خانواده برتر

سلام

کسانی مطالب رو دنبال می کنند لطفا سری به پست قبلی بزنن ، چند خطی به بحث اعمال و هدایا اضافه شد .

----------------------------------------------

کسانی هستند که وقتی از دنیا می روند مشهور به گناهی هستند یا مطرود جامعه ی دینی هستند یا مثلا خودکشی کرده اند . آیا ما می توانیم برای آنها طلب استغفار بکنیم ؟
گاهی اوقات طبع متدینی نمی گیرد که این افراد را دعا بکنند . حتی ممکن است که نفرین هم بکنند . تا وقتی بر فردی مسلمان بودن صدق می کند ( یعنی نه اینکه عامل به همه ی دستورات اسلامی بوده بلکه اعتقاد دینی داشته است و جنگ با خدا و پیامبر نداشته است و از او کفر اظهار نشده است بلکه ممکن است که محبتی هم به اهل بیت کرده و در مجلس اهل بیت شرکت هم کرده است این فرد اهل قبله حساب می شود ) دستور صریح دینی ما این است که بعد از مرگ بر او نماز بخوانید .

پیامبر در روایاتی که در وسایل الشیعه نقل شده فرمود: بر هر کسی که مسلمان است نماز بخوان و تو خدایی نکن و وظیفه ات را انجام بده . ما در نماز می گوییم که خدایا ما جز خوبی از او ندیدیم . مقصود از این خوبی یعنی اسلام . یعنی ما از او کفر ندیدم . مقصود ما این نیست که همه ی اعمال او خوب بوده است .

در روایتی پیامبر فرمود : بر کسی که او را سنگسار کرده اند و کسی که خودکشی کرده است نماز بخوانید . خیلی از کسانی که خودکشی کرده اند جنون آنی به آنها دست داده است و کسانی نبودند که جنگ با خدا و رسول داشته باشند . شما بعد از مرگ این افراد به آنها رحم کنید و برایشان کمکی بفرستید نه اینکه آنها را نفرین کنید .

پیامبر فرمود : اموات تان را جز به خوبی از آنها یاد نکنید . شما که بد آنها را می گویید شاید در لحظه ی آخر آنها توبه کرده باشند و در این موقع شما جهنمی خواهید بود. اگر اهل عذاب هستند ، برایشان کافی است و شما عذاب آنها را بیشتر نکنید.

سنت پیامبر این بود که برای همه اموات دعا می کرد و برایشان نماز می خواند . جز در موردی که استثنا شد و آیه بر پیامبر نازل شد که بر منافقینی که کفرشان را ظاهر کرده اند اصلا نماز نخوان و برایشان دعا نکن . کسی که بگونه ای با خدا مبارزه کرده است احترامی ندارد . کسی که کافر بود نباید برایش نماز خواند .

در اینجا نباید کسی مهربانی اش گل بکند . متاسفانه غزالی در کتاب سِرالعالمین گفته که بر یزید هم نباید لعن کرد زیرا ممکن است که او توبه کرده باشد و حسابش با خداست . یزدی که نوه ی پیامبر را به شهادت رساند و در مجلس حضرت زینب صریحا کفر گفته است و فسق و فجور انجام داده است . اگر ما بر یزید که خلافت پسر رسول الله را غصب کرده لعن نکنیم پس چه کسی شایسته ی لعن است ؟

خداوند در قرآن کافرین و ظالمین را لعن کرده است . لعن و طلب مغفرت ما هم باید اعتقادی باشد . ملاک بعد از مرگ موضع گیری اسلام و کفر است .

آیت الله بهجت از قول آیت الله کشمیری نقل کرده است که به یکی از شاگردانش گفته که در نماز شب فقط سلمان و ابوذر را دعا نکن ، کسان دیگر هم محتاج هستند . اگر کسی ظلمی کرده و بدعتی در دین گذاشته است انسان کوتاه نمی آید ولی اگر کسی به ما ظلم کرده است و ظلم شخصی بوده است خصلت پیامبر اینطور بود که می بخشید . اگر فردی به او ظلم کرده بود و در می گذشت ، پیامبر همانجا از او می گذشت . ما بگذریم تا خدا از ما بگذرد و نفع این به خودمان می رسد .

