سلام
سوالی از دوستان عارف و اهل عرفان داشتم درباره عبادت های اجباری مثل نماز .
ببینید دوستان من گاهی اوقات خیلی کم پیش میاد که از روی عشق نماز بخونم و خداییش اتفاقات خیلی خوبی هم برام میفته مثلا هفته پیش بود که اصلا به طور عجیبی معنوی شده بودم هم نماز صبحم با عشق و علاقه و حوصله زیاد خوندم هم بقیه نماز ها رو و تا یکی دو روز همش خوش شانسی بود .
ولی این حالتم رو نمیتونم همیشه حفظ کنم . خیلی وقتا با بی حوصلگی از روی اجبار یا ترس نمازم میخونم فقط میخوام تند بخونم تموم شه و موقع خوندن فکرم هزار جا هست . خواستم بدونم به نظر شما این مدل نماز خوندن اصلا ارزش معنوی داره واقعا چه فایده ای داره بعضی وقتا با خودم میگم دیگه نخونم فقط هر وقت اون علاقه در من ایجاد شد بخونم خواهشا منو راهنمایی کنید
اگه ممکنه خواننده های خاموش مثل آقای شفق و افغانی و هویت برباد رفته هم نظر بدن
تشکر 🙏
← مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه)
- ۱۵۶۱ بازدید توسط ۱۱۸۰ نفر
- سه شنبه ۲۲ اسفند ۹۶ - ۲۰:۳۱
