسم نبود و زیر نگاه همه خورد شدم. له شدم. همه یه جوری نگام می کردن. یه روز نشستم زانو زدم و به خدا گفتم نمی تونم ظرفیت اینکه تو عروسی خواهرم باشم و همه خوردم کنن رو ندارم. من نمی تونم این امتحان رو پس بدم. جالب اینجاست تو عروسی خواهرم عقد بودم. و همه بهم می گفتن وای چقدر خوشحااال شدیم. واسه بچه دارشدنم هم زجر کشیدم. چقدر دکتر و دوا 

خوشبختی و بدبختی آدمها الان توی دو تا حرف خلاصه شده اول سلامتی تن و جسم و روان دوم داشتن پول زیاد و کلان.اینقد پول مهم شده که آدمها به خاطرش هر کاری میکنن.اختلاث و آدم کشی و دزدی و خیانت و فساد و خلاف و ...............

اون دنیا به حساب رسیده بشه که چی بشه اصلا اون دنیا چی هست همسرم بچه ام؟یکی بیاد منو قانع کنه

به نظر من دنبال عدالت مدالت نریم چون آب درهاون کوبیدنه جهان بوسیله خدا یا عاملی دیگه خلق شده ومثل ساعت کوک شده وکار میکنه وسازنده اش هیچ نظارت یا دخل وتصرفی درش نداره  باورکنین همین طوره 

فرقی نمیکنه دلیلش چی باشه.. تا وقتی که خوشبختی رو از یکی دیگه طلب کنیم به هیچ چیزی نمیرسیم

 به نظرم یه سر ی از سختی ها رو خدا میده و یه سری از سختی ها رو خودمون بوجود میاریم. سختی هایی که خدا میده براساس توانایی شخص است در قران هست که هر انسانی به اندازه ی تواناییش امتحان میشه. اما مشکل اینجاست که معمولا افراد توانایی هاشون رو نمیشناسن و معمولا خودشون رو با دیگران مقایسه میکنندمثلا در مورد  پسر یا دختری که تا سن بالا به دلیل فراهم نشدن شرایط ازدواج نکرده اگه چند تا فرد متاهل به او بگویند چطوری تااین سن  تونستی بی همسر باشی!واقعا خیلی سخت است ! و...شاید واقعا برای گوینده این حرف ها ازدواج نکردن تا سن بالا غیر قابل تحمل باشد چون توانایی اش رو نداشته حال اگه شخص مجرد دهن بین باشد پیش خودش فکر میکند من چقدر بدبختم که  چنین شرایطی دارم وهزاران توجیه برای گناه خود میسازد که من چون ازدواج نکردم حق دارم خود ارضایی کنم و به این گناه الوده میشود و از توانایی که در وجودش بود غافل میشود و حال همین گناه خودش سختی هایی دارد که به مراتب تحمل این سختی ها از سختی صبر کردن در برابر این گناه بیشتر است

حال ما بی عدالتی کردیم که توانایی هایمان را ندیدم یا خدا؟

سوال کننده جون من دنیا رو خیلی خیلی متفاوت با چیزی که تو میبینی می بینم. من واقعیت جامعه رو اصلا اینجوری نمی بینم که شما گفتی. به نظرم نظرت خیلی خامه. 

من کاری به عدالت خدا ندارم چون معمولا تو اینجور مسائل طبق تصورات ساختگی خودمون میخوایم خدا رو معنی کنیم  و بدون مطالعه یه تصورات کلی از بچگی مون داریم. برا همین من کاری به این قسمت سوالت ندارم. با این کار دارم که نوشتی زندگی آدما رو میبینی اینقد اختلاف داره.

به نظر من در مجموع حال عمومی آدما خیلی خیلی به هم شباهت داره. هرکسی حالش از یه چیزی خوب میشه از یه چیزی بد میشه و تو زندگی همه آدما ازون بالاشهریِ مایه دار که پنج تا ماشین زیر پاشه تا اونی که فقیره، هردو چیزایی تو زندگی شون هست که بخوان ازش لذت ببرن و چیزایی هست که بخوان ازش اذیت بشن و این به خود آدما بستگی داره. 

