سلام
30 سال دارم. لیسانسه. توی خانواده متوسط رو به پایین زندگی میکنم. از نعمت پدر هم بی بهره ام.
با خودم و مادرم 8 نفر هستیم ماشاء الله همه هم تحصیلات عالیه و باز متاسفانه همه بیکار و مجرد و مستاجر هستیم.
مادر کمی ناخوش احواله. سعی کردم همیشه کمک حالش باشم. همونطوری که همیشه کمک حال پدرم بودم.هم مادرم و هم خانواده ام. ازم خیلی راضی هستند.
چند سال بصورت موقت جایی شاغل شدم توی این دوران از دختر خانمی خوشم امد . از طریق دوستشون که باهامون نسبت فامیلی داشت بهشون رسوندم که بهش علاقه دارم ولی از این طرف تمام حقوقم رو صرف برادرهای کوچکترم و خانواده ام کردم تا مشکلاتشون حل بشه.
فک کردم صبر میکنه. همه چی داشت خوب پیش می رفت. برای خودم البته.
داشتم راحت میشدم از خرج و مخارج خانواده ام. که متاسفانه توی محیط کار دچار حادثه شدم و از کار کردن انصراف دادم. بیکار شدم و پول عمل جراحی هم که نداشتم دختر خانم هم که کلی براش ارزو داشتم توی این فاصله رفت و نامزد کرد با یکی دیگه.
الان موندم توی کار خودم و خدا .
بیکار شدم .
بیمار شدم .
دختری رو هم که میخواستم از دستم رفت .
آیا این عذاب الهی هستش؟
دارم قرص ارامش بخش مصرف میکنم و بیشتر اوقات به گذشته ام که فکر میکنم
میشینم گریه میکنم.
چکار کنم زندگیم الکی شده
زمین گیر هم شدم میخوام عمل کنم دکترم میگه احتمال بدتر شدنت به اندازه بهتر شدنته
ولی بدبینه و قبول نکرد عمل جراحی انجام بدم.
از همه چی و همه کس نا امید شدم.
این شکست بزرگ زندگیم رو چطوری درست کنم.
الان دیگه دو سال شده همه میگین خوب میشی ولی دارم بد و بدتر میشم.
لطفا هرچی به ذهنتون رسید بگید شاید کمک حالم بود.
ادم مذهبی هستم بی نهایت وفادار به زندگی و افراد خانواده و حساس به مشکلات و نگرانی ها.
اینو هم اضافه کنم روابط عمومیم عالی بود توی دوران سلامتیم حتی 3 بار ازم خواستگاری کردن.ولی با توجه به تفاوت سطح اقتصادی اونا که بالاتر بودن و منی که میخواستم به خانواده ام کمک کنم قبول نکردم.
بنظرتون من دارم تقاص چی رو پس میدم ؟
نه تا حالا حرف رکیکی به کسی زدم و نه حتی نخ سیگاری دستم گرفتم.
همیشه سرم توی کتاب و مطالعه بوده و کمک کردن به دیگران عشق من بود.
برام هم دعا کنید
بخدا گناه دارم دیگه بریدم.
← مسائل اعتقادی (۱۲۲۸ مطلب مشابه)
- ۳۲۵۳ بازدید توسط ۲۱۳۲ نفر
- شنبه ۱۰ مرداد ۹۴ - ۲۱:۳۵
