خانواده برتر

سلام.ما (خانواده دختر) بعد ۶ ماه مکالمه و رفت امد جواب دادیم و اجازه دادیم بیان برای تعیین تاریخ عقد. اونا زیر ۳ماه میخواستند همه چیز را تموم کنند! ما گفتیم زوده.  به ما احترام گذاشتند و صبر به خرج دادند. اگر هنوز به جواب و اطمینان نرسیده بودیم باز هم دوره آشنایی را ادامه میدادیم. هیچ ترسی از پا پس کشیدنشونم نداشتیم چون کسی که صبر بخرج نمیده یعنی قدرت را نمیدونه. 

سلام

برای آشنایی نیاز به ۶تا ۹ماه و حداقل       ۵۰۰(پانصد) ساعت گفتگو هست

(دکترهلاکویی) 

دررابطه باخانواده من خودم که مجردم اما خواهرم کمتر از یک ماه حدودا۱۸ روز زمان اشنایی داشتند و بعد عقد !! (خانواده داماد گفتن ما دشمن داریم واگر زیاد طول بکشه نامزدی و اشنایی دشمنانشون نمیزارن این ازدواج سربگیره :|و خانواده منم با نهایت سادگی پذیرفتن که یه ازدواج کاملا ناموفق هست بااینکه هنوزم دارن ادامه میدن ! بخاطر بچه. حدودا ۱۲سال پیش عقد کردن 

(ازدواج کاملا سنتی)

برادربزرگم دوسال و نیم  **** **** بعد خاستگاری ۶_۷ماه رفت و امد و بعد ۳ماه نامزدی و نهایتا عقد الان تقریبا میشه گفت زندگی موفقی دارن (هرچند تفاهم صددرصد بعید میدونم هیچ زوجی داشته باشند) والبته بنطرم زمان آشناییشون دیگه خیلی زیادطول کشید

برادر بعدی هم متاسفانه باوجود تجربه ازدواج اشتباه خواهرم درحدود یک ماه بعد از دیدن دختر خانم عقد کردن که به اصرار خانواده دختر بود که ما رسم نداریم رفت و امد کنیم/: و تعصبی بودن پدر حانواده را بهانه کردن که بعدا متوجه شدیم پدرایشون درواقع کاره ای نیست ! و هرچه من و  خانوادم به داداشم گفتیم این ازدواج اشتباهه گوش نکرد و الان تقریبا ناموفقه ولی همچنان ادامه میدن و بچه دارم شدن(معرف ازدواجشون برادر دختر بودن درواقع نه سنتی بود نه دوستی)

نتیجه ای که من از ازدواج خواهر برادرام و همچنین دوستان و آشنایان به دست اوردم: ازدواج کاملا سنتی و بدون کوچک ترین شناخت قبلی که یهو خانواده پسر پاشن بیان منزل دختر و خیلی سریع و صرفا یه تحقیق درباره دختر یا پسرو بعد عقد اشتباهه

ازدواجی ام که قرار باشه زمان اشنایی ** ***** ** **** ***** بیشتر از یکسال نهایت دوسال (منوط به یکسری شرایط خاص مثل سربازی اقا پسر یا مهیا شدن حداقل شرایط ازدواج برای دختر یاپسر)کاملا اشتباهه

فکر میکنم حداقل ۶ماه و حداکثر دوسال برای اشنایی لازم و کافیه ** ***** چه معرف هرچند بنده برای خودم ازدواج از طریق معرفی رو نمیپسندم اما به معنای اشتباه بودنش نیست من دوست ندارم

