سلام

سوالی که میخوام مطرح کنم برای من اهمیت بالایی داره و امیدوارم بتونم با نظراتی که اینجا میگیرم تصمیم بهتری بگیرم .

احتمالا این سوال رو به شکل های دیگه پرسیدند اما میخوام یکم موضوع رو دقیق تر بررسی کنم و امیدوارم جواب ها هم برای من و هم برای کسانی که مثل من درگیر این موضوع هستند مفید باشه .

و اما موضوع اینه؛

من الان 28 سالمه ، لیسانس معدن دارم از دانشگاه دولتی، دو سال خدمت رو گذروندم و دو سال هم تو پروژه های تونلی کار کردم . وضعیت کارهای مهندسی توی ایران چندان خوب نیست و متاسفانه جای پیشرفت چندانی نیست ، حقوق ها پایینه و شرایط کار مخصوصا توی رشته ما دشواره.

مدتی توی فکر ادامه تحصیل خارج از ایران و بعد هم اقامت و موندن خارج از کشور بودم ولی بنا به مسائل شخصی امکانش برام وجود نداره ، ادامه تحصیل داخل کشور هم فرق چندانی نخواهد کرد . حالا با توجه به این وضع کار توی مملکت و البته یه علاقه قدیمی مدتیه رفتم تو فکر "پزشکی" خوندن !

میدونم این روزها پزشکی خوندن کلیشه شده و همه دنبالشن ولی خودم هم نمیدونم چرا از اول پزشکی رو انتخاب نکردم همیشه هر دو رشته ریاضی و تجربی رو دوست داشتم ولی خب اون موقع "مد" بود بیشتر اینایی که ریاضی شون خوب بود برن ریاضی و بازار کار مهندسی هم رونق داشت و منم به پیشنهاد خانواده و مدرسه رفتم ریاضی و الی آخر، وسط لیسانس خواستم انصراف بدم و پزشکی بخونم ولی متاسفانه نشد بعدش هم که محدودیت سربازی و عدم مجوز برا ادامه تحصیل دارندگان مدرک روزانه برا پزشکی .

اما امروز مشکل سربازی دیگه نیست و گویا امکان تحصیل رایگان هم فراهم شده هر چند باید دید تا نوبت به ما برسه چی میشه .( کاری بهش ندارم الان )

خودم بگم که میدونم قبولی پزشکی این روزها چقدر سخته و چقدر درس ها ضمن تحصیل پزشکی میتونن سخت باشن . با شناختی که از خودم دارم میتونم از پس جنبه درسی موضوع بربیام . از بابت علاقه هم باید بگم که الان که از بیرون بهش نگاه میکنم برام جالبه ، همیشه پزشک بودن رو دوست داشتم و بارها خودم رو توی همچین جایگاهی با تمام سختی ها و خوبی هاش تصور کردم . احساس میکنم به عنوان یه پزشک بیشتر میتونم حس رضایت از شغلم رو داشته باشم و جای پیشرفت بیشتری برای من داره .

هر چند ناقص ولی اطلاعاتی از سختی های این مسیر هم دارم. خلاصه انگیزه های من از اینکار اول اینه که حس میکنم در پزشکی حس رضایت بهتری از خودم و کارم خواهم داشت دوم اینکه در نهایت بعد از هفت سال وضعیت مالی بهتری خواهم داشت تا بخوام این مدت رو توی مهندسی داخل کشور صرف کنم ( الان یه مهندس با 10 سال سابقه کار فووقش 5-6 تومن حقوق میگیره ولی یه پزشک توی طرح میتونه 10 میلیون بگیره ، هر چند تو مناطق دور باشه که البته واسه یکی با رشته من این طبیعیه ! ) ( اینم بگم که توی هر زمینه ای البته جای پیشرفت وجود داره و داریم مهندس هایی که به مراتب از پزشک ها بهترن چه کاری چه درآمدی ولی منظورم متوسط قضیه هست)

اما سوال من اینجاست که به نظر شما دیگه چه جنبه هایی از پزشکی خوندن توی سن من اهمیت داره؟

2- چه معایب و چه محاسنی داره ؟

3- و اینکه بسیار خوشحال میشم اگر در مورد کسانی که با شرایط مشابه من این مسیر رو دنبال کردن بدونم و از تجاربشون بدونم از توقعی که داشتن و واقعیتی که بهش رسیدن ؟

می دونم خیلی ها موافق همچین چیزی نیستند اما ممنون میشم من رو راهنمایی کنید و تصمیم رو به عهده خودم بگذارید.

از اینکه وقت میگذارید یک دنیا ممنونم


برای مطالعه نظرات کاربران در این مورد، کمی پایین تر بروید یا اینجا را (کلیک-لمس) کنید.
خوشحال خواهیم شد اگر اطلاعات یا تجربیاتی که دارید را با ما در میان بگذارید
↓ کپی لینک این صفحه برای ارسال به دیگران ↓
↓ مطالب مشابه بیشتر در دسته بندی(های) زیر ↓ :
ادامه تحصیل (۴۸۰ مطلب مشابه)