همه ی آدما لازم دارن یه جاهایی قاطع باشن و به آدمایی که مانع موفقیتشون هستن یه " نه " بزرگ بگن و برای خاطر خودشون تلاش کنن. و اگه این کارو بکنن قطعا میتونن به چیزایی برسن که بتونن باهاش شاد باشن. اگه شما شادی رو توی ماشین پنج میلیاردی و خونه هزار متری می بینی که 99 درصد آدما بهش دسترسی ندارن ، اگه شما شادی رو توی خانواده ی با پرستیژ می بینی ، تمام اینا مشکل خودته و به خاطر واقع بین نبودنته عزیزم. شما نمیدونی اون از چی غصه میخوره. غصه خوردن فقط نون شب نداشتن نیس. خیلی وقتا ممکنه یه دختر یا پسری واسه اینکه رل اش بهش خیانت کرده اینقد غصه بخوره که حاضر باشه هر شب شیکم گرسنه سرشو بذاره روی بالش ولی این بلا سرش نیاد. شما اصلا درکی از غم و شادی نداری. شادی و غم روح خیلی خیلی بزرگتر از داشتن یا نداشتن چهار تا امکانات و مشکلاته. 

من آدمای زیادی می شناسم که از همه نظر پرفکت به نظر میان و تقریبا اکثر آدمای دور و برم هستن، ولی تا دلت بخوان غصه دارن. ازون ور آدمای فقیری میشناسم که از زندگیشون لذت میبرن. 

متأسفانه فقیرای کشور ما بیشتر از اینکه از فقر مادی رنج ببرن از فقر فکری رنج میبرن. اینا اینقد از نظر فکری فقیرن که نمیدونن میتونن با قدم زدن زیر بارون هم از زندگی لذت برد. میشه صبح که از خواب پا میشی نگاه کنی به آفتاب و شاد باشی ، میتونی با بو کردن گلای رز کنار خیابون شاد باشی - الان که کرونا اومده بو نکنی خخخ- با خیلی چیزا میشه شاد بود ولی شما طرز فکرت اشتباهه و با این طرز تفکر حتی اگه ترلیاردر بودی بازم غمگین و غصه دار بودی. چون حرص آدما هیچ وقت فروکش نمیکنه هرچی داشته باشه بازم چیز دیگه میخواد. این ذات بشره و نمیتونی انکارش کنی. 

خلاصه خواستم بگم اصلا باهات موافق نیسم. به نظرم همه آدما تو زندگیشون خوب و بد دارن و دلیلی نداره بیان غم هاشونو همه جا جار بزنن تا حال خودشون و بقیه رو بدتر کنن. آدمایی که فکرشون  فقیره، اظهار بدبختی شون بیشتر از خود بدبختی شونه. شما فقط ویترینه زندگی آدما رو میبینی و آدم ناسپاسی هستی نمیتونی از زیبایی های زندگیت لذت ببری. اینقد به مادیات ظاهری چشم دوختی که نمیتونی غیر از اینا هیچ زیبایی ای رو توی جهان ببینی. نگاهتو عوض کن.

هر که بامش بیش      برفش بیشتر 

تو داخل اون دنیا رفتی ببینی اخر سر چطور باشون حساب می کنن ؟

خدا خیلییی عادله 

مگه ائمه که بهترین بندگان خدا بودن و گاهی نان شبشونو در راه خدا میدادن و چیزی برای خوردن نداشتن خدا دوسش نداشت ؟بعد تمام ظلم به خودشون خانوادشون بشه و اونطوری هم ازبین برن   یا دوتا از امام ها که بدست همسرشون شهید شدن ... 

مشکل همینجاست که شما چشم به انتظار موجودی هستی که شادی و خشمش وابسته به بنده‌هاشه تازه همون موقع هم برعکس عمل میکنه

به اونی که از کارش شاد شده سختی میده به اونی که از کارش خشمگین ثروت و راحتی(البته این باور احمقانه‌ای هست که خدا مال و ثروت میده چون اگه قرار بود چیزی بده به پیروانش میداد نه به دشمنانش)

و یا اگه عدالت رو مساوات در نظر بگیریم هیچ عدالتی وجود نداره

و یا اینکه اگه عدالت به معنی این باشه که هر چیزی سر جای خودش قرار بگیره تو این دنیا هیچ چیز سر جای خودش نیست

نمونه‌اش مملکت ما که بی‌سوادان زمام مملکت را در دست دارند

شما هر موقع از هوا جواب شنیدی از خدا هم جواب می‌شنوی

در مورد خوشبختی و شادی گرچه پول موجب هموار شدن و راحت تر شدن رسیدن به دلخواه‌ها میشه

