خانواده برتر

سلام به همه 

لطفا سریعتر به یک مشاور مراجعه کنید چون تعریفات ذهنی شما از تفاهم داشتن خیلی ماورایی هست.

و اینکه تنها تشابهتون اعتقاداتتون بده،یعنی تو بقیه صحبت ها اختلاف داشتید؟؟؟

یا منظورتون همون شرایط خانواده هست؟؟؟

این که گذشت،برای دفعه بعد دهتا اولویت بگذار مثلا،ببین داره یا نه.

اگر داشت باهاش قرار بعدی رو بگذار و زیر نظر مشاور پیش برو.

موفق باشید.

ربطی به گناه هم نداره😑

نمیدونم 

معمولا تصمیمات بعد چند سال مشخص میشن درست بود یا غلط! 

خیلیا مثل شما اومدن بعد ده سال اینجا پست گذاشتن و مابین حرفاشون مشخص بود تو سن پایین تر یکی رو رد کردن حالا ک بالا پایین میکنن میبینن اشتباه محاسباتی بود!  

حالا اگه خاستگار بهتر گیرت بیاد این رد کردنت میشه نکته مثبت! گیرت نیاد میشه منفی! همه چی نسبی هست چیز مطلقی نداریم

چه ربطی داره آخه عزیز من؟ فکر کردی اگه تک فرزند یا دو تا یا سه تا باشن دیگه کسی دخالت نمیکنه؟ اصلا ربطی به جمعیتشون نداره بستگی به شخصیت اون فرد داره که دهن بین و وابسته نباشه.

حالا دیگه گذشته فکر نکن بهش.

سلام توضیحات شما در مورد خصوصیات خودتون و خانوادتون و اون آقا و خانوادش بسیار مختصر و ناکافی بود. اما اگر صرفا به دلیل پر جمعیت بودن و ترس از دخالت نپذیرفتین که بسیار عمل بچگانه ای رو مرتکب شدید. چراکه تعداد جمعیت لزوما ربطی به میزان دخالت نداره و شما ممکنه حتی با ورود به یک خانواده کم جمعیت هم این مشکل رو داشته باشید. توصیه من اینه که در امر ازدواج تعمق بیشتری داشته باشید و خیلی بالغانه تر و همه جانبه تر، موارد رو در نظر بگیرید.

اگه قضاوت نکنی چطور از خودت مراقبت کنی اخه؟

وقتی ادم معاشرتی ای هستی باید با مثل خودت باشی

مامانا اشتباهی دلشون برای همه میسوزه.

تو انتخاب درستی کردی به نظرم

نگران نباش

البته بزرگوار نمیشه گفت جمعیت خانواده همسر باعث دخالت میشه اونقدر خانواده ها بودنکم جمعیت ولی دخالتهای بی اندازه داشتن وبر عکس پرجمعیت بوده که بهترین رفتارها رو داشتن 

البته اگه از مهمونی رفت امد با خانواده پر جمعیت ناراضی باشید اون یه بحث دیگه است 

کار درستی کردی هم پرجمعیت بود هم شما بالاتر بودین چطور طرف مقابل دنبال کیس های بهتر از شرایط خودش اونوقت شما یکی در حد خودت بخوای میشه قضاوت؟

واسه شما تحمل شلوغی و معاشرت زیاد سخت میشد اگه خودت درگیر دلسوزی بی جای مامانت نکن

بله اشتباه کردی اخه اینم شد دلیل ؟ مگه پر جمعیت بودن یا کم جمعیت بودن خانواده یه نفر دس خودش بوده که بابتش رد بشه یا پذیرفته شه حالام بهش فکر نکن گذشته بوده تموم شده رفته خواستگارای بدیو دریاب .

من 29 سالمه و کارشناسی ارشد دارم و یک شغل معمولی با درامد 6 تومن. ایشون نمیتونم بگم شغلشون چیه ولی حدود 8 اینا درامد دارن. من حقیقتش دوست ندارم بعد ازدواج کار کتم و از طرفی 8 تومن رو ناکافی می دونم.

