سلام به همه رفقا و دوستان
یه مسئله ای ذهنم رو خیلی مشغول کرده که میخواستم نظر و راه حل شماها رو بدونم. اول فرض مسئله و بعد خود مسئله رو میگم.
فرض مسئله: یک آقا پسری حدود 27-29 سال که به خاطر دانشگاه و تازه تموم شدن سربازی تازه دنبال کار هستش به همین خاطر از نظر اقتصادی فعلاً خیلی ضعیفه ولی از نظر بلوغ اجتماعی ( منظورم مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی ) و بلوغ عاطفی ( بچه ننه نیست) حد قابل قبولی داره و تا این سن هم به جز مادر و خواهرش با خانم دیگه ای رابطه ی عاطفی نداشته و متعاقباً رابطه ....
مسئله: این شخص در دوران 27 سالگی میره خواستگاری که بیشتر به خاطر اوضاع فعلی اقتصادی آقا پسر تمام دختر خانم ها یا خانواده هاشون جواب رد بهش میدند.
بعد از گذشت چهار سال اوضاع اقتصادی پسره به حدی می رسه که می تونه یه زندگی رو بچرخونه اما این آقا پسر مشکل پسند شده و تمام خصوصیات طرف مقابل ( از مهمترین تا جزئی ترین مورد ) براش مهمه .
طوری که خصوصی ترین مسائل زندگی زناشویی که سایز فلان قسمت و رنگ بَهمان قسمت است هم براش اهمیت داره توجیه اش هم اینکه من فقط یکبار میخوام ازدواج کنم حالا که شرایط کافی رو دارم ( توی 27 سالگی شرایط لازم رو داشت ) پس بهترین گزینه ی ممکن رو میخوام.
توی یک کلام: این گرو کشی اقتصادی - اجتماعی در مسئله ازدواج توی یک بازه ی 4 ساله که اولش با نظر دختر خانم ها شروع میشه و در نهایت به نظر آقا پسر ها ختم میشه قابل حل هستش ؟
نظر ؟ راه حل ؟
مرتبط:
30 سالمه، چرا دخترها زنم نمیشن و قبولم نمیکنن؟
به نصیحت های والدین، جامعه و دوستان گوش نکنید، هر چه زودتر ازدواج کنید!
پدر دختر مورد علاقم اعتقاد داره نمی تونم خرج یه زندگی رو بدم
خسته شدم، هر جا میرم همه میگن چرا زن نمیگیری ؟
یه پسر 30 ساله چه چیزایی باید داشته باشه برای ازدواج؟
پسرهای 35 به بالا معمولا چه معیارهایی واسه ازدواج دارن؟
چرا خواستگارم تا 35 سالگی زن نگرفته؟
پسر 32 ساله ی صفر کیلومتر بی عرضه است ؟
← مسائل پسران جوان (۱۵۳۹ مطلب مشابه) ← ازدواج و مسائل درک نشدگان (۱۰۲ مطلب مشابه)
- ۵۷۶۷ بازدید توسط ۴۴۳۴ نفر
- جمعه ۳۰ مرداد ۹۴ - ۲۳:۰۵