ولی خوشبختی یک حس و حال درونیه

این جمله که پول خوشبختی نمیاره درسته چون پول راحتی میاره اما خوشبختی رو باید جای دیگه‌ای جستجو کرد

پ.ن: البته خوشبختی و راحتی کم و بیش نزدیک بهم هستند

حداقلِ راحتی می‌تونه منجر به خوشبختی بشه ولی با شکم گرسنه و یا جسمی ملول و بیمار که نمیشه احساس خوشبختی کرد

در واقع برای رسیدن به خوشبختی حداقلی از پول که آدم با اون بتونه نیازهای اولیه‌اش رو تامین و یا احساس امنیت بکنه نیازه

برای کسب این پول هم باید سختی کشید اما خوشبختی یه جای دیگه‌ست

بعضی وقتها گل به خودی میزنیم.

وقتی ما آدمها خیلی ناراحت و غصه داریم، همه چیز رو می اندازیم گردن خدا و شروع میکنیم عدالت و بقیه صفات خوب خدا رو زیر سوال ببریم.

واقعیتش اینه که بشر تنهای تنهاست و فقط خدا رو داره، خدا رو هم که اینطوری و با این افکار از خودمون بگیریم دیگه چی داریم.

ما فقط بلدیم اندازه دید محدود خودمون خدا رو ببینیم، در حالی که خدا کلیت رو میبینه، گذشته و آینده و حال و تمام ریزه کاری های یه شخص رو می بینه و مصلحتهاش رو براش معین میکنه.

دیگه بعضی وقتها هم انصاف رو میذاریم کنار و اشتباهات خودمون هم می اندازیم گردن خدا.

اگه یه نفر به ما بگه اینجا چاه هست و بریم خودمون رو بندازیم توش و بعد مثلا پادرد و کمردرد بگیریم، تقصیر کیه؟

میدونید اگه یه نفر رو تمام زندگیش رو هم بدونی( حتی نزدیکترین شخص بهتون) بازم یه سری چیزهای مخفی داره که اصلا شما نمیتونید ازش باخبر بشید، پس این مقایسه هایی که فلانی اینطور بود اینطور شد ولی اون یکی اینطور نشد، اصلا درست نیست.

ما هرچقدر هم تلاش کنیم باز داریم ظاهر زندگی افراد رو می بینیم و اصلا نمیتونیم از باطن یه فرد و زندگیش باخبر بشیم.

آیت الله امام باقر ع می فرمایند که : هر چه را به وهم و خیال خود ، در دقیق ترین معانی آن تمیز دادید و خدا رو به آن وصف نمودید مخلوق و مصنوع است ، مثل شما ، که به صفات شما بر می گردد. و شاید مورچه کوچک توهم کند که برای خدا دو شاخک است ، زیرا کمال خودش در آنست ، و گمان می برد عدم آن دو ، نقصان است برای آن کس که فاقد است. حال ذوی العقول در توصیفشان از خدای تعالی نیز چنین است.

خدایی که ذهن افراد ترسیم می کنه وجود نداره تا بخواد برای اون افراد کاری بکنه. به خاطر همین در جای جای قرآن میگه سبحان الله عما یصفون.

خیلی سوال عجیبی تو ذهنمه که نمیتونم جوابشو بگیرم .

خدا به پنهان و پیدای جهانآگاهه که من کاملا قبول دارم. 

توان و ظرفیت ما رو هم میدونه پس یقینا میدونه که ما شکست میخوریم یا پیروز میشیم....

با وجود این بازم ما رو امتحان میکنه .... ینی از قبل بعلت آگاه بودن بر  موفقیت یا عدم موفقیت ما باز هم ما رو میسنجه.... در صورتیکه میدونه که ما مثلا از امتحان برمیایم  یا اصلا  تو امتحانش رد میشیم ولی بازم امتحانمون میکنه ..... آقای نجفی میشه راهنماییم کنید؟؟؟ ممنون میشم.

کاش  میشد یه تونایی ای داشتیم میتونستیم با خدا حرف بزنیم و صداشو بشنویم . درسته امکانپذیر نیست اما میدونم قشنگ حس کردین وقتایی که با خدا هم آغوش میشین و باهاش دردو دل میکنین چقدر غبار غم از دلتون پاک میشه... من تو زندگیم به چشمم معجزه دیدم پس چون دیدم، هرگز نمیتونم خدامو که تنها یارمه از دست بدم اما پیش میاد گاهی سوالات بی اساس که از جانب خوده واقعی انسان نیست و برخاسته از نفس اماره هست به ذهن آدم خطور کنه و اونو با شیطان درونش به چالش بکشه.... 

