سلام
وَ مَا أَصَابَکُم مِّن مُّصِیبَةٍ فَبِمَا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَ یَعْفُو عَن کَثِیرٍ ﴿شوری - 30﴾
این جمله رو زیاد شنیدیم که میگن " مگه من چه گناهی کردم که این بلاها باید به سرم بیاد ؟ " . خدا در این آیه صراحتا می فرمایند که علت مصیبت هایی که به ما وارد میشه خود ما هستیم .
به نظرم نباید همه ی اتفاقاتی که برای ما می افته رو مصیبت تلقی کنیم . گاهی اوقات اتفاقات به ظاهر بد ، یه نعمت محسوب میشن که ما رو از بلاهای بزرگتری حفظ میکنن .
یه حادثه ای رو سراغ دارم که شاید بشه به این موضوع ربطش داد ؛
یه جوان معدن کار ، صبح خواب می مونه و به سرویس نمیرسه ، ایشون با مشقت و بدبختی خودشون رو به محل کار میرسونن .
میرن داخل یه محفظه رو تمیز کنن ، راننده لودر یا ... متوجه اون نمیشه و حجم زیادی از سنگ رو داخل محفظه میرزه و متاسفانه اون جوان فوت می کنه .
فارغ از علت خواب موندن اون مرحوم ، میشه این اتفاق رو یه اتفاق خوب تلقی کرد ، این که اصرار کرده حتما باید سر کار بره می تونه ناشی از وجدان کاری یا ... باشه .
ولی اگه اصرار به رفتن نمی کرد شاید ...
نظر شما چیه ؟
مرتبط با تفکر در قرآن:
تفکر در معنی بسم الله الرحمن الرحیم
انسان ها به اشتباه در زمین به دنبال آرامش مطلق میگردند
براى انسان جز حاصل تلاش او نیست
از آیه لا اکراه فی الدین سو استفاده نکنید
مراقب آثار اعمال مون در جامعه باشیم
← مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه) ← تفکر در قرآن (۳۴ مطلب مشابه)
- ۱۶۸۷ بازدید توسط ۱۲۹۳ نفر
- يكشنبه ۹ مهر ۹۶ - ۱۷:۰۵