تحصیلات ایشون کارشناسی بود. من دوست دارم دکترا بگیرم. و مشغول راه اندازی یک شغل دیگه هم هستم که مال خودمه. کلا دوست دارم خودم رییس خودم باشم.

حالا بگذریم.

تفاوت نسل ها بین دو خانواده زیاده و اساسا شکل تربیت تو خانواده کم جمعیت با پرجمعیت فرق داره.

منم حقیقتن ترسیدم و از اینکه بخوام با 5 تا جاری روبه رو بشم خیلی میترسم. کلا ادم درون گرایی هستم و از معاشرت بدم میاد.

وضع مالی ما خیلی بهتر از ایشونه و خونه هم فکر کنم نداشتن.

خواستگارای قبلی بهتر بودن.

منم الان نزدیک به 30 هستم و خانواده به خاطر سنم نگران هستن.

الان شما از کجا فهمیدی ایشون کار درستی کرده که به این راحتی تأییدشون میکنی؟

آخه ترس از دخالت فقط به دلیل جمعیت یک خانواده اونم وقتی که حتی ایشون به خودش زحمت نداده اون آدمارو بشناسه، کار درست و منطقی ای به حساب میاد از نظر شما؟

واقعا بعضی از دختر ها تا وقتی خواستگاری داشته باشن قدرش رو نمیدونن. وقتی هم که سنشون بالاتر میره و هنوز مجرد موندن، میان توی همین وبلاگ و از اینکه سخت گیری بیش از حد داشتن و عجولانه رفتار کردن ابراز پشیمونی میکنن.

الان ایشون اومده اینجا تا راهنمایی درست بگیره و دفعه های بعدی مرتکب اشتباه و قضاوت زود هنگام نشه. بله قضاوت و تصمیم گیری نیازه اما به وقت خودش. اما نه ندیده و نشناخته!!!

پس با چنین نظراتی بدتر گمراهشون نکنید.

 بلاخره  رفت آمد زیاده یک مهمونی بخوای بدی پدرت درمیاد 

کلا سخته  دائم باید دنبال راضی کردن همشون باشی عقد عروسی های بچه هاشون اوه کلی رفت آمد باید بکنید 

به نظر من خوب کردی باید با خانواده ای ازدواج کنی که حداقل 3 تا بچه بیشتر نداشته باشن

شما چن سالتونه و تا چه مقطعی درس خوندی؟

 و اون آقا چن سالشون بود و تا چه مقطعی درس خوندن؟

ببین وقتی شما همچین فرصتی دارید و یه نفر به خاستگاری شما میاد، حتما قبلش مطالعه داشته باشید و کلیپ های رواشناسی مربوط به ازدواج نگاه کنید. ملاکاتون رو مشخص کنید و از همه مهمتر از مشورت خانوادتون هم بهره ببرید و هیچ وقت در همون جلسه خاستگاری جواب رد ندید و حداقل چن روز فکر کنید و بعد جواب نهایی رو با همفکری و مشورت پدرو مادرتون بدین. 

بحث دیدو بازدید رو میشد از خود آقا هم پرسید و چه بسا  خیلیی از افرادی که در خانواده پر جمعیت هستن ممکنه خیلی هم درون گرا باشن  و در اینجا حق با خانوادتونه که احساسی تصمیم گرفتید ولی خیالت راحت گناهی مرتبک نشدی خخخخ اینده خودته و اینجا هیچ کس نمیتونه به خاطر قبول یا رد یه شخص خاص شما رو گناهکار بدونه 

تموم شد و رفت. شمایی که خودتم نه بلکه خانوادت به خاطر سنت نگران ازدواجت هستن ازدواج نکنی بهتره.

ازدواج نکن خواهشا که یکی دیگه رو هم بدبخت نکنی. آخه یه نگاه به کامنت خودت بنداز شما. جز تعریف از خودت و توقع بالات چیز دیگه ای هم گفتی؟؟ اگر اون درآمد برات کمه چرا خودت هم کار نکنی بعد از ازدواج؟ دوست داری همه چیزو رو آماده بذارن جلوت؟

من نمیدونم بعضیا هدفشون از طرح سوال در اینجا چیه؟ برو خانم وقت ملت رو نگیر. *** *** ** *** ****** **** ** ****** ****** **. یه تجدید نظری رو افکارت داشته باش از من می شنوی!

