من به یک واقعیت در خودم پی بردم، واقعیتی که تا الان زیاد آزار دهنده نبود اما الان یه مشکل بزرگ برام ساخته است. من متوجه شدم که آدم تنوع طلبی هستم. من زود همه چیز برام تکراری میشه و دیگه نمیتونم با رغبت ادامه بدم.وقتی به طول زندگیم نگاه میکنم،نشانه این ویژگی خیلی مشهود هست.
مثلا من دوستان زیادی نداشتم و در هر بازه تقریبا یک دوست صمیمی داشتم اما خیلی راحت دوست قدیمیم با رفتن به دوره بعد زندکیم، رابطم باهاش کم کمتر میشد.یا مثلا رشته تحصیلیم به خاطر تنوع موضوعیش دوست دارم واسه همین در مقاطع بالاتر که با تخصصی شدن رشته تنوع کمتر شد کمی گاهی کسل میشم و دوست دارم برم برخی کارای کارشناسی انجام بدم. یا مدت طولانی یکجا و روی یک موضوع نمیتونم درس یا کار کنم و باید پروژه یا محلش عوض بشود.کلا دوست دارم هر فنی را تجربه کنم واسه دل خودم و نه حتما تخصصی....
البته اینا مشکل ساز نبود اما الان بعد یک سال و نیم که با کسی زیر نظر خانواده ها در حال آشنایی و رفت و آمد خانواده ها هستیم با وجود علاقه اولیه، احساس میکنم علاقه ام بهش از دست دادم. البته اصلا دنبال کیس دیگر نیستم اما تمایلم به ازدواج از دست دادم.البته شاید چون طرفم هم آدم اولیه دیگه نیست. رابطه مون یکنواخت شده و هر کاری هم واسه تنوع و تازگی توش میکنم موقته و اون توجهی نداره و درگیره کاراشه یعنی طرفم باید همیشه تازگی برام داشته باشه.حالا سوال اصلیم اینه که آیا من با خصلت تنوع طلبی میتونم ازدواج کنم؟ یا باید این خصلت عوض کنم.آیا من باید رابطه ای که علاقه ام بهش از دست دادم ادامه بدم؟ آخه قراره چند ماه دیگه رسمیش کنیم و به فامیلم بگیم.
← مشورت در ازدواج آقایان (۱۶۹۶ مطلب مشابه)
- ۴۰۵۹ بازدید توسط ۲۹۱۴ نفر
- يكشنبه ۳۰ شهریور ۹۳ - ۱۰:۰۴
