سلام
قصد نداشتم این رو مطرح کنم
چون امروز بهش برخوردم برای دل بقیه میگم، من کارمندم یه دختر کاملاً تحصیل کرده؛ الآن ۲۶ سالمه، یه بچه درس خون مخ، با یه اختلاف خیلی کم پزشکی قبول نشدم رشته پرستاری قبول شدم؛ درسم خوب بود تو طرح استخدام شدم، الآن با ۲۶ سال سن ماشین دارم.
اینها رو نگفتم برای تعریف از خودم، از این نظر که همچیم کامله. خانواده تحصیل کرده ای دارم و کلاً خواهر و بردارم مثل خودم تو حیطه علوم پزشکی هستند.
ولی تا الآن یه خواستگارم نداشتم؛ امروز تو بخش یه دختره ای که رشته ریاضی خونده بود بهم غبطه خورد؛
شما که دیگه در خونه هاتون خواستگاران صف کشیدن تو دلم بهش گفتم من حتی یه خواستگاری رو هم تجربه نکردم.
من چادریم و واقعاً از نظر ظاهری مشکلی ندارم سفیدم هستم ولی واقعاً خواستگاری نداشتم؛ کل خاندان مون هم کلی پسر داشتن ولی منو نخواستن و با دخترهای دیگه ازدواج کردن.
چند بار تو این وبلاگ خوندم که کلی بقیه دخترهای خونه دار گله مند بودن بابا باور کنید منی که کلی درس خوندمم خواستگاری ندارم.
نمی دونم قضیه چیه فقط می دونم شاید قرار نیست بعضی آدم‌ها دو نفره زندگی کنن، شاید قسمت یه عده زندگی تک نفره ست.
باور کنید منم عاشق بچه هام ولی به خودم گفتم اگه خدا نخواست برام حتماً بالای ۳۰ که بشم یه بچه از پرورشگاه میارم و بزرگش می کنم و کلاً از خانواده ام جدا میشم و زندکی مستقل تشکیل میدم.
← چرا خواستگار ندارم (۶۷ مطلب مشابه)
- ۳۸۸۸ بازدید توسط ۳۰۶۸ نفر
- دوشنبه ۸ فروردين ۰۱ - ۰۸:۲۴