به سوال کننده

یه بحثی مطرح کردی درمورد اینکه خانوادت به خاطر سنت تحت فشارت گذاشتن که ازدواج کنی، حقیقتش اینه  که وقتی از سی رد بشی یه احساسی درت به وجود میاد که حس میکنی خیلی دیر شده، اعتماد به نفست کم میشه و حتی این فکر به ذهنت میرسه که برای فرار ازین فشار روحی، سریع با یکی اشنا بشی که به دنبالش سریع هم پشیمون میشی و تحلیل های مختلفی به ذهنت میرسه و اون رو رابطه را سریع کات میکنی و دقیقا مقایسه با خاستگارهای قبلیت پیش میاد و از همه بدتر مقایسه با همسران کسانی که در خانواده ازدواج کردن و میخای از اون ها کمتر نباشی...

من حس میکنم شما تو دام سن گرفتار شدی و اگر خودتو ازش آزاد نکنی همچنان تورو اسیر میکنه و عین زنجیر دستو پاتو میبنده چون به دنبال انتخاب سریع هستی که به دنبالش پشیمونی و سریع پاسخ منفی میدی...

الان تحیلی که در رابطه بااون پسر داشتی  مثله تحلیل دخترای کم سن و سال  بود  چرا که باید با طرف مقابلت صحبت کنی. و حتی نظرات خودتو با اون درمیون بزاری شاید با ادامه تحصیل شما مشکلی نداشته باشه و  چه بسا مشوق شما و عامل پیشرفتتون میشد... تا صحبت نکنی و حرفای طرف مقابلتو خوب گوش ندادی سریع تصمیم نگیر. 

چون گفتید درونگرا هستید ، پس بهترین کارو کردید

یه مقدار روحیه بجوش تر و منعطف تری میخواد. به هر حال هر آدمی اخلاق و رفتار خودشو داره و تعداد که بیشتر میشه باید یه طوری رفتار کرد که حساسیتی به وجود نیاد ولی بهتر بود شما با خود اقا صحبت میکردین چون اصل کار ایشونه 

به نظر من اشتباه کردید اتفاقا وقتی خانواده پر جمعیت باشند روی یک فرزند زوم نمیکنند و اینجور افراد لوس و بی دست و پا بار نمی آیند.

خانواده های پرجمعیتی که من در اطرافم دیدم خیلی بیشتر اهل زندگی اند اما در خانواده های کم جمعیت چون خیلی به فرزندان بها داده میشود معمولا لوس هستند و طاقت سختی و مشکل ندارند مسلما دخالت ها هم بیشتره

اما با توجه به اینکه گفتید اهل معاشرت نیستید قابل توجیه هست در صورتیکه خانواده پر رفت و آمدی بودند چون پرجمعیت بودن دلیل قطعی رفت و آمد زیاد داشتن نیست

دوست من که به تازگی ازدواج کرده از همین الان نگرانه که همسرش را برای عید دیدنی کجا ببرد چون 6 تا خواهر و برادرند اما عیدها هم منزل هم نمیروند و اصلا پذیرای هم نیستند شاید سالی دو بار تلفنی در ارتباط باشند بنده خدا ناراحته چطور با همسرش این مسئله را مطرح کند.

شما کاری رو کردی که تقریبا همه افراد جامعه انجام میدن به جز درصدِ خیلی کمی. 

تعجبه برام که اینجا برخی از نظردهندگان جوری تِز میدن که انگار جایی جز ایران هستن. 

بعضی وقتها که نظراتو میخونم میگم ماها که هویت افراد رو نمیدونیم. اما دوس دارم تک تک این بچه‌ها که لطف میکنن اینجا پیام مینویسن، روزی صادقانه بعدِ ازدواجشون بیان بگن به چندتا از حرفای خودشون که تو این سایت زدن عمل کردن. 

