خانواده برتر

حالا اینکه گفتن میخوان بیشتر فکر کنن معنیش نه مودبانه نیست

شاید میخوان بیشتر درمورد خود شما تحقیق کنن تا اجازه جلسات بعد رو بدن، آخه تا دخترشون خوشش نیاد که نمیرن تحقیق کنن، و نکته دوم اینکه کسی با خواستگار تعارف نداره بخوان بگن نه قشنگ میگن نه نمیگن چند روز بیشتر وقت میخوان، رفتار شما هم به نظرم خوب بوده چون مسخرس که تو جلسه اول که یه نفر رو ادم میبینه بهش ابراز علاقه کنه درواقع مصنوعی و باورنکردنی هست(البته از نظر من)

هرچی به صلاحتون باشه پیش میاد

نمی دونم این رو بگم یا نه شاید به ضرر دخترا تموم بشه 

بشدت بشدت ما دخترا بیزاریم که پسر بخواد علاقش رو تو خواستگاری نشون بده فقط در حدی که ببینیم حس کنیم از ما خوشش اومده فقط همین ، در غیر اینصورت فکرهای دیگه میکنیم اینیکه گفتم معمولا عمومیت داره .

تو سوالتون پرسیده بودید سمج باشیم یا نه ، تو ازدواج سنتی با بیرون فرق داره 

تو ازدواج سنتی خانواده باید برای شروع خوب پیگیر باشه ناز خانواده دختر رو در واقع بخره ، ولی سماجت پسر معنی نداره چون کل خانواده براش فکر میکنن و نظر میدن ،نهایتش از ی واسطه بخواین مزه دهن خانواده دختر رو بدونن ،مثلا بگن هنوز پسر و خانوادش رو خواستشون هستن در نهایت نظر شما چیه ؟ اما بیشترش نه 

ولی کاملا در مورد غیر سنتی فرق میکنه سماجت باید باشه ،مگر اینکه بدونید دختر از پسره چندشش میشه ، در اون صورت درست نیست . حالتها خیلی چیزا رو مشخص میکنه 

ما خودمون بطور سنتی برای خواهرام خواستگار میاد برای خانواده ما که اینطوره .

بعد هم تو خواستگاری ممکن دفعه اول جواب بده در اکثر موارد حتی دو سه سال طول میکشه طبیعیه  انشاا.. ی جای خوب ی دختر خوب قسمتتون بشه تو این جلسات مرد میشید با کلی تجربه .

سردر گمی برای جوابه... 

بازم اقدام کنید ... 

تو جلسه نباید مستقیم ابراز علاقه کنی ... بخصوص جلسه اول !!

ولی می تونی از ادب ومتانت خانم صحبت کنی که دختر می فهمه نوعی ابراز علاقس.. 

من که به شخصی برام خییییییلی مهمه که خاستگارم نه تو جلسه اول(چون صرفا برای آشنایی هست)اما تو جلسات بعدی حتما بهم ابراز علاقه بکنه

شما اگه سماجت به خرج بدین و به دختر بفهمونین که واقعا دوسش دارین و بجز اون به کسی دیگه ای نمیتونین فکر کنین،شک نکنین که توی دلش قند آب میشه

موفق و کامیاب باشید

یا علی

اصلا ازش نپرسید چون ازدواج سنتی هست و اون باید فکر کنه ،یکی از خواهرم پرسیده بود خیلی ناراحت شده بود ،مونده بود چی بگه ، اگه بگه بله تعهد میاره بگه نه کلا منتفی میشه هرگز نپرسید از طرف خانواده تماس تلفنی بگیرید .

راجع به ابراز علاقه هم بنظرم هر چقدر معقول تر باشه بهتره ینی بنظرم باید زمانی ابراز علاقه کنین که حس کنین ایشون هم علاقه مند شدن فک میکنم امثال این جمله که"بنظرم ما میتونیم زوج خوبی باشیم " برای ابراز علاقه خوب باشه 

در مورد پرسیدن نظر تقریبی ایشون هم اشکالی نداره میتونید بپرسید تا اینجا نظرتون چیه؟ یا مثلا بنظرتون چن درصد ممکنه که دوباره همدیگه رو ببینیم؟ 

