سلام به همه
دختری هستم ۲۵ تا ۳۰ ساله، امسال موفق شدم دانشگاه تهران قبول شم،من شهرستان زندگی می کنم و تا حالا دور از خانواده ام نبودم و تجربه تنهایی زندگی کردن رو ندارم.
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
تحصیل دور از خانواده (۲ مطلب مشابه)
سلام به همه
دختری هستم ۲۵ تا ۳۰ ساله، امسال موفق شدم دانشگاه تهران قبول شم،من شهرستان زندگی می کنم و تا حالا دور از خانواده ام نبودم و تجربه تنهایی زندگی کردن رو ندارم.
سلام وقت بخیر
پسری هستم 23 ساله و در مقطع کارشناسی در شهر دیگری در حال تحصیل هستم. اول میخوام از خودم براتون بگم فرد مثبت و تقریبا مذهبی هستم، فرزند اول هستم و از سمت پدر و از سمت مادر اولین نوه هم به حساب میام.
توی خانواده پدری و خانواده مادری هیچ کس تحصیلات زیادی حتی دیپلم هم نداره و توی شهر ما اغلب به پول اهمیت میدن تا درس. پس همه‌ی فامیل و آشنا شغل آزاد دارند. راستی من اولین نفری هستم که وارد دانشگاه شدم از بین این آشنایان که ذکر کردم! یعنی از بین خاله ها و دایی ها و عمه ها و عمو ها و بچه هاشون
البته تا حدود 7 سال بعد من بچه ای نبود، پس بچه ها خیلی سن شون از من کمتره، این ها رو گفتم که بهتر درک کنید و بهتر کمکم کنید.
خلاصه وارد دانشگاه شدم و الان سال سوم تحصیل هستم. متاسفانه خیلی زود این مدت گذشت بدون این که استفاده مفید و درستی از وقتم کنم. در واقع هیچ کسی کنارم نبود که راهنماییم کنه و بهم تذکر بده، ولی با این حال 2 سال دیگه وقت دارم و دوست دارم به بهترین نحو ازش استفاده کنم.