اگر همه ی اعمال خیر خودمان را به اموات هدیه کنیم آیا دست خودمان خالی نمی شود ؟
ما نباید کارهای الهی را با کارهای دنیایی مقایسه کنیم . معمولا در دنیا وقتی ما چیزی را به کسی می دهیم ، دست خودمان خالی می شود. اگر ما همه ی اعمال مستحبات خودمان را ( اعمال واجب را نمی توانیم هدیه کنیم ) ببخشیم نه فقط چیزی از شما کم نمی شود بلکه طبق روایات اجر آن صد چندان برابر می شود و غالب آن به فرد هدیه کننده برمی گردد .

البته نفعی هم به فرد میت می رسد . شما وقتی همه ی اعمال خودت را که به آن احتیاج داری سخاوتمندانه به ذوالحقوق خودت که از دنیا رفته اند یا زنده هستند می بخشی ، معنایش این است که تو روح بزرگی داری و ظرفیت تو وسیع است ، حالا که شما این کار را کردی خدا از بی نهایتش چیزی کم نمی شود و دنبال ظرف می گردد . و شما با این کار ظرف خودت را بزرگتر کردی .

در دعای افتتاح می گوییم : خدا هر چه بخشد از او کم نمی شود بلکه زیاد می شود . گفته اند هر وقت که دعا می کنید که فقرتان بر طرف بشود برای کل مردم دنیا دعا کنید اللهم اغن کل فقیر .

وقتی برای بیمارتان دعا می کنید که شفا بگیرد ، برای همه ی بیماران دنیا دعا کنید . اللهم اشف کل مریض . دین انسان را بزرگ و وسیع بار می آورد . ما فکر نکنیم که اگر دیگران را دعا کنیم بیمار ما در میان آنها گم می شود یا اینکه خدا یادش می رود یا اینکه چون تعداد زیاد بشود اثرش کم می شود.

امام صادق (ع) فرمود : وقتی شما حج خودتان را به عده ای هدیه می کنید ، ثواب آن همه به تک تک آنها می رسد و هم به خود شما می رسد . چون این انسان وسعت روح دارد خدا به او بیشتر می دهد و او صلاحیت بیشتر از خدا گرفتن را دارد .

پس در دعا و هدیه دادن به زنده ها و اموات ، تمام اعمال مستحب خودتان را هدیه بکنید. شما واسطه بشویید که خدا از کانال شما رحمت را به زنده ها و اموات بدهد . گاهی شما می خواهید آبی به درخت برسد .کانالی می زنید و از طریق این کانال آب به درخت می رسد . آب اول به خود کانال می رسد و بعد به درخت می رسد. وقتی شما واسطه ی خیر می شوید که خیر از کانال شما به اموات برسد ، اول شما شستشو می شوید و رحمت و عنایت اول به شما می رسد و خیر از کانال شما به دیگران می رسد .

در ضمن از شما هم کم گذاشته نمی شود . پیامبر فرمود : اگر آیت الکرسی بخوانید و ثواب آنرا برای تمام اموات در طول تاریخ مومنین بفرستید ، خدا ثواب این را به تک تک اموات می دهد . خدا به ازای هر کلمه ی آیت الکرسی یک فرشته خلق می کند که تا روز قیامت برای هدیه دهنده تسبیح می گویند .

اگر شما سخاوتمند شدی خدا از شما سخاوتمندانه تر است . روایتی داریم که اگر کسی وارد قبرستان شد و یک سوره برای همه ی اهل قبرستان فرستاد ، عذاب از همه تخفیف پیدا می کند و به تعداد افردی که در آن قبرستان دفن هستند حسنه نوشته می شود . این هدیه هایی که شما برای رفتگان می فرستید ، اگر آنها از اقوام و خویشان شما باشند ، ثواب صله ی رحم هم برای شما اصافه می شود.

