سلام خدمت دوستان

من تا قبل از ۲۵ سالگی هیچ دوست دختر و یا کلا ارتباطی با دخترها نداشتم، یه بچه مثبت واقعی بودم، ۲۵ سالگی با کلی ذوق و شوق اقدام به ازدواج کردم... به خاطر فرهنگ و سبک زندگی ایرانی مون من این نقص رو داشتم که تعامل با خانم ها رو بلد نبودم،به خاطر همین بعد از مدت کمتر از یک ماه نامزدی،توسط اون خانم به همین دلیل رد شدم، شوق و ذوقم رو تو خونه اون ها جا گذاشتم و الان بعد از ۴ سال میخوام، دوباره اقدام به ازدواج کنم، اما این بار با کوله باری از تجربه های حلال و حرام که اولش به خاطر رفع اون نقصی که باعث رد شدنم شد، شروع شد، بعدش به بیراهه رفت.من الان توبه کردم اگر تاثیری در قضاوت تون داره. ولی میخوام بدونم .

۱-من مثل قبل حسن نیت به ازدواج ندارم، از یک طرف هم میدونم کمال آدم در ازدواج هر چند یادم نمیاد همون ۴ ۵ سال پیش برای چی میخواستم ازدواج کنم، به نظرتون با این سوء ظن چیکار کنم؟

۲- شور و شوق رو شما چه جوری دوباره پیدا میکنید؟ نه حالا برای ازدواج،کلا اینکه آدم بدوه دنبال یه کاری که انجامش بده خیلی دلچسبتره تا اینکه خب مثلا انجامش بده چون باید انجام بده . 

ممنون


برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
ازدواج مجدد (۷۴ مطلب مشابه) زندگی بعد از جدایی (۱۵ مطلب مشابه)