سلام
کسانی که دستی بر آتش طنز پردازی دارن ، می تونن در این صفحه مطالب طنز مثل شعر و یا متن های کوتاه خودشون رو قرار بدن .
سلام
نمی دونم چرا تو این صفحه راحت نیستم؟! ... انگار تو قفسم!!! ...
دستام داره میلزره ... بغض گلومو گرفته ... اشک تو چشمام جمع شده ...
چیزی نیست ... بهترم ... ببخشید ....
الان که طنزم نمیاد! ولی، یه خاطره یادمه می نویسم ...
پیکان آلبالوئی!!!
چند سال پیش (زمان دانشجوئی) همراه یکی از دوستانم که چند سالی از من بزرگتر بود تو شرکت یکی از آشناها کار می کردم. یه شب کارمون تا دیر وقت طول کشید (حدود 12 شب) از شرکت اومدیم بیرون، این رفیقمون گفت بیا بریم خونه ما. اومدیم سر میدون، یه چند دقیقه ای نگذشته بود که یه پیکان آلبالوئی مدل چهل و بوق جلو پامون ترمز کرد. هم خسته بودیم هم گرسنه، سوار شدیم. دوستم مسیر گفت و راننده راه افتاد. نمی دونم یادتون هست یا نه؟ بعضی از این پیکان ها یه صندلی جلو یه تیکه داشت که یه لوله آب 2 پشت صندلی به ستون دو طرف وصل می کردن، چرا؟! نمی دونم. از تمام درز و شکاف های ماشین باد میومد تو (انگار پشت وانت نشستی!). اولش یه جوری راه افتاد که یه وجب رفتیم تو صندلی عقب، هنوز سی چهل متر نرفته، چهار تا دنده رو پر کرد. یه جوری از این لاین به اون لاین می رفت که ما دو نفر عین دو تا بالش چپ و راست می شدیم. صدای ضبطم اینقدر بلند بود آدم فکر میکرد خواننده تو ماشینه!!! هنوز پونصد متر نرفته بود یهو زد رو ترمز، یه بابائی حدوداً پنجاه ساله سوار شد. همین که راه افتاد طرف شروع کرد دری وری گفتن!!! ... شعر می خوند ... تو اون سرما، شیشه رو کشیده بود پایین و خلاصه هر چی از دهنش در میومد میگفت ...
آره، ... فکر کنم از همونا خورده بود ...
راننده دوباره شروع کرد لایی کشی ... ما رو میگی ... فقط چسبیده بودیم به هم خدا خدا می کردیم زودتر برسیم (نمی دونم چرا مسیر اینقدر طولانی شده بود!). یه دفعه یه بخت برگشته از فرعی اومد تو اصلی و پیچید جلو ما ... آقا، راننده شیشه رو کشید پایین، جاتون خالی (ببخشید اشتباه شد) چشمتون روز بد نبینه ... الفاظی که تا الانم از زبون کسی نشنیدم، نثار راننده کرد!!! ... همون موقع رفیقم با ارنجش زد به پهلوی من و با چشم و ابرو به آینه وسط ماشین اشاره کرد ... نگاه کردم به آینه ... دیدم راننده زن!!!! (باور کنید از صداش نمی شد فهمید و ایضاً از هیکلش!) ... از شانس بد ما ول کنم نبود ... ماشین چسبونده بود به ماشین این بابا، سرشو از شیشه برده بود بیرون، بوق می زد و داد و هوار می کرد .... بالاخره رضایت داد شیشه رو کشید بالا! .... حالا دیگه عصبانی هم شده بود ... جوری به این ماشین گاز میداد آدم فکر می کرد الانه که موتور بیاد تو ...!!!! خلاصه با هر مصیبتی بود رسیدم به محله رفیقمون ...
نفهمیدیم چجوری کرایه رو حساب کردیم، فقط خوشحال بودیم که بالاخره رسیدیم ...
بعد از چند ثانیه که به خودمون اومدیم تازه متوجه شدیم یه چهار راه پایین تر پیاده شدیم!!!
به خانم آلیس
با من بودید؟! ... کی؟! ... من؟! ... بابا من میخواستم داستایوفسکی بشم (شایدم چخوف، دقیقاً یادم نیست)، شدم ملا نصرالدین!!!
تشکر، نظر لطف شماست، ولی اینقدرها هم که میگید خوب نبودها !!!
به
جناب سلی ...
سلی ... ای خواننده خاموش و بیکار مکن با طنز پردازان تو پیکار
تو که شعر می سرائی نغز و پربار! چرا خاموش بودی تا حالا بسیار؟
تو ما را کردی با شعرت گرفتار تو گوئی بستی ما را نیز به رگبار!
خوشآمد گویم از بیکار، به بیکار! که بیکاری تو را هم کرد گرفتار!!!
ان
شاء الله همیشه خوشحال باشید و با اعتماد به نفس
مطالب پیشنهادی از بایگانی خانواده برتر برای آشنایی در مورد نحوه ی نظر دادن و تائید آن ها