خانم، من به درست و غلط کار شما، کاری ندارم اما چیزی که تو جامعه میبینیم معمولا شبیه همین رفتار شماست. یعنی طرف بخاطر جمعیت زیاد، مرگ پدر یا مادر، طلاق والدین، بیماری مثل سرطلان داشتن پدر یا مادر و اعضای خانواده ، معلولیت یکی از اعضای خانوادش و.... جواب منفی میگیره.

تو حرفاتون از شخصیت اقا چیزی نگفتید

شما با موقعیت خواستگارهاتون ازدواج میکنید، نه خودشون.

پس چرا سوال میکنید؟

موقعیت رو نپسندید و تمام. 

تناقضی هم تو حرفاتون بود، دارین کار خودتونو راه میندارین و دوست ندارید هم سرکار برین!

من فکر میکنم دنبال توجیه هستین، چون دلایلتون محکم نیست برای خودتون

دخالت رو یک نفر هم میتونه داشته باشه...

ربطی به جمعیت نداره

شغل فعلیم طوریه که باید تمام تمرکزم 6 ساعت رو کارم باشم. وقتی کارآفرین بشم، نیروهای کار و کارمندا میان کارو انجام میدن. و کار من کمتر میشه و حالت نظارت پیدا می کنه.

چون بعد ازدواج، بچه و آشپزی و کار خونه و اینا هست من چجوری به همه کار برسم.

مشکل اصلی من اینه مادر میگن که نباید پای تلفن رد کنیم، باید بیان خونه صحبت کنیم و اون موقع بگو نپسندیدم.

حالا حرف من اینه اگه با گل و شیرینی بیان خونه نه بشنون بدتر نیست؟؟ 

سلام وقت بخیر 

 به نظرم برعکس چیزی گفتید در خانواده پر جمعیت دخالت خانواده ها کم تر باشه  تا خانواده های کم جمعیت و طبق مشاهدات اتفاقا خانواده های تک پسر یا دختر هستند خانواده بیشترین دخالت  دارند .

( البته به خانواده  و فرهنگ ها مربوطه )

 شما بیشتر  از ترس اینکه خودتان  درونگرا هستید و مجبور بشوید که در این خانواده پر جمعیت رفت و آمد کنید جواب منفی دادید .

و سوالی که دارم آیا با ایشان ملاقات کردید و از خودشان پرسیدید؟

یا صرفا به دلیل اینکه خانواده پر جمعیت دارند رد کردید.

 بعضی خانواده پرجمعیت هستند  ولی رفت و امد در خانواده ها کمه .

 بعضی هام تعدادشون کمه ولی همش از این مهمونی به ان مهمونی اند .

 جمعیت به نظرم ملاک نیست 😊

زیاد بنده خدا رو ب خاطر حرف پ جمعیت بودنش دارین متهم میکنین 

کاملا حق داره

مایی که ماهی یه بارسهله دو ماه یه بارم مهمون نداریم تو خونمون معلومه بریم تو خانواده ای که هفته ای چند بار جمع میشن اونم نه یکی دو نفر چهار پنج خانواده ک بچه هرکدوم سن بالا هستن! تو دعوت ها مراسم ها واقعا کار سختی در پیش هست و مطمئنن خوبیت نداره طرف مقابلمون و مجبور ب کم کردن رابطع کنیم بهتره از همون اول تجدید نظر بشه تو وصلت

این نظر اخر سوال کننده خیلی جالب بود

ایشون دختر هستن

۳۰ سال سن دارن

ارزوی کار افرین شدن دارن

و دارن تو شرایط اون ارزو زندگی میکنن

و بخاطرش خواستگار روهم رد میکنن

۶ ساعت درحال حاضر کار میکنن

و تو شرایط ارمانی خانه دار و فقط نظارت کننده بر کارگرها هستن

درحالی که تو ذهنشون تصور مدیریت چندین کارگر رو دارن حقوق خواستگار باید از ارزوهای ایشون هم بالاتر باشه