نظر کلی من اینه که سعی کنید به تناسب کار کنید مثلا اگر جلسه ی اول از کسی خوشتون اومده بهش نگید چقد شما خوبین یا مثلا شما خیلی خیلی خوبین اینجوری بطور کلی نظر ندید مثلا بهتره بگین "بنظرم تو خیلی چیزا با هم تناسب داریم " یا "اگر همه چیز همینطور پیش بره عالی میشه" خلاصه سعی کنید چیزی که نشونه از عجول بودنتون داشته باشه نشون ندید مخصوصا اگر طرف مقابل فرد معقولیه سعی کنید 

بازم اگر سوالی یا ابهامی بود خوشحال میشم کمکتون کنم ^_^

بالاخره اگر تا حدودی نظرشو جلب کرده باشی توجه و پیگیری تو می تونه فرصت های بهتری برات به وجود بیاره که تلاش کنی برای جلب نظرش 

البته از کلمه ی سماجت و اصرار خوشم نمیاد چون بار منفی داره و به نظر میاد عزتت نفس و غرور مرد رو پودر می کنه ...

جلسه ی دوم ایشالا زمان مناسبی هست که تا حدودی "توجه" نشون بدی 

نه دوست دارم و عاشقتم گفتن ها ... همین که بهش اشتیاق داری خودبخود باعث می شه رفتارت طوری بشه که خوشاینده خانومه .... در ثانی اول صحبتاتون می تونی بگی تو جلسه ی اول شخصیت و ادب شما و اشتراکات فکریمون خیلی بنده رو جلب کرده و رو شناخت بیشتر فکر می کنم ، بعد نظر ایشون رو هم ضمنی بپرس ... ببین مزه ی دهنش چیه !

شاید داره ناز می کنه 

پاسخ سوال 1
دوست عزیز من خانم نیستم و لی تجربه ام رو می گم
 ممکنه همون نه مودبانه باشه " نه واقعی " باشه ، ممکنه هم نباشه . از نظر من فعلا اصراری نکنید. ببینید شما اگه حتی تمام ملاک های مد نطر ایشون هم داشته باشید ممکنه ایشون فورا جواب بله رو نگن . چون یه دختر ، برای پیدا کردن یه شوهر ، حساس تر از ما آقایون هست. درسته ایشون تخصصی پزشکی می خونه اما وقتی میخواد زن شما بشه ، مثل همه دخترهای دیگه فکر می کنه .
اینکه دختر خانم میخواد چند روز دیگه فکر کنه ، شما اصلا هیچ اقدامی نکن. اصلا و ابدا . بالاخره اگه شمارو کامل رد کرده باشه ، صراحتا بعد از یکی دوهفته دیگه نهایتا ، می گن ما به درد هم نمی خوریم. نه و تمام
اما اگه نه دو دل باشه باید بهش فرصت بدید تا به نتیجه برسه
اگه جواب رد دادن شما می تونید ازشون بخواهید که دلایل شون رو بگن. مثلا ایشون می گن من نگرانم که ازدواجم باعث بشه ادامه تحصیلم لطمه می خوره ، این منطقی هست و میتونید با هم وارد مذاکره بشید و بهش فرصت بدید
اما اگه گفتند نه خصوصیات و شرایط شما و ما به هم نمی خوره دیگه باید بی خیال بشید
اگه هم گفتند اجازه بدید دیر تر جواب بدیم پس بدونید خبرهای خوبی هست. اگه هم گفتند نه کلا قید ازدواج زدن تا تخصص شون رو بگیرن دیگه بی یخال کامل بشید.

پاسخ سوال 2
این کاملا طبیعه . ممکنه خیلی از خصوصیات ایشون ، بهتر از دخترهای دیگه باشه که خوگل ترن، شما از خدا کمک بخواه که هر چی خیر هست سر راهت قرار بده ، چون هنوز عاشق نشدی ، شک نکن می تونی تصمیم بهتری بگیری و شخصی رو پیدا کنی که ، دوطرف خواهان باشن. اصلا خودت رو اذیت نکن. قسمتت باشه میشه. قسمتت نباشه نمیشه. تازه اگه قراره بشه ، به نظرم بیشتر باهم آشنا بشید. خیلی خیلی بیشتر
راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست.