وخانواده هایی که از آشنایی و رفت و امد دختر خانم و اقاپسر امتناع میکنند ومیخوان هرچه سریعتر عقد کنند باهربهانه ای اعم از اینکه ما رسم نداریم پدر تعصبی هست یا دشمن داریم و یا... وصلت باهاشون اشتباهه چون ادم اگه ریگی به کفشش نباشه از رفت وامد و اشنایی ابایی نداره نهایتا نزارن بقیه متوجه بشن فقط خانواده دختر و پسر بدونن چون کسانی که اجازه آشنایی نمیدن بعدا مشخص میشه فرزندشون یا اعتیاد داره یا بددهن و بداخلاق یا تنبله یا اعتقاداتش اونطور که گفته نیست و هزاران مشکل دیگر

به امید روزی که همه جوانان بتونند عاقلانه و درست ازدواج کنند و خوشبخت بشند که اگر خانواده درست بشه خیلی از مشکلات قابل حل هست

3 ماه هم بنظر من "کافی" نیست.3 ماه واسه کسانی مناسبه که فامیل نزدیک باشن و تا حد زیادی نسبت به هم شناخت داشته باشن حالا طی اون سه ماه نسبت به علایق هم ریز بشن و برای مسائلی به تفاهم برسن.

سلام 

هرکی یجوره خب

و بستگی به شهر و منطقه و رسومات و این جور چیزا هم داره 

والا من هنو هیچی

ولی

برا یکی از داداشام ۸ ماه طول کشید

برا خواهرم ۲ماه 

و

برا یکی از دخترخالم ۱۵ روز   

مدت شناخت آدما بستگی به خیلی چیزها داره ، من خودم شاید تو کمتر از ۲ ماه بتونم یک فرد رو بشناسم، با نظرم اگه تو جلسات خواستگاری و آشنایی به جای حرف زدن درباره مسائل حاشیه ای و بی ربط درباره خود طرفین و خانواده ها و عقاید و افکار و ... صحبت بشه دیگه نیازی نیست حتما مدت طولانی خواستگاری و آشنایی طول بکشه، و البته گاهی دو جلسه مشاوره پیش یک مشاور ماهر و خداترس و با وجدان از یک ماه صحبت و .. تاثیرگذار تره 

سلام 

این مسئله موردیه و نمیشه قانون کلی مطرح کرد 

چون کم و کیف رابطه و رفت و آمد خانواده ها سطح ارتباط و ... تاثیر میذاره تو زمان 

فقط چیزی رو که میشه کلی گفت اینه که بله قبل از ازدواج نیاز به یک دوره آشنایی هست. این دوره شامل هم خود دختر و پسر میشه هم شامل خانواده ها. 

در مورد سوالتون من اطرافم همه مدل دیدم. 

در مورد صحبت اون دوستی هم که گفتن بعضی خانواده ها اجازه رفت و آمد نمیدن میگن پدر خانواده تعصبیه یا خانواده یکی از طرفین میگن ما دشمن داریم و ...

واقعا این چیزا تو جامعه ما هست من زیاد دیدم پسری یا دختری تو همین دوره آشنایی بودن بعد یک نفر که با این خانواده دشمنی داشته رفته به طرف مقابل بدگویی کرده و خب اونا هم ترسیدن و پا پس کشیدن. حرکت زشتیه ولی تو جامعه ما هست واقعا .

در مورد سختگیری و تعصبی بودن بعضی خانواده ها هم واقعا این موردم هست و بنظرم نبابد دختر یا پسری که تو این خانواده هست بخصوص دخترها چوب این رفتارها رو بخورن. میشه یه سری تدابیری اندیشید برای مرتفع کردن این مسائل اما اینکه کلا قید ازدواج با این افراد رو بزنیم اشتباهه تقصیر اون دختر/پسر چیه. 