و همزمان حتی درامد تو ارزوهاشون رو هم مثل اینکه قصد ندارن برا زندگی ایندشون خرج کنن و بازم اقا باید خرج کنه

دقت کردید😄

حالا اینکه این خانم با ۳۰ سال سن چه زمان از روزی ۶ ساعت کار به مدیریت هلدینگ ارزوهاشون میرسن خداداند

خانم ۳۰ سالته، اگر تو واقعیت امروزت زندگی نکنی ۱۰ سال دیگه بجای همسر بودن میتونی ***** **** ****

ببینید. من مشکلاتم کلا چیزهای دیگه هم هست. جداگانه پست درخواست میدم ارسال کنن. 

اشتباهه فکر کنید کار افرینها زمان کمتری میزارن

شما ۶ ساعت کار میکنی و تموم

اون کار افرین کل روزشو درگیره، تصمیم مدیریتی، حل بحران، درگیری های حقوقی و مالیاتی، نگه داشتن شرکت در بحرانها، چالش های بهبود شرایط کار، تنش، استرس، نگرانی و ...

اون کار خیلی پر زحمت تره، خیلی، حقوق بیشترشم مال همین چیزهاست..

تو شرایط ما هم کم اذیت نمیشه یه کار افرین...

پس به تصور اینکه کار خودتون شرایطش بهتره نباشید، درگیری ذهنی و فکری و روحیش خیلی بیشتره، شما تصورشم نمیکنید

اینکه بیان حضوری یا تلفنی، فرقی در صورت مساله نداره، بنظر میاد شما موقعیت ها رو میسنجید نه بار اخلاقی و شخصیتی فرد رو

شاید هم بد نوشتین... من اشتباه میکنم

اما متنتون اینو به من رسوند

کاری به وضعیت مالی و تحصیلی خواستگارتون ندارم اون بحثش جداست؛ ولی طبیعتا زندگی کردن در یه خانواده پرجمعیت برا کسی که تو خانواده کم جمعیت بزرگ شده سخته، بخصوص که شما از نظر شخصیتی درونگرایین و زیاد اهل معاشرت و رفت و آمد نیستین.

خانواده های پرجمعیت و شلوغ، فرهنگ و آداب و رفت و آمدهای خودشون رو دارن که ممکنه برای یه خانواده خلوت و آروم هماهنگ شدن باهاش سخت باشه.

.

ضمناً تعداد بچه ها دقیقا ملاک خواستگاری نیست ولی جمعیت خانواده یه نشونه از سبک زندگی اون شخصه که باید بهش توجه کرد.

به به مریم

وقتی نقد می کنید حداقل کامل نظر رو بخونین

دلیلم این بود که ایشون معاشرتی نیستن و یه خانواده پر جمعیت ناخواسته ادمو به معاشرت وادار میکنه. عید باید خونه تک تک خواهر برادرا بری! تازه خواهرزاده برادر زاده های دومادم از ایشون بزرگترن چه بسا ازدواج کردن خونه اونام باید بره.این خانم درونگراس سختشه من اصلا نگفتم به خاطر اینکه دخالت میکنن ردش کن!

دوما اون خانمایی که پشیمونن بابت خواستگار رد کردن، بخاطر اینه که اشخاصی مث شما زیرگوششون خوندن که حیفه ضرر میکنیا!

من اگه شده بدون شناخت هم از تصمیم ایشون حمایت میکنم چون خواستگاری که رد کردی دیگه رفته!چرا باید ته دل دختر مردمو خالی کنم مثل شما!

اسمم که ندارین زیر هر پست که کامنت میزارم یه «به مریم» هم میاد!

همینطور به رد کردن ادامه بدید، فقط مطعمن باشید این راهی که دارید میرید فقط باعث میشه آخرش شما تبدیل به یه *** **** بشید.

اینجا دو تا مسئله هست.