دوس ندارم که اون شیطان درون غالب بشه و شما مغلوب که اونوقت داشته هاتونم از دست میدین. دانشمندها و استادهای زیادی بودن ( در خارج از کشور) که رسما میگفتن به خدا ایمان ندارن و کاملا مصمم بودن اما خدا شرایطی براشون فراهم کرد تا یقین پیدا کنن . یکی از اونا اسمش یادم نیس اما پیدا میکنم میگم... میگفت مشکل حاد جسمی پیدا کردم و احساس کردم که میمیرم. به خانمم گفتم دارم میمیرم .... میگفت به زندگی پس از مرگ ایمان نداشتم.. به کما رفتم و عالمی را مشاهده کردم که از واقعیت هم واقعی تر بود چن نفر دورم را گرفتن و آزارم دادن تا اینکه راهی جز کمک گرفتن از خدا نداشتم  خدا را فریاد میزدم و اونها از من دورتر و دورتر میشدن... اون شخص تعرف میکرد که به هوش اومد و تمام دیده هاشو به دانشجوهاش تعرف کرد و به خدا ایمان آورد...

خیلی جالب بود و نقاط پند آموز زیادی داشت‌.

از نظر من از دست دادن ایمان و باور ها خیلی سخت تر از هر چیزی میتونه باشه. 

اسم اون شخص هاوارد استورم استاد دانشگاه هس

من خودمم هم تو این مونده بودم و هستم حقیقتش

اما این سوال کسانی هست که بیشتر مشکل دارند وگرنه اونا که هیچ مشکلی تو زندگی ندارند عمرا اینجور سوالهایی به ذهنشان خطور کنه!!

ولی هر وقت این سؤالات میاد جوابش را با «هیچکس رو بیشتر از توانش تکلیف نکردیم»

یا «هرکه در این بزم مقرب تر است» یا 

«آسمان بار امانت نتوانست کشید...»

دادم به عدالت خدا کاملا امیدوارم و به  اونروز و جهان واقعی

جواب برخی از سوالی مث این رو در کتاب سه دقیقه در قیامت در آخرش داده

و دقیقا همین که برخیها رو با مشکل آفریده برای اینکه همیشه ببیندشون

و برخیها رو بدون مشکل که حتی یک بار هم طرفش نروند و غرق نعمات و مادیات می کندشون که کلا خدا رو فراموش کنند و در واقع این توفیق رو ازشون بگیره!

من که به شخصه هرگاه برخی از جوونهای پولدار همه چیز در ظاهر به تمام و مغرور از همه چیز داشتن رو می بینم خدا رو شکر میکنم که مث اونا نیستم و با همین مشکلات بهتره تا مث اونا بودم چون از آخرت اونا خیلی می ترسم هر چند از خودمم شاید بهتر نباشه ولی سعی میکنم خدا را همیشه به یاد داشته باشم

 وبه رحمت خدا خیلی امیدوارم

تنها وظیفه اصلی ما از خلقت شناخت دقیق خدا و ایمان به ذات حقیقی او و عدالت او و روز واپسین هست!

اگر این رو درست درک کنیم همه چیز حل میشه

ما اطلاعات کافی در مورد سازو کار هستی نداریم و نمی تونیم هم نظر دقیقی در موردش بدیم ، تنها کاری که می تونیم بکنیم اینه که شاد باشیم و سعی کنیم از زندگیمون لذت ببریم و اگر تونستیم و به شرط این که به خودمون یا کس دیگه اسیب نزنیم این شادی رو به دیگران هم بدیم ، نمی گم سختی نیست ، هست ، ولی ما باید تمام تلاشمون رو برای شادی خودمون بکنیم 

موفق باشی

چرا یه بنده باید یقه خدارو بگیره؟

اینکه چرا مارو خلق کرده مبحثیه که راجع بهش نظر زیاده و دلیل اصلیشو بعدها متوجه میشیم

چرا این زمان و این مکان و این خانواده و ...!؟در دایره تقدیر اونه

چرا ظلم،چرا مشکل،چرا گرفتاری و اینارو

خودش میدونه

سوای علت خلقت،عمده مصائب و مشکلات به خود شخص ربط پیدا میکنه و نه خالق
نوع تربیت خانواده و مسائلی که برای خانواده پیش میاد در طول زمان تاثیر گذارن بر فرد و ممکنه شخصیتی قوی برای او حاصل نشه