امام صادق (ع) از یکی از یارانشان پرسید که خوبی به پدر و مادر زنده یا مرده ی خودت می کنی ؟

بعضی مواقع می گویند که ثواب کار خیر را به امامان معصوم هدیه کنید . آیا ما خودمان به این خیرات بیشتر نیازمند نیستیم ؟
بهترین ها را باید به بهترین ها هدیه داد . بهترین انسانها معصومین بودند و شما باید بهترین کارهای عمرتان را به آنها هدیه کنید . اگر کسی به ائمه خوبی بکند آنها مدیون نمی مانند. خدا یاد داده است که اگر کسی تهیتی ( تهیت فقط سلام نیست در روایات به هر خوبی معنا شده است .) برای شما گفت ، شما خوبی او را با خوبی بهتر یا مساوی جواب بدهید چه برسد به اینکه کسی به آنها خوبی بکند . این ادب قرآنی است.

ائمه ی ما اگر کسی به آنها بدی می کرد با خوبی به او پاسخ می دادند . یکی از کنیزهای امام حسن مجتبی (ع) یک گل به حضرت هدیه داد و حضرت او را آزاد کرد. در پاسخ اینکه چرا او را آزاد کردید ، امام این آیه ی بالا را خواندند . حالا کسی اعمالی انجام داده است و خودش به آن احتیاج دارد ولی خاضعانه آنرا به ائمه هدیه می کند این اعمال خیلی عجیب رشد می کنند .

سیدبن طاوس گفته که هر کسی ثواب نماز مستحب خودش را به امام معصوم هدیه دهد آنقدر ثواب نماز افزایش پیدا می کند که نفس از شمارش آن قطع می شود . قبل از مرگ به این فرد می گویند که هدیه ی تو به ما رسید و امروز روزی است که تو باید پاداش و تلافی کردن خوبی های توست ، دلت خوش و چشمت روشن باشد به خوبی هایی که خدا برای تو فراهم کرده است .

فردی به امام جواد (ع) گفت که من وقتی به حج رفتم . یک روز طواف را به نیت پیامبر و روز بعد را به نیت امام علی (ع) و ... تا اینکه روز دهم را به شما هدیه کردم و یک روز را به مادر شما حضرت زهرا هدیه کردم .

امام فرمود : این کار را بکن .این بهترین کار است . امام کاظم (ع) پرسیدند که ما یک ختم قرآن را برای پیامبر و ختم قرآن بعدی را برای امام علی (ع) تا اینکه به شما هدیه می کنیم . امام فرمود : اگر این کار را کردید روز قیامت با اهل بیت هستید . پس یک عمل انجام شد ولی نتیجه اش بی نهایت شد .

پاسخ اینکه ما می توانیم واسطه ی فیض برای معصومین باشیم یا خیر این است که ما نمی توانیم واسطه ی فیض برای آنها باشیم زیرا آنها خودشان واسطه ی فیض برای ما هستند اما این عمل صدها برابر رشد می کند و دیگر اینکه هدیه باعث محبت می شود و دیگر اینکه وقتی انسان می خواهد عملی را برای معصوم هدیه کند آنرا با کیفیت بهتری انجام می دهد .

پس کیفیت اعمال بالا می رود. انسان می تواند همه ی اعمال زندگی اش را به معصوم بدهد ، سپس ثواب هدیه ی به معصوم را به پدر و مادرش بدهد .

یکی از شاگردان علامه طباطبایی کتابی را نوشتند و پیش ایشان بردند که ببینند که این کتاب برای چاپ مشکلی دارد یا خیر . علامه فرمود که این کتاب خوب است ولی عیبی دارد و آن این است که در مقدمه فقط برای خودت دعا کرده ای . رحمت خدا را واسعه بدان ، بخیل نباش و برای همه دعا کن .
دعای امام سجاد (ع) که می فرماید : اللهم الرزقنی التجافی عن الدار الغرور....

خدایا ما را آماده ی رفتن بکن .

" مباحث یاد مرگ - حجت الاسلام عالی - برنامه سمت خدا - http://samtekhoda.tv3.ir "