پاسخ سوال 3
من سرجمع شاید 5 بار خواستگاری رسمی داشتم و تقریبا از دوره دبیرستان تا دانشگاه بیش از 7 دختر رو دوست داشتم که بتونم باهاشون ازدواج کنم. این هفت دختر نه با هم . مثلا یکی شون اول دبیرستان. دو تاشون سوم دبیرستان و به همین شکل تا دوتاشون تو دانشگاه بود. جالبه 5 تا از این دختر خانم ها اقوام و هم شهری بودن که نشد. دوتای دیگه غریبه و هم استانی بودن که آخریش شد. من هر کدوم که نمیشد دل گیر میشدم و ناراحت. اما به مرور عادی میشد برام
خب اگه تعداد ملاقات ها و شناخت ها بیشتر بشه برای تصمیم منطقی گرفتن بهتره

پاسخ سوال 4
من خانم نیستم اما بازهم تجربه ام می گم
ابراز علاقه تو جلسه اول درست نیست. همان احترام متقابل و رفتار مودبانه شما کفایت کرده .این به دل هم نشستن معناش این نیست که به هم علاقه داشته باشید. معناش اینه که کلا فیگور و چهره و تیپ ایشون و کلام و گفتار و لحن شون ، به دلت بشینه. همینطور برعکسش شما به دل ایشون بشینید.

پاسخ شوال 5
به نظرم خوب کاری کردید که نظرشون رو نپرسیدید. ببینید خانم ها احساسی اند جسارتا. ممکنه پاسخی که تو همون جلسه اول میدن ، اونی نباشه که عقل شون می گه. ممکنه دل بگه آره ، شما هم خوشحال. بعدش عقل بگه نه، خانواده اش بگن نه
ممکنه هم برعکسش باشه. پس کار خوبی کردی که ورود نکردی

این جمله تون معرکه هست:
خدایا راضی ام به آنچه که صلاح مو در اون می بینی.
آفرین به شما
شک نکن خدا کمک تون می کنه. انشالله هم شما و هم تمام دخترها و پسرهای دم بخت ، رفیق و نیمه گمشده شون رو پیدا کنن و خوشبخت بشن. الهی آمین

معلومه ازون سخت گیراش هستی و خودتو کشتی یه دختر پزشک واست پیدا کنن

اگه اینجوری هستی واست متاسفم 

همین

بعدشم فقط یه دختر پزشک باید با یه پزشک ازدواج کنه

چرا خانوماى پزشک فقط باید با پزشک ازدواج کنن؟

واقعا براى سؤاله ؟

چه  معنی  داره ؟   ناز  کردن  دیگه  چه  صیغه ای ه 

یه  نه  بگی  طرف  میره  بعد  پشیمونیش  واسه شما میمونه ,  نکه  خواستگار  فراوون  ریخته ,

مردها  رک  هستن ,  ناز و پاز  نو کارشون نیس , یا  بله بدین  یا  نه  , خلاص 

شما  نه  بگین  یکی  دیگه  بله  میگه ,  دختر تو شرایط ازدواج بیشتر از تعداد پسرا  هست ,  برا همین پسرا  سریع میرن  سراغ  مورد بعدی

با یه دختر پزشک فقط پزشک میتونه زندگی کنه

وقت کم میذاره واست اینو مطمئن باش و از اونجا که بچه های پزشکی کلا خرخونن فقط درسو دوس دارن .

تازه شاید برای ایشون گزینه های دیگه ای روی میز باشه غیر ازشما.و الان دارهدبه اونا فک میکنه.

من دوستم یک دوست دختری داره که 1 ساله باهاشه و دختره خیلی دوست داره که این دوست ما بگیرتش اما دوستم هنوز تصمیم قطعی نگرفته , الان یک خواستگار خوب اومده واسه دختره و دختره تقریبا پسندیده اما به خواستکارش گفته فعلا می خوام فکر کنم ! یعنی یک جوارایی می خواد ببینه اگر تا چند ماه دیگه این دوست ما نگرفتش به همون جواب بله رو بده ! 

خواهش میکنم در نظر دادن یه خورده بیشتر دقت کنید، خواهش میکنم، لطفا! مواظب عواقب حرفتون باشین

خواهش میکنم ناراحت نشین، خواهرانه گفتم

به ....

