سلام
در بین خیلی از پست های منفی، جا داره یه کم باهاتون درد و دل مثبت کنم. من خیلی خوشبختم. خیلی ، از اینکه خودمم. اهل تظاهر نیستم. شوهرم و زندگیم رو خیلی دوست دارم. سعی میکنم همش مثبت فکر کنم و تمام موانع خوشبختی رو بر طرف کنم.
من عاشق خانواده شم. با وجود فرق گذاشتن ها و کم لطفی هاشون . من خیلی خوبم خیلی. اونا هم خیلی خوبن. خواستم تشویق تون کنم بدی های دیگران رو پلی برای محبت قرار بدین. محبت جادو میکنه. به خدا مثل یه اکسیر میمونه. شوهرم آینده خیلی خوبی داره چون منو داره. من خیلی خوشبختم چون یه شوهر پاک و سالم دارم.
با وجود اینکه هر دو گذشته جالبی نداشتیم. حداقل تا بیست سالگی. ولی توبه توبه توبه.... توبه راهگشا بود بین ما. اونم دوران جاهلیت داشت منم داشتم. ( جاهلیت فیزیکی منظورم نیست) وارد جزییاتش هیچ وقت نشدیم چون نخواستیم. ولی خوشا بحال ما که خدا ما رو سر راه هم قرار داد.
بدون اون یه لحظه نمیتونم زندگی کنم. تا حالا بدون اجازش نزدم بیرون از خونه.تا حالا هیچی پنهون نکردم ازش. تا حالا صداهامون بلند نشده. فقط خداست که نقطه اتصال ما به همه. یه دونه شوکولات تنهایی نخوردم. نصف نصف ...
ما خیلی مشکلات داریم. ولی چشم مون رو به روی همه مشکلات بستیم و راه توسل و پیش گرفتیم. وای که این دنیا چقدر قشنگه با این عینکی که من زدم ... خلاصه منو شوهرم خیلی با حالیم خیلی.
منتظریم یکی در حق مون بدی کنه تا با خوبی کردن نگاهش رو عوض کنیم و اون رو عاشق خودمون بکنیم .
ان شاء الله خدا همه دختر پسرها رو خوشبخت کنه. لال از دنیا نری ان شاء الله یه آمین بگو
← مشورت در شوهرداری (۸۱۱ مطلب مشابه) ← تعامل با خانواده (۵۱۹ مطلب مشابه) ← ارتباط با خانواده شوهر (۶۴ مطلب مشابه)
- ۱۵۰۸ بازدید توسط ۱۱۳۰ نفر
- چهارشنبه ۲۴ مرداد ۹۷ - ۱۷:۱۵