اول اینکه طبیعیه شما دوست نداشته باشین با خانواده پرجمعیت وصلت کنید. مطمئن باش رفت و آمد و دخالت تو این خانواده ها بیشتره شک نکن. ولی شما میتونی بعد ازدواجت رابطتو باهاشون کم کنی و نذاری پاشون به زندگیت باز بشه. ولی به هر حال بازم از هر سری صدایی درمیاد هر روز و این آرامش شما رو بهم میزنه مخصوصا که اهل رفت و آمد نیستی و درونگرایی. از طرفی در خانواده های پرجمعیت حمایت های مالی خانواده هم خیلی کمه و ارث قابل توجهی هم گیر بچه ها نمیاد و تو ازدواج هم از طرف پدر مادر حمایت مالی هم نمیشن.

اما مسئله بعدی اینه که در دهه ۶۰ اکثر خانواده ها پرجمعیت بودن و در دهه ۷۰ کم جمعیت شدن. یعنی شما که متولد احتمالا ۷۱ هستی چون دختری طبیعتا با یک پسر متولد ۶۶،۶۷ ازدواج میکنی که خانواده هاشون پرجمعیته. یعنی ممکنه گیرت نیاد پسری که خانواده کم جمعیتی داشته باشه. دوستای خودم که ۲ یا ۳ تا بچه بودن اکثرا شوهراشون خانواده پرجمعیتی دارن ۴،۵ یا ۶ تا بچه اند.

دیگه تصمیم گیرنده شمایی. کلا ببین اگه با فردی ازدواج کنی زندگیت بهتر میشه یا افت میکنه. حالا میتونه این بهتر شدن در مسائل معنوی یا مادی یا هر دو باشه. اگه دیدی با ازدواج با فردی از زندگیت بیشتر راضی خواهی بود بهش جواب مثبت بده وگرنه چواب منفی بده. و صرفا به خاطر اینکه هر طور شده ازدواج کنی و نگران بالا رفتن سنت هستی اصلا ازدواج نکن با کسی که حتما پشیمون میشی.

من بخشی از کارام انجام شده و دفتر هم گرفتم. و به دو نیروی کار احتیاج دارم. یک استارتاپ دارم راه میندازم. همزمان سر یک کار دیگه هم هستم.

پسرای اطرافم همچین عرضه ای ندارن. چون اساسا همه چی رو محدود می بینن. فکر می کنن کار کردن اینه برن ازمون استخدامی بدن بشن یک کارمند ساده.

من دنیا رو وسیع می بینم. به مغزم قدرت رشد می دم. حتی دنبال ویزا بودم ولی به خاطر اعتقاداتم منصرف شدم.

شما چرا ادم رو قضاوت می کنی وقتی چیزی نمیدونی.

ایشون 9 تا خواهر و برادر بودن.

من با 4 الی 5 تا مشکلی ندارم. ولی حرف من اینه که سختمه ادم هایی همسن پدر و مادرم بشن خواهر شوهر و برادر شوهر و من تو رودروایستی باید به همشون احترام بزارم.

ادم یک جور تو معذوریت قرار می گیره. منم حرفم اینه شکل تربیت فرق داره.

دهه شستی ها اکثرا سه فرزند هستن. تو دوستامون دو تا زیاد دیدیم. ولی اخه 9 تااا. ایشون اخرین فرزند هستن و دهه شستی.

من حوصله ادم ها رو واقها ندارم. و دو ست دارم تو اوقات فراغت برم کافه و رستوران و جنگل و پیاده روی و یا هر تفریحی که روح خودم رو جلا بده و حوصله معاشرت ندارم. و به سفر خیلی علاثمند هستم.