دوستاى من پزشکن، با افرادى که تحصیلاتشون تو سایر رشته ها بوده ازدواج کردن، با همکارا هم ازدواج کردن!

صرف همکار بودن براى هیچکدوم ملاک نبوده، ملاکا مسایل خیلى مهمترى بودن.

رشته تحصیلى اصلا ملاک نیست.

شکر خدا الان همه زندگیاى خوبى هم دارن!

دورا دور ازدواجاى ناموفق هم شنیدم، بازم چه با همکار چه غیر همکار! 

نمیدونم معیار قضاوت شما چیه، ولى از شما هم خواهش میکنم با مشاهده چند مورد قضاوت نکنید.

دوستاى من بعد از ازدواج بخاطر زندگى مشترک شون و براى خوشبختى و آرامش خودشون ًو همسرشون از خیلى چیزا گذشتن، مثلا موقع ادامه تحصیل علیرغم اینکه میتونستن برن دانشگاهاى خیلى بهتر دانشگاه هاى شهر محل کار همسر رو انتخاب کردن، من تو دوران عمومى باهاشون زندگى کردم، الان دارم میبینم چقدر براى زندگى مشترک دارن از خود گذشتگى میکنن، البته همسراشون هم همینطور، شرایط زندگیشون واقعا سخته ولى شکر خدا خوشبختن.

من نمیگم همه خانوماى پزشک اینجورین، میگم باید فرد مقابل رو شناخت و صرف تحصیل در فلان رشته و یا شغل اصلا معیار خوبى نیست.

به سوال کننده محترم:

من فکر میکنم خیلى از این جزییاتى که پرسیدین نسبى و بستگى به عرف جایى که زندگى میکنید داره، براى همینم دفعه اول براتون نظر نذاشتم، الان میبینم خیلیا گفتن درخواستتون رو دوباره تکرار کنید

 در واقع قدیما طرف ما دفعه اول جواب نه بود! و این واقعا یه محک حساب میشد که چقدر آقا یا خانوادش براى این وصلت مشتاقند. الانم تا حدودى همینه، نه مستقیم و محکم شاید نباشه ولى به قول معروف سنگ اندازى کردن یا تردید نشون دادن هست، آخه اینجا تو همین ازدواجاى سنتى هم احساس نقش داره و اینجا میزان علاقه اولیه آقا سنجیده میشه. چون این علاقه در تصمیم گیرى نقش داره، حتى در ازدواجاى سنتى طرف ما. ممکنه آقایى معیارهاى دیگه رو تمام و کمال نداشته باشه ولى بخاطر شدت علاقه اى که داره بشه از بعضى از اونا گذشت چون معنى این علاقمندى تلاش براى نزدیک شدن به ایده آل ها در نظر گرفته میشه!گاهى اوقات همین سماجت و اصرار به جا و درست نظر کاملا منفى رو تغییر داده، 

، معمولا اگه قضیه جدى باشه با یک یا دوبار نه گفتن همه چى تموم نمیشه، مگه اینکه واقعا دلیل منطقى براى نه باشه، خودتون هم به این نتیجه برسید مناسب هم نیستید.

پس با توجه به عرف جایى که هستین تصمیم بگیرین.

به نظر منم تا الان شما درست عمل کردین، لزومى نیست تو جلسه اول از احساس حرف بزنین، در این مورد دوستان نظر دادن باهاشون موافقم.

الانم هنوز بهتون نه نگفتن! بهشون فرصت بدین ، با توضیحات دوستان موافقم.

اینکه الانم حال خوبى نداشته باشید قابل درکه، ولى اگه موقعیتى که توش هستین رو تحلیل کنین میتونید راه حل درست رو پیدا کنید و به احساس خوبى برسین.

اول یه بار همه چى رو مرور کنید و نکته خیلى خیلى خیلى مهمى که تو این مرحله روش تأمل کنید اینه که واقعا با خودتون فکر کنید، معیارها و منطق و البته احساستون رو در نظر بگیرید، همه این عوامل رو بذارین کنار هم. ببینید آیا واقعا فکر میکنید ایشون براى شما یه مورد ایده آل هست! آیا واقعا نمیتونین ازش بگذرین!