خود فرد هم مقصره

که اگه میخواست میتونست

 خودشو تغییر بده
برای بدن سالمش شکر کنه،
عاقل باشه و

با عینک احساس  پاک و زلال نه احساسی خام و شکست خورده به زندگی نگاه  کنه،بیشتر از خودش و خانوادهش برای دوستان وقت نذاره،دوستان ناباب نداشته باشه،ساده اندیش نباشه و به همه اعتماد کنه،از این شاخه به اون شاخه زیاد نپره چه درسی و چه کاری،هر چیزی رو بره یه سر بزنه و سریع ولش کنه،بجای داشتن برنامه مدون و تلاش،رویا بافی نکنه،باری به هر جهت نباشه و بخواد به همه چیز برسه اونم یکشبه،آدم دگمی باشه و مشورت از آدمای باتجربه و دلسوز نگیره،مسائل زندگیشو از خانواده پنهان نکنه،چشمم به زندگی بقیه باشه و به زندگی خودش نچسبه،به مسائل معنوی زندگی کم توجه نباشه،نماز و روزه اینا به کنار ،مخصوصا دو چیز،یکی پول آلوده دیگری که واقعا خانمان سوزه،تمایلات جنسی رها ولو انتزاعی که انسان رو غافل و فقط این موضوع رو ملکه ذهن میکنه، و از مسائل مفید و یادگیری چیزهای درست دور میکنه،

کار و تحصیلم از روی بی علاقگی یا اگرم از روی علاقه است،علاقه لحظه ای نباشه باعث شه بعد از یه مدت عوضش کنه،
کم کار و پرتوقع بودن ،به فکر فردای زندگی نبودن و چیزی پس انداز نکردن،همونقدر که خست بده ولخرجی زیادم بده،
ندونستن اینکه باید به رشته و کاری علاقمند شد و با همت تا آخرش رفت تا موفق شد و صبر داشتن

کار امروز رو به فردا ننداختن،راز دل رو به دیگران نگفتن،به سلامتی اهمیت دادن و

وقتی این بنده سراسر زندگیش انتخاب اشتباه داشته

چطور میتونه به خالقش گیر بده؟

شاید تنها دستاویزشاین باشه که چرا منو خلق کردی یا چرا نمیبریم،همین

خدا عادله بهش شکی هم نیست بدبختی ما مردم ایران بخاطر مسئولین دزده که اصلا به مردم فکر نمی کنن پیامبر تو زمان خودش می گفت افراد پولدار پولشان را نصف و نصف دیگر را به یک فقیر دهند و برادر یک فقیر شوند ولی الان مسئولان دزد دارند هی فاصله فقیر و پولدار رو هزار برابر می کنن مردم فقیر فقیرتر می شوند مردم عادی عادی تر و مردم پولدار ثروتمند تر ختم کلام    