اکثر اوناییکه خانواده پرجمعیت دارن احتمالا بیان بگن نه چه کاری بود کردی و اشتباه کردی. اونایی هم که مثل خودت درونگران و خانواده کم جمعیتی دارن میگن حق داشتی

سلام. خانواده من ۶ نفره. ولی خانواده همسرم شلوغ و پر جمعیت. منم مثل مادرت فکر میکردم. ولی الان میبینم خیلی اشتباهه. اینجا اگه یه مهمونی خودمونی بخوان بگیرن باید برای ۵۰ نفر غذا درست کنن در حالی که تو خانواده خودم نهایت ۱۰ نفر. تفاوت ها بسیار زیاده و بنظرم شما اشتباه نکزدی . واقعا کنار اومدن با این موضوع سخته

سلام 
***** ** ***** **** **** **** ***** **** **** ***** 
اما با توجه به اتفاقاتی که پیرامونم دیدم باید بگم مراقب افکارت باش گاهی وقتا معادلات و حساب کتاب ما ادم ها غلط از آب در میاد 
نمونه شما رو تو فامیل داشتیم  دختر دقیقا به  داشتن  
چنین طرز فکری خودشو به خاک سیاه نشوند
   
یه وقتایی خدا هدیه ای که بهت میده تو‌کادوی زیبا نمی پیچه ولی همون هدیه الماس 
یه وقتایی هدیه ش تو یه کادوی لوکس و‌مجلسی می پیچه  و نشونت میده شما  
با دیدن ظاهر قضیه گول میخوری  ولی وقتی بازش میکنی میبینی یه بدل
و هیچ ارزشی نداره 
دختری م که مثال زدم پرستار بود با یک استاد دانشگاه
ازدواج کرد که فقط در کل ۶ نفر بودند 

ولی ته قضیه مشخص شد این آقا درک نداره همراه نیست  اصلا به خانم توجه نمی کنه 
وپسری که این خانم دقیقا بخاطر مواردی که شما ذکر کردی رد کرده بود به قدری پیشرفت کرده بود که با همسر کنونی این خانم قابل قیاس نیست 
الان   پسر زیباتر و خوش اخلاق تر و با موقعیت اجتماعی بهتر از همسر کنونی این خانم هست ش
مراقب افکارت باش 

 و نکته دوم 
دلیل نمیشه یک خانواده دقیقا به خاطر جمعیت کمش بگیم که اره اینا چون کم بودن پس خیلی باشعورترند یه وقتایی تو‌خانواده کم جمعیت به قدری بچه ها  رو بد بزرگ می کنند  و خودخواه بار میارن  که کلا حس همدلی ندارند شما وقتی با طرف ازدواج میکنی حس میکنی  که طرف بیکس .و تنهاست عملا هیچ کمک حالی و حامی نداره 

در صورتی که ممکن اون خانواده پرجمعیت  بچه هاشون همدل بار اورده باشند 
یا حتی با اخلاق تر و بامرام تر بار اورده باشند 
و شما اگر باهاشون ازدواج کنی حس کنی  تنها نیستی  و تا دلت بخواد همراه و کمکی تو زندگی داری 

بعد مگه مثل قدیم هست که شما میگی حوصله رفت و آمد و شلوغی ندارم
الان به قدری همه درگیر زندگی خودشونند که دیگه وقت نمی کنند همو ببینند مرتب 
بحث دل شکستن م نیست میگم دفعه بعد به قضیه از این زاویه نگاه نکن 

شما داشته هاتو فقط بخاطر لطف خداوند دارید یکم متواضع تر باشید من بالاترم اون پایین تره 
ببین ارزش ذاتی آدم ها چیه بعضی از مسائل حاشیه است 

به نویسنده

خوبه

ولی پول هیچوقت جای خانواده رو نمیگیره برای یک دختر داخل ایران،این رو برادرانه بشنوید

سلام عزیزم

منم با یه خانواده پرجمعیت که خواهر برادراشون تقریبا جای مادر پدرم بودن (البته تقریبا!) وصلت کردم و اولش خیلی نگران همین موضوع بودم که باید رفت و آمد کنم و دخالت میکنند و...

ولی عملا اینطوری نشد و راستش رو بخوای الان حتی از اینکه روابطشون طوری نیست که زیاد با هم رفت و آمد کنن ناراحتم. 

الان فقط با یه خواهر و یه برادر رفت و آمد داریم اونم نه خیلی زیاد...

خلاصه می‌خوام بگم به روابط شون هم بستگی داره.