نمیتونم کامل با جزییات بگم دفعه دوم چطور مطرح کنید چون دقیقا شما و ایشون و خانواده ها رو نمیشناسم ولى به نظرم فکر کنید احتمال جواب منفى ایشون چى میتونه باشه؟

حتما به ایشون یه فرصت براى فکر کردن بدین، اگه رسم اینه که خانواده جواب بگیرن بذارین برعهده خانواده ولى اگه جواب نه بود و بازم رسم تکرار خواستگارى از سمت خانواده وجود داره، بازم این کار رو بذارین برعهده خانواده، اینجورى معقول تره، خانواده ضمن جویا شدن علت جواب رد میتونن بگن که از نظرشون مورد بسیار مناسبى هستند و تمایل زیادى به این وصلت دارن و...

اگه غیر از این بود یعنى نمیشه خانواده برن جلو یا رفتن ولى جواب نه بود ولى شما باز دلت راضى نشد و تمایل داشتین، اگه خودتون صلاح دونستین ازشون یه فرصت بگیرین که یه بار دیگه باهاشون صحبت کنین!

دوستمون خیلى اشاره بى جایى نکردن شاید ایشون هم فکر کنن یکى از دلایلى که ایشون رو انتخاب کردین رشته تحصیلی شون باشه، ما دخترا گاهى به ذهنمون میرسه، ثروت پدر، موقعیت اجتماعى و ... این خواستگار رو آورده اینجا یا خود من؟!

من جایه شما بودم تو این فرصت که میگرفتم سعى میکردم علت رو کشف کنم، اگه بشه مستقیم پرسید خوبه ولى معمولا نمیشه.

من جاى شما بودم معیارهاى مهم خودمو میگفتم اینکه برام ایمان، اخلاق، اعتقادات، متانت و ... مهمه، البته جورى نباشه که غلو باشه چون اونموقع به ذهنش میرسه حالا چطور شما تو این مدت کم اینهمه برداشت از شخصیت ایشون داشتین و غیر واقعى نشون میده

توضیح بدین که ایشون رو بخاطر طرز فکر، اعتقادات، ایمان، اخلاق و ... مورد بسیار مناسبى براى خودتون میدونید و نمیتونین به راحتى این انتخاب خوب رو از دست بدین و ضمن احترام کامل به نظر ایشون میخواین بدونین آیا علت جواب رد مسئله اى هست که بشه با صحبت و شناخت بیشتر یا تغییر برطرفش کرد یا نه؟!

میتونید بگین زندگى مشترک و همسر آینده چقدر براتون مهمه و چقدر تلاش خواهید کرد، ولى ضمیر " شما" رو به کار نبرین، نگین من همه کار میکنم که "شما" رو خوشبخت کنم، با ضمیر سوم شخص  صحبت کنین، بگین براى خوشبختى همسر آیندم... به نظر من اینجورى بهتره چون هم غرور خودتون حفظ میشه هم مؤدب انه تر هست، اگه " شما" بگین من برداشت میکنم با یه بار دیدن من به ظاهرم احساس پیدا کردین و دارین اینطورى میگین در واقع احساساتى و وعده وعید به نظر میرسه ولى وقتى سوم شخص هست یعنى یه برنامه هاى طولانى مدت که شما از قبل تو ذهنتون دارین یعنى یه منطق مردونه!بازم این نظر شخصى منه! هر طور خودتون صلاح میدونید!

شما در واقع حرف دل خودتون رو میزنید، از نظر شخص من این ابراز علاقه محسوب میشه،

شما با گفتن حرفاى خودتون به آرامش میرسین!

با جوابى که به شما میدن تکلیف شما خیلى روشن میشه!

چون این نکته رو هم در نظر بگیرید ایشون به نظر شما براى شما ایده آل رسیدن ولى ممکنه این نظر اشتباه باشه!

شاید شما به شناخت درستى از ایشون نرسیدید! ولى همون احساسى که دارید شما رو به ایشون مشتاق کرده! در مورد همون کششى که گفتین حرف میزنم، تا الان خیلى ایشون رو همونى که میخواستین دیدین شاید اگه بیشتر آشنا بشین متوجه یه سوء برداشت هایى بشین و شناخت درست تر شما رو متوجه این کنه که خیلى هم ایده آل شما نیستن! اینم یه احتماله، نمیتونین ردش کنین.