سلام 

من خودم تازه رفتیم فقط منتظر جوابیم دارن خانواده دختر تحقیقات میکنن منتظریم اگه جوابشون منفیه بریم سراغ کیس بعدی 

اصلا باورم نمیشه یکدفعه ای شد  میدونین چون مادرم هی میگفت منم یبار بهش گفتم یه دختر خوب برام پیدا کن حالا هم سریع پیدا کرد خودش گفت که طول میکشه خخخخخ ولی سریع دست بکار شد دختره رو وقتی دیدم عالی بود حالا نمیدونم نظرش درمورد من چیه اگه قبول کنه دختره و خانوادش که دختره میشه بهترین اتفاق زندگیم اگرم نه میریم سراغ کیس بعدی 

موفق باشید 

عرض کردم که اگر دشمن دارن خوب نگزارند بقیه متوجه بشن برای دخترشون خاستگار اومده یا پسرشون رفته خاستگاری و وارد آشنایی شدن که اگر دشمن دارند براشون مشکل ایجاد نکنه. 

وبه نظرم تعصبی بودن (تعصب نه غیرت؛ 

تعصب یک حالت افراط گونه ای هست)مختص زمانه امروز نیست اینو همه میدونیم  و یک چیز آسیب زا هست پس باید این اخلاقو کنار بزارند میدونم ک دختر همچین خانواده ای تقصیر نداره اما خب بدون اشنایی ک ازدواجِ سالم امکان نداره بهتره از کسی که با پدرشون راحته بخوان باهاشون صحبت کنه که متعادل رفتار کنند و با آشنایی موافقت کنند

سلام

به نظرم باید در مورد ازدواج با دختر یا پسر خانواده هایی که صرفا با بدگوئی یه نفر از ازدواج منصرف میشن شک و تردید کرد. صرفا با حرف یه نفر یا چند نفر که نمیشه برای ازدواج تصمیم گرفت. اگر این افرادی که بدگوئی میکنن اولا خودشون افراد صادق و با وجدانی هستن و ثانیا دلایل و مدارک محکمی دارن و خودتون هم در رفت و امد و گفتگو براتون اثبات شد میتونید از ازدواج منصرف بشید.

مواردی هم هست که متاسفانه خانواده ها افرادی که قراره خانواده مقابل از اونها تحقیق کنن رو با پول میخرن، شایدم بعضی افراد بخاطر دوستی یا ترحم و دلسوزی یا حتی ترس مشکلات حاد اون پسر یا دختر یا خانواده هاشون رو کتمان کنن. پس به صرف خوش گوئی یا بدگوئی بعضی افراد نمیشه در مورد ازدواج تصمیم گرفت.

در ضمن منظور من از مشکلات پسر یا دختر موارد حاد هست مثل اعتیاد، روابط آزاد/موقت، خلافکار و شرور بودن، عصبی و بددهن و پرخاشگر و بی ادب بودن یا دست بزن داشتن، مشکلات روانی یا شخصیتی شدید مثل پارانوئید، اهل کار و مسئولیت پذیر نبودن، وابستگی زیاد به خانواده و نداشتن قدرت تصمیم گیری و...

و گرنه فکر نمیکنم هیچ دختر و پسر و خانواده ایده آل و بی نقصی وجود داشته باشه.

خطاب به شخصی که صحبت از دوستی قبل ازدواج کرده بودن باید بگم اولا روابط خارج از ازدواج و اصطلاحا روابط نامشروع مخالف آیات قرآن و سخنان اهل بیت و در نتیجه مخالف دستور خدا هستن ، قرآن صراحتا میگه لا تقربوا الزنا یعنی جتی نزدیک روابط نامشروع و خارج از ازدواج نشید و دوما از لحاظ منطقی اگه دختر و پسر قبل از ازدواج باهم دوست شدن خب طبیعتا احتمال زیاد یکی از طرفین یا هردو به هم علاقه مند و وابسته میشن حالا اگه خانواده ها مخالف ازدواج این دو باشن و باهم نسازن اون موقع دختر و پسر میخوان چیکار کنن؟ نتیجه اش میشه شکست عشقی و افسردگی و ... ؛ حالا تنوع طلبی و میل به هرزگی که تو روابط خارج از ازدواج بوجود میاد بماند