سلام . نمیدونم این چیزی ک میخوام بنویسم رو کسی که این مطلبو نوشته میخونه یانه. و نمیدونم چه درکی میتونه داشته باشه کسی از حرفی که میخوام بزنم .من در این بحث هیچ دین هیچ ملیت مذهب یا هیچ محدودیتی رو در نظر نمیگیرم و هیچ کدوم رو قبول یا رد نمیکنم .فقط میخوام بگم که منم از اوله زندگیم با همچین سوال هایی درگیر بودم به قول خودت له شدم باهاشون وقتی خیلی جاها عدالت رو ندیدم.اما من خیلی گشتم دنبال جوابم و نود درصد جوابی براش پیدا نکردم چون حرف هایی از قبیل همین تقوایی ک شما گفتی برام قابل قبول نبوده و با عقل جور در نمیاد. به عنوان مثال از بین دوتا نوزاد ک یکی مریض به دنیا میاد و یکی سالم, چیزی مثل تقوا چه نقشی میتونه داشته باشه ؟ هیچی. و اینجا فقط ناعدالتی خدا دیده میشه ..... اما میخوام درباره ی دومورد صحبت کنم .تناسخ و کارما ...من هنوز خودم کامل به چیزی باور ندارم اما از بین تمام چیزهایی ک بینشون دنبال جواب بودم فقط این دومورد بوده ک برام قابل قبول بوده ... تناسخ ینی زندگیه دوباره ی بعد از مرگ ..ماها چیزی نیستم جز روح. ماها جسمی نیستیم ک روح داریم ..بلکه روحی هستیم که جسم داریم و این روح یک جرقه ی نورانی از روح حق یا همون خداست.و این روح باااارها و بااارها میادو میره در زمان ها مکان ها و شرایط و موجودیت های مختلف ..شاید میلیون ها بار ..و زندگی بعدیه بعد از هر بار , بر اساس کارمای زندگیه قبلیه .یعنی میخوام بگم این شرایطی ک برای هرکس موجوده بر اساس کارماهاییه ک در زندگیه های قبلیش درست کرده. و هیچکس جز خودش مسعول نیست ...لطفا تهاجمی به این بحث نگاه نکنید و تفکر کنید .فکر فکر فکر...اما به هرحال ما موجودی هستیم ک وجودخدا از خودش متجلی کرده .خدا مثل مرکزه تمام موجود هاست ...موجودهایی دارای اراده ..این ماییم ک تعیین میکنیم چه کارمایی برای زندگی های بعدیمون میسازیم . کارما عینه دادو ستده وهمون عدالته  و اینقدر دقیقه ک میتونه تعیین بکنه ک چه کسی به عنوان مثال سالم به دنیا بیاد یا مریض و ما چون فقط در همین مرحله از زندگی ای ک هستیم حافظه و اگاهی داریم, چیزی رو به یاد نمیاریم و متوجه نمیشیم و برای همینه ک عدالتی رو نمیبینیم ...همه چیز کارما و تناسخه ..تا زمانی ک اونقدر متعالی نشیم و سعی نکنیم ادم بهتری باشیم , درگیر کارما و تناسخ هستیم و اینجوری روحمون به ارامش نمیرسه .... به هرحال ما از اوییم و به او برمیگردیم و این بستگی به ما داره ک تلاش کنیم زود ب ارامش برگردیم یا نه ....

واقعا خوشبحالشون...پولو دارن ...از نظر ظاهری هم یونیک هستن...از کوچیکی تو شرایطی بودن که برای موفقیت ساخته بشن...برن خارج... حتی خیلیاشون اینا رو که داشتن خدارو هم بهتر از ما ها که تو فلاکت و بد بختی هستیم محکم چسبیدن و معتقد هستن... بعد خدا هیچی که به عده ای نداده هیچ...یکاری هم میکنه ازش روی گردان بشی... 

به ROYA

عرفان کیهانی، تناسخ ، برزخ و جتی برزخ زندگی همه فرمول های پیچیده ای هستن که طبیعت و هستی اونها رو به جلو میبره و این طبیعت و قدرت اسمش هر چی که هست از توابع خاصی تبعیت میکنه و این میشه عدالت الهی یا عدالت طبیعت ...

موافم باهاتون

خداعادل است هرچیزکه مانمی دانیم دلیلی برناعادلی خداوند یکتا نیست واین عقل ناقص ماست 

منم واسم سوال بود اما دنیا برام بی معنی شده  حتی مهم نیطت جوابش رو بدونم یا نه

خداااااا

https://www.soalcity.ir/node/1864 

در پاسخ به اینکه چرا بعضی ها تو این دنیا بدبختن از سایت بالا

سلام، بالا گفته شده که مثال زدین چند نفر نشستن چند نفر دارن تلاش میکنن و اونایی که نشستن میگن بدبختیم ، اخه برادر من این چه حرف مزخرف و بی معنی که شما دارید مثال میزنید کسی که خوشبخت به دنیا بیاد تو یه خانواده پول دار دیگه حتی نه ********** ***** ** *** *** ****** بعد شما میگید باباش دوییده زحمت کشیده نه عزیزم خدا اینطور خواسته وگرنه بابای ما هم دویید ولی نرسید میدونی چرا نه اینکه تلاش نکرد اتفاقا خیلی هم تلاش،کرد ولی با این شرایط که *** گیر افتادن ** *** ** **** *** ****** ***** **** ****** **** ****** ** ****** و *** **** **** *** ** *** ***** **** **** ****** ** **** ** **** **** ** *** *** ***** **** **** ** ****** ** *** ******** *** **** ******* **** **** **** ** *** *** **** **** ***** ** *** **** ******، هرچی بگم بازم کمه ، بسپارین به خدا شاید مارو هم یه نگاهی انداخت نه پولی فقط این همه سختی مریضی از خانودمون دور کنه *** ****** 😭😭😭😭😭🖤🖤🖤