از طرفى اگه معیارهاى ایشون جورى باشه که شما با ایده آلان ایشون فاصله داشته باشید خود به خود خودش کمک میکنه کشش کمتر بشه، البته به نظر من.

ولى اگه اینو بفهمین که ایشون همون همسر دلخواهتون شما نبوده خیلى آرامش پیدا میکنید، به قول خودتون از این حال زار بیرون میاین.

متوجه میشین خیلى هم خبرى نبود و به عنوان تجربه بایگانیش میکنید و میرین سراغ مورد بعدى.

ولى... ولى... ولى اگه متوجه بشین علت جواب نه این بوده که به دلشون ننشستین یا علتى شبیه به این کلا نابود میشین!البته این یه احتماله، شاید خودتون ردش کنید.

اینکه ببینید معیارهاى هر دو خیلى به هم نزدیکه و خیلى براى هم مناسب هستید و ایشون همون همسر دلخواه شماست ولى مثلا از ظاهر شما خوشش نیومده واقعا براتون سنگین تموم میشه!  

حالتون از اینى که هست خیلى بدتر میشه!

البته اینم نظر شخصى منه روش فکر کنید

تصمیم با خودتونه که چقدر پیش برین و چقدر بخواین بدونین.و یا روحیاتتون چطوره، شاید راحت کنار بیاین.

یه نکته دیگه اى که به ذهن من میرسه اینه:

نمیدونم آخر و عاقبت اینا چطور میشه!

ان شاءا... خوشبخت باشید.

بعد از یه مدت حالا هر چقدر هم که دختر با اخلاق باشه مدرک و پول رو میزنه تو سر آدم میگه من پزشکم ولی تو چی...

البته شما هم تحصیلات خوبی دارید اگه پی اچ دی مثلا برق شریف باشه خوبه یکی از دوستام پزشکه و با یه پسر که شریف درس میخونه رشته برق ازدواج کرده ولی خب اطرافیانش خیلی روش تاثیر گذاشتن و هی میگن تو خیلی بالاتر از شوهرت هستی چطور اونو انتخاب کردی.

تو دانشگاه های علوم پزشکی مخصوصا دم درب دانشکده پزشکی مادرا صف کشیدن واسه خواستگاری تا یه دختر خوب پیدا کنن.

اینو که میگم در مورد همه صدق نمیکنه ولی در مورد اکثرشون صدق میکنه اونم اینکه پزشکا مخصوصا دانشجوهای پزشکی تجربه های  داشتن دوس پسر رو خیلی داشتن.

محیط کار خانمتون خیلی مهمه .

ارتباط دختر و پسر واسه دانشجوهای پزشکی و پزشکاش خیلی راحته کلا با هم راحتن تو هر موردی .

ازینا گذشته وقتی که یه دختر دیگه میتونه واست بذاره این نمیتونه یه پزشک زندگی خوبی نمیتونه داشته باشه چون مدام درگیره کاره .

این یه واقعیته.

این حرفا رو که زدم رو تو این چند سال دانشگاه دیدم که میگم 

خیلی خیلی ببخشید الان تو دانشگاه ما که دخترای پزشکی خییییلی خیییلی لاشی شدن .بازم ببخشید .

ادم اینا رو میبینه نا امید میشه .

از همه بدتر دلش به حال مادرا  و پسرایی میسوزه که پسره یه کار داره با یه ارشد یا پی اچ دی و دنبال پزشکه.

ببینید فکر نکنید جواب - دادن برای خانواده دختر راحته ، اونهام زمان گذاشتن ،احساسشون رو گذاشتن، به امیدی رفتن جلو ،اما خوب ،به هر دلیلی به ثمر نشسته ،اونام درگیری ذهنی دارن 

برای خودما که خیلی ناراحت کننده هست ،حتی مادرم سردرد میگیره ،صرفا بخاطر اثرش رو پسر و خانوادش ،ماهم نمی خوایم دل کسی رو بشکنیم .

حتی مادرم جواب نه رو که میده مثه اینکه به خودش جواب نه دادن .

فکر نکنید فقط شما پسرها تو این شرایط هستید اینا دو طرفه هست .

