سلام دوستان امیدوارم حال همه تون خوب باشه و ایام بکام تون
میخواستم تجربه خودم در مورد عشق یک طرفه رو در اختیارتون بذارم. در درجه اول فکر میکنم ذات انسان طالب دوست داشته شدن و دوست داشتن هستش در واقع طالب عشق و نه معشوق! شاید یه کم گنگ باشه، منظور من این هست شاید فرد مورد نظر شما از نظر اطرافیان تون و گاها خودتون از انسان های دیگه تمایز خاصی نداشته باشه ولی در واقع این نیاز عاطفی و یا جنسی یا هر دوش، در وجودتون اون شخص رو که جاذبه های اولیه ای برای شما داشته در ذهن تون برجسته میکنه!
چرا چون میخواد عشق رو تجربه کنه! من خودم این درس رو یاد گرفتم تا زمانی که شخصی رو از نزدیک نشناسی و باهاش در ارتباط نباشی نمیتونی بگی عاشقشم!، درست مثل یه تصویر که از دور زیبا دیده میشه، و هر چی زوم کنی کیفتش رو از دست میده! پس تا وقتی با کسی ارتباط مستقیم ندارید نگید عاشقشم بلکه بگید ازش خوشم اومده.
نکته دوم خوش اومدن شما از یه شخص یه جرقه است، دست شما نیست، اما اینکه بخوای خودت شعله ورش کنی یا خاموش، کاملا به خودت بستگی داره! پس الکی نسبت به کسی که نمیشناسین وقت و انرژی و احساسات تون رو خرج نکنید!
↓ موضوعات مرتبط ↓ :
عشق یک طرفه (۴۴ مطلب مشابه)