خانواده برتر

من از یه خانواده متوسط رو به پایین,پدر کارگرن,تو خانواده ام و اقوام نزدیک از همه شغل و حرفه ای هستن, تحصیلاتم  ارشد یه رشته خوب دانشگاه خوب, اعتقادات مذهبیم مثله همه بچه های مردم!! اینها رو گفتم چون به نظرم هر کدوم از شرایطی و موقعیت هایی که دختر باهاش بزرگ شده, تو تصمیمش اثر داره.به نظر من اهل کار باشه, نوع کار در حد حلال بودن کافیه . تا جایی هم که میدونم  دوست داشتن آقایون اینجا معلوم بشه که طرف تمام تلاشش رو بکنه که زندگیش رو تامین کنه. نوع شغل که خب وضعیت جامعه خیلی برای کارهای دولتی و اداری فراهم نیست.در حدی که بشه به جربزه کاریش اعتماد کرد کافیه. انسان راکدی نباشه.در مورد درآمد, انصافا اگه دانشجو باشه یا سرباز, شرایط فرق می کنه. اما برا کسی که نه دنبال تحصیلش رفته باشه نه دنبال سربازی یا اینکه این دو رو تموم کرده,بنظرم میتونه در حد قانون کار درآمد داشته باشه و شدنیه و این انتظار زیادی نیست. اخلاق مهم تره، مغرور نباشه نسبت به موقعیتش چه نحصیلی چه مالی, گاها موردایی که پیش اومده که مدیر شرکت بودن  و یا درجه بالایی تو کارشون داشتن ... ولی  خودم و دو تا از دوستان هم ردیفم تا بحال یه همچین موردایی رو مناسب زندگی ندیدیم و اتفاقا موردها از خانواده ها ی فوق پولدار بودن!! این فقط نظر یکی از دختران این سرزمینه .

سلام.

نمیگم درآمد مهم نیست اماخیلی مهمتر ازون هنر خرج کردنه.

یکی ماهی سه تومن درآمد داره بازم زندگیش می لنگه ولی یکی دیگه با یک تومن پادشاهی! میکنه.(نه به معنای ولخرجی بلکه منظورم اینه که آدم طوری برنامه ریزی کنه که نخواد به کسی محتاج بشه)

صرفه جوئی و قناعت و ذهن خلاق و اقتصادی داشتن سرمایه ی بزرگیه .من اینا رو از همسر آیندم میخوام.واقعا همچین پسری پیدا میشه؟

زندگی آنچنانی و مرفه نمیشه شروع کرد اما اگه دختر کمی(تنها کمی)صبور و قانع باشه و خودی که هستی رو بیشتر از جیبت دوست داشته باشه بدون ترس زندگیت رو شروع کن. خدا هم گفته بخاطر ترس از مخارج از ازدواج دست نکشید و نهی شده به شدت. زندگی هم قرار نیس همیشه خوشی باشه.یه جاهایی زن باید با مرد بسازه و یه جاهایی مرد با زن. من که فکر نمیکنم مانعی برای ازدواج شما وجود داشته باشه.کسی هم که شما رو انتخاب میکنه میتونی مطمئن باشی بخاطر درآمد چند میلیونیت نمیخوادت.بخاطر تفکر و عشقیه که بهتون داره.

این یه مزیته.نه؟