نظراتى داده بودن که نخواستم جواب بدم، چون ممکن بود خداى نکرده بحث این پست هم به حاشیه کشیده بشه و سوال کننده محترم نه تنها سودى نبرن بلکه آزرده خاطر هم بشن، که آقاى محمد ٢٨ خیلى خوب در این مورد گفتن

.... من اصلا مشاهدات شما رو رد نمیکنم ولى مشاهدات من کاملا عکس هست! اتفاقا دیشب تعداد از دوستام رو که واقعا باهاشون نزدیک هستم و میشه گفت از زندگیشون خبر دارم رو مرور کردم! چقدر تنوع! 

خانوما پزشک

آقایون: مهندس برق، کامپیوتر، عمران، مکانیک، حقوق ، مدیریت ( همگى در مقاطع مختلف، البته اکثرا ارشد)

و پزشک و دندونپزشک!

همگى این زوجها رو از نزدیک باهاشون آشنا هستم! و میدونم در نظر گرفتن صرف رشته تحصیلى واقعا بى معنى هست! همه بر اساس معیارهاى دیگه اى انتخاب کردن و همگى شکر خدا از زندگیهاتون راضى هستند

در مورد اونایى که دورا دور میشناسم و از زندگیشون نمیدونم هیچ نظرى ندارم.

به شما هم توصیه میکنم، خواهرانه کمى در نظر گذاشتن دقت کنید، شاید براى شخص من یا شما خیلى مهم نباشه و راحت حرفا مون رو بزنیم ولى براى کسى که بخاطر تردید و براى گرفتن تصمیم درست خواسته از مشورت با بقیه استفاده کنه، تک تک کلمات و حرفایى که میزنیم بار معنایى خاصى دارن. 

جورى حرف بزنیم که میپسندیم با خودمون همونطور حرف بزنن. مسلما شما نیتتون خیر خواهى هست و میخواین کمک کنین ولى گاهى ناخواسته ممکنه تاثیر منفى بذاریم.

من به عنوان یه پزشک هیچ وقت در خودم یا اطرافیانم یا همکاراى دیگه این توصیفاتى که شما به کار بردى رو ندیدم! نمیدونم دانشجوى کدوم دانشگاه هستین، من ٣-٤ سال هست فارغ التحصیل شدم پس به خودم اجازه نمیدم بگم شما درست نمیگى، خدا بهتر میدونه

ولى اصلا به خودم اجازه نمیدم در مورد سوال کننده محترم اون توصیفى که کردین رو حتى تو ذهنم تصور کنم.

آقاى محمد ٢٨ : ممنون از لطفتون، شاید اگه به نظرتون اینطور رسیده بخاطر سنم باشه! ٣١ سال،  هر چند در حد سنم تجربه و علم ندارم، من خیلى خوشحال میشم بقیه اشکالات نظرهایى که میذاریم رو بگن، چون هم به سوال کننده کمک میشه که خداى نکرده نظر اشتباه ما براشون مشکلى ایجاد نکنه، هم دیدگاه هاى غلط خودمون اصلاح میشه.

البته من متاسفانه خیلى حرف میزنم دوستان تمایلى به خوندن نظرات طولانى ندارن!

سوال کننده محترم:

برادر خوبم، فکر کنم سوال رو زمانى گذاشتین که یه مقدار هنوز تو بهت بودین! اولین تجربه جدى سخته، ولى خوب ظاهرا تا زمانى که نوبت گذاشتن سوالتون برسه شکر خدا ذهنتون جمع و جور شده و از اون آشفتگى در اومدین.

لحن کلامتون یه مقدار تغییر کرده، به هر حال شما خودتون بهتر از هر کس دیگه اى خودتون رو میشناسین و قطعا بهترین تصمیم همون تصمیمى هست که خودتون میگیرین فقط نکته اى که به ذهن من میرسه اینکه کلا تحت تاثیر احساسات به تنهایى نباشید، چه احساس جاذبه، چه احساس دافعه.

شاید الان به ثبات فکرى رسیدین و به این نتیجه رسیدین که ایشون واقعا مورد خیلى مناسبى براى شما نیستن که بخواین اصرار کنین،

ولى به نظر من این احتمال وجود داره که شما الان تحت تاثیر احساس غرور یا... دافعه پیدا کردین.

نمیدونم شما آقایون چقدر میتونید خانوما رو درک کنید، ولى جواب دادن خیلى خیلى سخته! همون نه هم سخته!

من که تا حالا نتونستم به کسى جواب بله بدم!

خواهش میکنم جواب رد رو اینطور تفسیر نکنید.

شما الان در جایگاهى هستین که خودتون رو میشناسین و باور دارین و به نظر میرسه توقع دارین که خانوم یا خانوادش بعد از چند جلسه صحبت و مقدارى هم تحقیق شما رو تا حد زیادى بشناسن و باور کنن، پس الان اگه ایشون بعد از فهمیدن این همه کمالات و مردونگى شما به شما جواب رد بده معنیش این بوده که قدر شما رو ندونسته! نفهمیده شما چقدر خوبین و داره چه اشتباهى میکنه؟

نه اصلا اینطور برداشت نکنین، شما رو شناختن، حرفاتون رو قبول کردن ولى باور کردن و یقین کردن یه مرحله فراتر از این هست! خیلى سخته و به زمان نیاز داره به رفت و آمد بیشتر و ....

و اصلا به معناى ضعف شخصیت نیست. 

این در حالتى هست که با معیارها متناسب هست، اگه نباشه که خوب علت تردید عدم تطابق معیارهاست.

این قسمت رو من کاش دوستان نظر بدن،

من فکر میکنم تقسیم کردن زمان ناز کردن به قبل یا بعد از ازدواج درست نیست، شاید شما خانوما و ویژگى هاى فطرى اونا رو نمیشناسین. در این زمینه اطلاعات بیشترى نیاز هست.

امیدوارم که منطقى تصمیم بگیرید و همین منطق جایگاه احساس و اهمیت اون رو مشخص کرده، این دو اصلا در تضاد با هم نیستن، فقط باید مدیریت بشن، که شکر خدا شما هستین.

به نظر شخص من بهتره برخوردتون در مقابل جواب نه و تردید فرق کنه، البته من اینو بر اساس عرف جایى که هستم میگم، ما اینجا براى نه تعارف نداریم، نه ما زمانى که تو رو دربایستى گیر میکنیم بهانه هایى مثل با فامیل ازدواج نمیکنم، قصد ازدواج ندارم و ... هست و نیاز به زمان بیشتر و شناخت بیشتر یعنى دارن خیلى جدى در موردش فکر میکنن و گاهى که براشون میزان علاقمندى طرف مهمه میخوان میزان علاقه شما رو بسنجند، همین مسئله براى شخص من - به عنوان مثال - مهمه! 

تو نظر قبلى مفصل براتون نوشتم، علاقه فرد معیار مهمى هست، در حدى که باهاش میشه از بعضى نکات گذشت، مثلا من که حاضر نبودم براى زندگى برم یه شهر دیگه این علاقه باعث میشه اینو ندیده بگیرم، بگم عیب نداره مهم اینه که ایشون منو میخواد! دیگه بستگى به شدت علاقه و شدت اهمیت اون موارد داره!

برادر خوبم شما هم تو این فاصله بیشتر فکر کن و با خودت رو راست باش، بازم میگم دوباره همه مطلب رو از اول مرور کن، به دلت هم رجوع کن، اگه واقعا از هر نظر خوب بود و واقعا پسندیدى، بهش علاقه هم دارى مى ارزه بیشتر پیگیرى کنى. حداقل با یه بار صحبت بیشتر تنها کمکى که به خودت کردى بالا بردن تجربت هست.

میتونى متوجه بشى چقدر اون احساس جلسه اول مهمه! یا واقعا علت اون پسند اولیه چى بوده، من وقتى به اینطور رفتاراى خودم فکر میکنم خودمو میشناسم، شخصیت خودم دستم میاد.

به هر حال انشاءا... بهترین تصمیم رو بگیرین.

به نارنجى عزیز: چشم، سعیم رو میکنم، خیلى دوست داشتم وقتى باهام مخالفین بگین، دوست دارم اشتباهاتم رو اصلاح کنم، ولى ممکنه کمکى به سوال کننده نکنه و حق ایشون ضایع بشه!